Allen,

Kort na WOII werd er in Belgie een pensioenstelsel opgestart volgens het repartitiesysteem.
Kort gezegd komt het hier op neer: de actieve bevolking betaalt voor de bevolking die met pensioen gaat, d.m.v. de RSZ-bijdrage die van hun loon wordt gehouden. (U kunt hier maandelijks het effect van zien op uw loonstrookje...)
Door de babyboom van na WOII was dit geen probleem: werk genoeg, mensen genoeg om het allemaal te bekostigen.
Nu liggen de kaarten echter anders:
Straks gaan de babyboomers zelf massaal met pensioen. De generatie na hen, heeft beduidend minder kinderen.
Bovendien stijgen de levensverwachtingen vrij snel, zodat straks de actieve bevolking niet 1 maar 1,5 generaties pensioentrekkenden mag gaan betalen (De oudste generatie sterft ook natuurlijk).
M.a.w. om de pensioenen van de babyboomers te betalen hebben we dus massaal meer jonge mensen nodig, die werken en sociale bijdragen betalen. Vermits de nataliteit in Belgie daalt, is de logische reflex om dan maar weer gastarbeiders binnen te laten.
Maar...
Als dan straks al die nieuwe vreemdelingen, die we hebben binnen gehaald om de babyboomers van pensioen te voorzien, op hun beurt ook pensioen moeten gaan geven, moeten we dan weer meer mensen gaan binnenhalen, enz...

Vraag:
Wanneer om de pensioenen te bekostigen, steeds een grotere groep nodig is aan de basis, is dit dan geen piramidespel?
Ik dacht dat piramidespelen verboden waren in Belgie?
Of geldt die regel alleen maar voor piramidespelen die niet door de staat georganiseerd zijn?

Is dit repartitiesysteem niet fundamenteel verkeerd?
Zou het niet beter zijn dat iedereen voor zijn eigen pensioen werkt en betaalt?
Zodat je tenminste zeker bent, dat je er later ook effectief een hebt?