Naturalisatie

Naturalisatie is een gunstmaatregel die wordt verleend door de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Anders dan bij de nationaliteitsverklaring of de gewone nationaliteitskeuze hebben vreemdelingen in dit geval geen recht op de Belgische nationaliteit, maar kan de Kamer hen via een gunst toch de Belgische nationaliteit geven.

U moet sinds drie jaar uw hoofdverblijfplaats in België hebben om genaturaliseerd te kunnen worden. Staatlozen en erkende vluchtelingen moeten slechts twee jaar hun hoofdverblijfplaats in België hebben.

U kunt de naturalisatieaanvraag ofwel rechtstreeks aan de Kamer van volksvertegenwoordigers richten, ofwel via de ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente van uw hoofdverblijfplaats. U krijgt een verklarende folder en een aanvraagformulier.

Als uw hoofdverblijfplaats in het buitenland gelegen is, moet u de aanvraag indienen bij de ambassade of het consulaat van België. Deze diensten maken vervolgens het verzoek over aan de Kamer van volksvertegenwoordigers.

Men kan het verblijf in het buitenland gelijkstellen met een verblijf in België, maar in dat geval moet u bewijzen dat u 'werkelijke banden' met België gehad heeft gedurende de vereiste periode.
Het is aangeraden aan uw verklaring een afzonderlijke mededeling ter attentie van de Kamer toe te voegen en daarin uw werkelijke banden met België te verduidelijken.

Zodra het dossier volledig is, bezorgt de ambtenaar van burgerlijke stand de vraag aan de Kamer van volksvertegenwoordigers. De Kamer zal dan beslissen over de toekenning van de naturalisatie. Het parket, de dienst Vreemdelingenzaken en de Staatsveiligheid worden geraadpleegd en krijgen vier maanden de tijd om een advies te formuleren. De naturalisatieakte neemt de vorm aan van een wet. U bent Belg op de dag waarop de wet verschijnt in het Belgisch Staatsblad.

Meer informatie over de naturalisatieprocedure vindt u op www.diplomatie.be en op www.dekamer.be onder de rubriek 'Hoe word ik Belg?'