De Hitler Mythe. Waar of niet waar?
 

Over dit heerschap bestaan verhalen. De ene berusten op studie en onderzoek, andere weer op geloof en overtuiging, en zo bestaan er ontelbare benaderingen. Nu meer dan 65 jaar na zijn dood lijken historici de man en zijn politiek wat nuchterder en afstandelijker te kunnen duiden. Klopt dit? Of begeeft men zich op een verboden pad? Wat waren zijn politieke drijfveren en daden? Hoe worden deze nu door het onderwijs, de media en de politiek voorgesteld?

Een wiki van Het Vrije Volk doet het zo:

De Hitler Mythe is een bouwwerk van hele fantasieën en halve waarheden dat ontstond om afstand te creëren tussen het nationaal-socialisme en haar moederschoot: het socialisme. De mythe kan als volgt worden samengevat:

"Hitler was een onberekenbare gek. Een dictator die Duitsland regeerde met een ijzeren vuist. Hij had één bijzondere gave: met zijn speeches hypnotiseerde hij zijn publiek."

"De Groot-Industriëlen financierden de nazi’s om te verdienden aan de Duitse herbewapening. Hitler was weinig meer dan een marionet van deze capitalisten. Vandaar de felle strijd van de nazi’s tegen de sociaal-democraten en de communisten."

"De holocaust was antisemitische waanzin. Maar zonder de Duitse cultuur van gezagsgetrouwheid had de holocaust niet kunnen gebeuren. "Befehl ist Befehl" was het motto."

"De volgelingen van Hitler waren maatschappelijk gefrustreerden. Middenstanders die met een lidmaatschap van de NSDAP hoopten te klimmen op de maatschappelijke ladder."

"Met de militaire nederlaag in 1945 is het nazisme naar de mestvaalt van de geschiedenis verwezen."

Dát was het beeld van het nazisme waar generaties mee opgroeiden. Het beeld dat je werd voorgehouden tijdens de geschiedenisles, in films en in de krant. Dit beeld wordt de Hitler Mythe genoemd.




Sceptici
Door sceptici wordt aangevoerd dat de Hitler Mythe gewoon niet waar kán zijn, onder meer met de volgende vragen:

Als Hitler een gek was, hoe kon hij dan aan de macht komen?

Kan iemand werkelijk zijn publiek hypnotiseren met een speech?

Als het nazisme alleen aantrekkelijk was voor mislukkelingen, hoe konden zij dan plotseling de macht in handen krijgen?
De holocaust is een groots opgezette operatie en een historisch unicum. Zou het motief hiervoor enkel antisemitisme zijn geweest? Immers, antisemitisme is (letterlijk) zo oud als de weg naar Rome.
Als Hitler een marionet van het Groot-Kapitaal was, waarom noemde hij zich dan een nationaal-socialist?
Dit was de eerste speech van Hitler als Kanselier ... een raar mannetje dat wat staat te schreeuwen. Voelt u zich al onder zijn hypnotische macht vallen?
Via ‘het ziekenfonds’ betaalt de Nederlandse Staat de kosten van gezondheidszorg van het beneden-modale deel van ons volk. Dat ziekenfonds staat bekend als ‘een hoogtepunt van beschaving’. Het is echter opgericht door de nazi’s op 1 november 1941.

lees meer >>> http://www.wiki.hetvrijevolk.com/ind...e_Hitler_Mythe

De schuld afschuiven op één persoon is natuurlijk een gemakkelijkheidsoplossing om de realiteit te verdoezelen.
Die realiteit is dat de reguliere socialisten het volk in de steek gelaten hadden en in collusie met het grootkapitaal waren getreden. Het was dat verraad aan de arbeider waar de NSDAP (een arbeiderspartij!) tegen streed.
Het "establishment" had natuurlijk alle reden om dat te bestrijden, het geweld van de socialistische stoottroepjes tegen de NDSAP werd dan ook oogluikend toegelaten. De S.A. vind uiteindelijk zijn oorsprong juist in een interne ordemacht die de partij-bijeenkomsten tegen het geweld van de stoottroepjes van de reguliere socialisten moest beschermen. Het is in die sfeer van verregaande polarizatie tussen twee strekkingen van het socialisme dat de NSDAP is kunnen grootworden en zijn socialistisch programma kon uitvoeren. De verdienste van Hitler zelf daaraan is relatief. Wat is de verdienste van Pim Fortuyn of Geert Wilders, buiten het leveren van een bekende kop die het goed kon uitleggen? Grote politieke denkers of architecten van vernieuwing waren ze geen van allen.

Het is echt niet moeilijk om de parallel met het België sinds 1990 te trekken. De anti-establishment bewegingen tegen een door het grootkapitaal gerecupereerd links verraderdom maakten eerst VB en nu N-VA groot.

Het was helemaal niet de bedoeling om de persoon Hitler hier als zondebok van alles wat in het interbellum in Duitsland verkeerd liep te gaan gebruiken. Ik betwijfel of dit mogelijk zou kunnen zijn. Waar het om te doen was, is de stereotiepe gemeenplaats van o.a. extreem-rechtse kapitalistenknecht aan de hand van vergelijkend onderzoek in vraag stelllen waarbij de lezer zijn eigen opinie vormt.
Tijdens die periode hadden in het naoorlogse (na WO1) Duitsland nagenoeg alle partijen 'jonge gardes' of 'knokploegen' ter beschikking en het ene lokte het andere uit. Zij, die het er eerst mee begonnen waren de communisten en vervolgens de socialisten. De Nazi's kwamen pas veel later op het toneel zoals u stelde, ze hadden wel enkele mindere voorlopers.

Die bekende koppen zijn er inderdaad gekomen door de gevatte uitleg aangaande de maatschappelijke situatie. Fortuyn haalde weliswaar een zeker niveau. Hij was dan toch de auteur van enkele beklijvende boeken Wilders is intellectueel beslist minder maar is qua 'politiek werk' zeker geen kneusje. Een vergelijking van Hitler met voorgaanden gaat niet op, maar intellectueel en zelfs organisatorisch lijkt hij mij nog meer ondermaats. Hitlers omgeving en de internationale en economische omstandigheden speelden een belangrijkere rol in zijn succes dan zijn eigen kunnen. Toen hij dacht zelf in staat te zijn alles te bestieren maakte hij de ene blunder na de andere. Gelukkig vonden hij en zijn regime zo hun einde.

Dat is wat ver gezocht. Er zijn enkele eendere kenmerken maar het valt moeilijk situaties van 60 - 70 jaar geleden te vergelijken met deze van nu.

Als we de holocaust kunnen ontkennen, kunnen we ook de slachtoffers van de Gulag's van Stalin ontkennen. Er zijn inderdaad wat misvattingen over Hitler, maar dat ook over Marx, Stalin, Mussolini en andere dictators.

Punt is, de overwinnaar heeft altijd gelijk.

Ontkenning of verdraaiing van historische feitelijkheden leidt niet tot inzicht. Een zo grondig en zo neutraal mogelijke benadering zonder vooroordelen van wat zich voorgedaan heeft brengt de waarheid aan het licht en veroorlooft het opruimen van allerlei misvattingen zoals deze, die door de 'overwinnaar' soms opgelegd worden.

Waar gaat deze draad nu in feite over, buiten nog eens Hitler te kunnen typen?
Alles is al gezegd én alles is ook ontkend.
dus pfffffff

Hitler,Toyo,Stalin,Mussolini,.......Pol Pot,Saddam Houssein......allemaal gelijk.Het spreekwoord "de weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens" is echt niet toevallig ontstaan.

De eerste vier van het lijstje hadden ongelukkigerwijze de beschikking over de middelen van geindustrialiseerde naties......en dat hebben we geweten...

Geen van hen was een "mythe" :-(

Bekijken we ondertussen hoe de Verenigde Staten van Amerika griezelig dicht gekomen zijn bij een "usurpator" status.Gelukkig zijn de wettelijke kettingen(en de economische noodwendigheden) sterk genoeg gebleken om Bush Junior(en vooral D.Cheney) enigszins te modereren.

Je hebt geen "gek" nodig,een vastberaden team poppenspelers is genoeg om democratie opzij te schuiven,en moraliteit te leggen naar eigen inzicht!

Godwinpunt vanaf de openingspost. Sterk.

Om toch op de bewering in te gaan, natuurlijk is nationaalsocialisme NIET socialistisch. De kern van socialisme, GELIJKHEID, is bij nationaalsocialisme en andere fascistische stromingen minder aanwezig dan bij welke andere ideologie dan ook.

De kern van het nationaalsocialisme is nationalisme en hiërarchie. Het sociaaleconomische programma, dat eigenlijk een mengeling is van radicale en meestal desastreuze ideeën van zowel links (bv. totale nationalisatie) als rechts (bv. totaalverbod op stakingen).

De smet van het nationaalsocialisme behoort aan niemand toe die tegen een autoritair beleid is. Het walgelijke aan zowel fascisme als nationaalsocialisme als hoe communisme vaak in de praktijk gebleken is, is het extreem-autoritaire aspect.

Een XIX-eeuwse Amerikaanse dichter James Whitcombe Riley stelde eens: "when I see a bird that walks like a duck and swims like a duck and quacks like a duck, I call that bird a duck" of "als ik een vogel bemerk, die waggelt als een eend, zwemt als een eend en kwaakt als een eend, dan heet ik deze vogel een eend".
Als we het sociaal-economische programma van de Nazi's analyseren en evalueren, dan kan men niet anders dan besluiten dat dit in wezen een socialistisch programma was. Vijfjaren plannen, prijsvaststelling door de overheid, verbod op stakingen in de beste Leninistische en Trotskystische tradities, even totalitair en racistisch waar de kleine boeren (Oekraïnische koelaks met amper 10 ha eigen akkers) de plaats ruimden voor de hardwerkende spaarzame Joodse middelstand in Centraal-Europa. Afgunstpolitiek tot het uiterste.
Zoiets kan alleen in stand gehouden worden zoals u stelt door een extreem-autoritarisme wat zich vertaalt in goelag en concentratiekamp en slavenarbeid. Ze ontlopen mekaar niet. En van gelijkheid in de USSR en Co was alleen sprake in de handleidingen. In de praktijk had men een apparatsjik bovenlaag, die in weelde leefde en grote massa onderdanen, bedienden en arbeiders die hongerden zonder uitzicht .

Lees de verwijzing nog eens na. Het wordt wel op de specifiek Nederlandse toestand betrokken maar in België hadden we ook enkele kleppers, die zich uitstekend konden vinden in de socialistische Nazi-ideologie. Zo was er de voorzitter van de Belgische Socialistische Partij toen nog Belgische Werklieden Partij geheten, professor Hendrik De Man, die deze partij ontbond en direct aanstuurde op samenwerking met zijn Duitse geestgenoten. Ook de latere premier premier Achiel Van Ackere, die zich inzette voor een eenheidsvakverbond en -ziekenfonds naar Nazi-aard behoorde tot de Belgische socialisten, die het op een akkoordje poogden te gooien met de bezetter. Toen de USSR door voormalige broeder Duitsland aangevallen werd, was het plots uit met de liefde en hield men zich schuil.

Natuurlijk waren er raakvlakken tussen nationaalsocialisme en communisme. Net als er raakvlakken zijn met elke stroming die niet uitgaat van het individu, nationalisme in het bijzonder, en racistische partijen nog meer in het bijzonder. Dat ontken ik zeker niet.

Maar een overeenkomst met nationalisme is eigenlijk niet relevant, zolang de zaken die tot slachtpartijen geleid hebben als vreemdelingenhaat en extreem-autoritarisme eruit blijven.

Zowel communisme als nationalisme hebben op zich absoluut niets met nationaalsocialisme te maken.

Dat zeg ik ongeacht hoeveel een algemene walg t.o.v. nationalisme mezelf ook zou plezieren. Jij begeeft je op een enorm laag niveau door jouw politieke tegenstanders in diskrediet te willen brengen met dingen die zij niet veroorzaakt hebben.

Ik ken geen enkele hedendaagse socialistische of nationalistische partij in België die appreciatie opbrengt voor nationaalsocialisme of enigszins in de buurt komt van het autoritaire gehalte ervan. Zelfs de vaststelling dat de voormalige nationaalsocialisten het meeste appreciatie hebben voor het Vlaams Belang (de meest autoritaire partij in België) is vrijwel irrelevant.

Zeer zeker!

De joden = kapitalisten of beschermers van het grootkapitaal

Deze stelling komt neer op de interpretatieve demystificatie die ook relevant is voor het populistisch fascistische fetisjisme van vroeger en nu.

Merk op dat de liberalen graag ook vernoemen dat Hitler een afkeer had voor het kapitalisme, zoals links dat had, wanneer zij het nazisme en het communisme vergelijken. In zekere zin heeft men gelijk, net zoals dat we zagen dat de communisten in 1930 zich opeens vasthielden aan het principe "De vijand van mijn vijand is mijn vriend." en als het ware verzoenden met het nazisme (Merk op dat ik niet het Molotov-Ribbentop pact vernoem, want deze had andere redenen)

Zoals het voor het fascisme de traditie is de jood de schuld te geven van economische wantoestanden, zo doet Links dat ook voor het kapitalistisch systeem zelf.

Alleen dat het marxisme daarentegen het systeem aanklaagt, en niet de uitvoerders van het systeem (mocht je denken dat ik met de afzetting voor het kapitalisme van Links vooral de marxisten bedoel) terwijl bij het fascisme de uitvoerders worden aangeklaagd.

Tot zover ook mijn aanmerking dat fascisten dezelfde afzetting delen voor Joden zoals Links een afzetting heeft voor het kapitalisme: ze hebben beiden gemeen dat ze tegen het kapitalisme zijn en de kapitalisten.

Ik wil hier niet antisemitisch overkomen, maar ik noem de haat van beiden een tautologie.

De N-VA staat dus op één lijn met de NSDAP.

idd, de zoveelste herhaling:http://forum.politics.be/showthread.php?t=152255
https://www.google.com/#sclient=psy-...&pf=p&pdl=3000

Lolwut?

Ik heb recentelijk the road to serfdom van Hayek gelezen waarin o.a. Nazi-Duitsland vrij intensief besproken wordt.

Zijn centrale thesis en mij absoluut geloofwaardig lijkend mbt nazisme is dat het proces naar Nazisme al aan de gang was voor Hitler aan de macht kwam. I.e. hij ziet nazisme en communisme simpelweg als het logische eindresultaat van doorgedreven socialisme en hij lijkt mij gelijk te hebben. (I.e. en die evolutie was vooral in Duitsland al aan de gang lang voor er van Hitler sprake was)

Nazisme en Communisme hebben vooral veel overeenkomsten en komen allebei uit socialisme voort.

- Allebei hebben ze geen enkel respect voor het individu, enkel het collectief telt.
- Allebei zijn ze sterke aanhangers van centrale planning.
- Geen van beide duld oppositie / tegenstand / democratie.

De belangrijkste verschillen zijn eerder oppervlakkig.

I.e. bij Nazisme heb je de 'rassenleer'. Bij Communisme heb je de 'klassenleer'. Centrale thesis is dezelfde: mensen worden gedefinieerd ahv hun al dan niet behoren tot een bepaalde groep.

Economisch is de organisatie ook licht verschillend. In Nazisme/Fascisme wordt voor een corporatistische structuur gekozen. Grote bedrijven zijn junior partners van de overheid (maar duidelijk ondergeschikt). Bij communisme is er zelfs van een vernislaagje privé-bezit geen sprake meer.

Een treffende illustratie vond ik het 'house of terror' in Budapest. Hongarije had tijdens WO2 een nazistisch bestuur (geallieerd met Nazi-duitsland). Na de oorlog een communistische dictatuur.

Het 'house of terror' is een museum in Budapest over die periode. (Het gebouw werd eerst door de nazi's en daarna door de communisten gebruikt om dissidenten te martelen). Nu in dat museum is er een zaaltje met een kapstok, een nazi-uniform en een communistisch uniform. De boodschap was dat de nazi's na WO2 simpelweg een nieuw uniform aantrokken.

(Ook in nazi-duitsland voor WO II zijn er trouwens heel veel communisten overgelopen naar de Nazi partij. Wat maar aangeeft dat het verschil tussen beide erg klein is).

De tegenpool van nazisme/communisme lijkt mij klassiek liberalisme te zijn. Nazisme en communisme zijn alleszins geen tegenpolen. Eerder broertjes.

Obama - de 'democraat' - heeft net in de VS een wet goedgekeurd die de VS het recht geeft om eender wie die ze 'verdenken' van terrorisme voor onbepaalde tijd op te sluiten zonder vorm van proces.

Een paar maand geleden hebben ze daar al een wet goedgekeurd die de president het recht geeft om eender wie eender waar te laten vermoorden indien die persoon als een bedreiging wordt gezien. Geen proces, geen bewijs allemaal niet nodig.

Ik denk dat we véél dichter staan bij een terugkeer van het fascisme dan u voor mogelijk acht.

http://forum.politics.be/showthread.php?t=152248

http://jonjayray.tripod.com/hitler.html

Véél dichter, veel dichter..? we hebben nog in niets anders geleefd. Enkel het fascisme waarin we leven valt niet op daar men ons een paar vrijheden gunt of minstens de illusie ervan. Maar we hebben dat niet door of we ontkennen dat met klem dat het zo is. We willen immers niet de waarheid kennen en verkiezen daarom de makkelijke leugen en schuiven we de verantwoordelijkheid van onszelf af op anderen die we als parasieten zien terwijl we in feite zelf parasieten zijn of op onszelf parasiteren.

Je zit er helemaal naast. Het behoeft voor mij geen argumentatie om jouw ongelijk te bewijzen, je moet enkel wat boeken lezen van communistische schrijvers en die vergelijken met de praktijk. je hele concept over wat het communisme inhoud is extreem marginaal simplistisch en kortzichtig. Het feit alleen al dat je het nazisme en het communisme als ideologische broertjes ziet komt op hetzelfde neer als dat je een vis en een geit ziet als soortgenoten van dezelfde familie.