| fonne |
18 februari 2012 22:51 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door PeterCC
(Bericht 5993590)
Wat me in die referentie verbaast is de stelling dat:
Ik heb al vaak met UV gewerkt en ik kan alleen vaststellen dat ozon gevormd wordt als resultaat van de absorptie van UV door zuurstof.
Het volstaat kortstondig een UV bron aan te schakelen om onmiddellijk de scherpe geur van ozon te kunnen ruiken.
Zuurstof beschermt ons tegen schadelijk UV en ozon is daar het afvalproduct van.
Ozon is van nature een onstabiele vorm van zuurstof en vervalt snel naar zuurstof. Nogal wiedes dat boven de polen tegen het eind van hun winter (begin van onze lente voor de noordpool en begin van onze herfst voor de zuidpool) er bijna geen ozon meer is: er valt dan al maanden geen direct zonlicht meer in op de atmosfeer daar.
|
Het is net iets ingewikkelder. Omdat ozon een metastabiele vorm is van zuurstof kan het maar gevormd worden door veel energie toe te voeren, bijvoorbeeld in de vorm van ultrakorte UV-C golflengtes, of elektrische ontladingen.
Er is veel minder energie nodig om het terug te doen vervallen naar gewone zuurstof. Bijvoorbeeld de langere UV-A en UV-B golflengten.
Het effect is dat de ozonlaag het grootste gedeelte van het UV spectrum in zonlicht omzet in warmte. Waarbij de ozon-moleculen maar heel kort blijven bestaan.
Het verval van ozon naar zuurstof kan echter ook worden getriggered door de aanwezigheid van chlorides en fluorides, en dan valt de absorptie van de UV-A en UV-B golflengten weg. |
