Volksstormer |
20 juni 2004 23:06 |
Ik lees hier veel kritiek op de Britse houding, terwijl ik mij veel meer stoor aan de Franse houding. Europa kan alleen op grond van een gedachte(goed) worden verenigd en zolang het om niets meer dan een schijngedachte gaat, ben ik geneigd tot sympathie voor eurokritische geluiden, op voorwaarde echter dat zij niet de kaart van Amerika - in naam van de 'Westerse beschaving' - trekken.
Wat mij stoort aan Frankrijk? De maçonnieke Europese grondwet die het ons allen door de strot heeft geramd! (Een grondwet die elke verwijzing naar ons historische, culturele en religieuze erfgoed weglaat, is de ontkenning van onze Europese eigenheid en bereidt de weg voor voor landen als Turkije en nog véél verder.) Wat mij nog stoort, is het Franse jacobijnendom, de Franse ijdelheid, de verwaandheid van een vergane glorie.
In feite is de tegenstelling tussen Groot-Brittannië enerzijds en Frankrijk-Duitsland anderzijds een valse tegenstelling. Britten en Fransen zijn immers beide gekant tegen een écht federaal Europa, de Duitsers niet. Laat ons niet vergeten dat Frankrijk altijd een anti-Europese, anti-imperiale zending heeft gehad. Le Pen heeft daar ook altijd naar verwezen: "Pendant plus de 1000 ans la France a empêché l'Europe de se faire. A la limite c'est son rôle. La France a toujours joué contre l'Empire."
Het Franse staatsdenken heeft vanaf zijn onstaan de soevereiniteit van de natiestaat centraal geplaatst: alleen hij kan verdragen sluiten en allianties aangaan met andere staten. De Fransen hebben Rijksverraad gepleegd en de Rijksgedachte gematerialiseerd, daar waar het keizerschap van het Rijk vroeger supranationaal en spiritueel was.
Een staatsnationalist zal geen onderscheid maken tussen de betrekking tussen twee Europese staten onderling en de betrekking tussen een Europese en een niet-Europees staat. (Staten bestaan op voet van gelijkheid.)
Een 'Europa van Vaderlanden' of een (losse) statenbond, die ze kunnen domineren, is wat zowel Groot-Brittannië als Frankrijk willen. Ze zijn beide bang van een sterk, verenigd politiek Europa, omdat ze vrezen dat Europa dan hun eigen centralistische staatsmodel op grote schaal zal zijn, waarvan hun soevereiniteit het slachtoffer zullen zijn. De Duitsers zijn dat niet, en als Europa Duitslands federale weg volgt, dan hoeven wij dat ook niet te zijn!
|