Politics.be - Ruanda gaat van Frans over op Engels

Rwanda is nooit een kolonie geweest, het was een mandaatgebied en het werd bestuurt vanuit Belgisch-Congo.
De koloniale taal? Koloniale belangen gaan over de taalgrenzen heen. De zone francafrique is niet meer dan een mythe als het over allianties gaat.
http://www.elsschelfhout.be/index.php?id=19&tx_ttnews[pointer]=1&tx[/url]_ttnews[tt_news]=112&tx_ttnews[backPid]=5&cHash=ba57ea4e0f13a62fd9323396c5d2ce4a
link werkt niet rechtstreeks.
Volledige tekst:

Citaat:

Minister van Staat Mark Eyskens

Als Minister van Staat Mark Eyskens door deze of gene redactie vanonder het stof wordt gehaald, is dat eerder omwille van zijn schampere opmerkingen over collegae-politici die het natuurlijk allemaal beduidend (nog) slechter doen dan hijzelf, dan omwille van zijn gezaghebbende mening. Zoveel is duidelijk. Of om het met andere woorden te zeggen: de meeste geloofwaardigheid wordt aan Mark Eyskens gehecht… door Mark Eyskens.

Enkele weken gelden werd hij echter, zij het in initieme kring en tegen zijn natuur in ver weg van de camera’s, nog eens ten tonele gevoerd. Plaats van het gebeuren: Château de Laurensart. Gastheren: Graaf en Gravin Hervé de Liedekerke. Eregast: de Rwandese president en massamoordenaar Paul Kagame. Was eveneens uitgenodigd (natuurlijk): gewezen Europees Commissaris en Europees Parlementslid Louis Michel. Brothers in arms.

‘Voor het Volk’ is de wapenspreuk van burggraaf – titel door overerving, of wat dacht u – Mark Eyskens.

‘Voor het Volk’. Dat is wellicht precies wat Kagame dacht toen hij op 6 april 1994 het vliegtuig met daarin zetelend president Habyarimana liet neerhalen en zo het startsein gaf voor een gruwelijke volkenmoord. Tijdens de daarop volgende maanden stierven minstens 800.000 Rwandezen, Tutsi’s èn Hutu’s. De daarop volgende jaren, en vandaag nog, stierven als direct gevolg van dit inferno, nog honderdduizenden Rwandezen, en miljoenen Congolezen.

’Voor het Volk’. Dat lachten Kagame en Eyskens elkaar wellicht toe, op 12 december laatstleden, toen ze de kristallen champagnecoupe hieven. Of zou het ‘Voor Onszelf’ geweest zijn?

Moraliteit en Ethiek. Of zoals Mark Eyskens het ooit zelf verwoordde: “Politiek heeft altijd te maken met waarden en uiteindelijk met de vraag wat goed of kwaad is voor de mensen”. En hij vervolgde “Enkel in de verdediging van de rechtvaardigheid is gematigdheid geen deugd. Enkel in de verdediging van de vrijheid is extremisme geen ondeugd.”

Onder Kagame zal er nooit rechtvaardigheid, laat staan gerechtigheid zijn voor miljoenen Rwandezen. En vrijheid? Vraag het de oppositie, opgesloten, vervolgd en de mond gesnoerd.

Els Schelfhout

Brief van Luc Marchal aan Mr. Eyskens

Monsieur le Ministre,

J’ai toujours eu pour vous une profonde considération. C’est ce sentiment, du reste, qui me pousse �* vous contacter afin de vous faire part de la perplexité qui est la mienne.
Pour avoir été directement impliqué dans les tragiques événements de 1994 au Rwanda, j’ai, depuis cette époque, suivi quasi au jour le jour l’évolution de la situation dans cette partie de l’Afrique.
Bien que disposant de sources d’information sans doute moins importantes que les vôtres, je sais cependant de façon très précise la responsabilité qui est celle de Paul Kagame dans l’horreur, la souffrance et la désolation qui, depuis vingt ans, se sont abattues sur la région des Grands Lacs.
Comme pas mal de monde j’ai vu, avec un certain effarement, les photos de la réception organisée en l’honneur de Paul Kagame, au château de Laurentsart, réception �* laquelle vous avez participé en compagnie, entre autres, de Louis Michel dont la compromission avec le dictateur rwandais n’est un secret pour personne.
Aussi, je ne peux que m’interroger sur les raisons qui vous ont poussé �* vous commettre avec le plus grand criminel de guerre depuis Adolf Hitler ? Non seulement Kagame est directement responsable de la mort atroce de plusieurs millions d’êtres humains, mais en outre soyez conscient qu’il est tout autant impliqué dans l’assassinat de nos dix casques bleus �* Kigali, le 6 avril 1994.
Je ne peux que regretter que vous vous soyez laisser entraîner �* cautionner, par votre présence, pareille réunion dont l’objectif n’est certainement pas le bien-être du peuple rwandais, mais bien d’essayer de conférer �* ce triste personnage un verni de respectabilité on ne peut plus factice.
Je vous prie de croire, Monsieur le Ministre, �* l’expression de ma profonde déception.

Luc Marchal
ancien commandant
Secteur Kigali MINUAR