Ik vind het schrijnend dat anno 2004 er nog Vlamingen zijn die zich gedragen als een minderheid binnen België (en Walen als een meerderheid). Dat uit zich in de voorliefde om kleine, onmachtige regio's op te hemelen, maar machtige staten uit te schijten als "onderdrukkers". Dat is geen teken van staatmanschap of visie, dat is gewoon kleingeestig en maakt deel uit van een verliezersmentaliteit. Ik wil willen, ik wil Vlaanderen onafhankelijk krijgen, en niet eeuwig blijven mijmeren met allerlei volkjes (die nog in fase 1 zitten, waar wij in fase 10 steken) over hoe het zou zijn als we onafhankelijk zijn.

Ik zou een aantal fragment op u los willen laten uit het boekje "Achter België" van Dirk Achten, die zoals zo vaak spijkers met koppen slaat.

<hr>

En inderdaad, als je dit vanaf een afstand bekijkt, kun je moeilijk anders dan concluderen dat de Vlaamse meerderheid zich in de Belgische context vrij systematisch als een minderheid gedraagt. En omgekeerd, dat de Franstalige minderheid zich nog dikwijls opstelt als de bezitters van het Grote Morele Gelijk, want in hun tanende wereldtaal is plaats voor iedereen, gesteld natuurlijk dat hij die taal overneemt.

(...)

Om het wat provocerend te stellen: de recente Vlaamse strategie, voor zover daarvan sprake is, leverde weinig meer op dan schadelijk imagoverlies in Europa, een versterking van het FDF, de verenging van de 'Vlaamse strijd' tot opschriften en formulieren, en een verloren achterhoedegevecht. Weinig glorieus en vooral, weinig efficiënt.

(...)

Maar merkwaardig genoeg gedraagt die Vlaamse meerderheid zich vaak als een minderheid. Engels is, ook in praktisch gebruik, intussen een tweede taal geworden van de jongere generatie, een evolutie waar het onderwijs nog steeds niet op ingaat. Het syndroom van de Franstalige dominantie zou intussen toch verteerd moeten zijn. Maar dat is niet zo. In plaats van zelfverzekerd een eigen weg te zoeken en te gaan, laten vele Vlamingen zich verleiden tot puur defensief gedrag.

Ik zou nog er aan willen toevoegen: Vlaanderen is bijna een staat. Laat ons dan ook denken als een staat. Dan pas verdienen we onze onafhankelijkheid.

Dat mnderwaardigheidscomplex is er ons 170 jaar ingelepeld: eerst door de frantalige bourgeoisie, nu door die pseudo-progressieve culturele goeroe's ...

In het buitenand zijn Vlamingen en hun cultuur helemaal niet gekend, door de franstalige dominantie in de diplomatie. Dit is ook een van de oorzaken van ons minderwaardigheidscomplex!

Zou het geen tijd zijn dat we dat doorbreken in plaats van steeds weer bevestigen?

Zou het een (slimme) zet van België geweest zijn om ons met enkele phyrrusoverwinningen te kunnen bijsturen richting cultuurflamingantisme wat snel kan omslaan in kleingeestigheid. (Zo kan eentaligheid bijvoorbeeld nogal 'onverdraagzaam' overkomen)

Inderdaad. Eerst en vooral door in de media eens andere geluiden te laten horen, bijvoobeeld.

Maar je mag niet vergeten welke manipulatieve en indoctrinaire kracht staatsnationalistische structuren hebben. Eerst die afschaffen lijkt me een noodzaak.

Dat staatsnationalisme en 'patriotisme' is iets lachwekkends en zieloos.

Ik denk dat we daar wel over akkoord kunnen gaan allemaal. Maar hoe kunnen we mensen masaal overtuigen om iets trotser te zijn over hun regio en hun taal.

Hmnnja, het is maar te zien wat je onder staatsnationalisme en volksnationalisme ziet. Als volksnationalisme iets is waardoor één natie, de Nederlandse natie, per se in 1 staat moet wonen, dan ben ik zeker geen volksnationalist. Dat moet niet, maar dat zou wel wenselijk zijn m.i.

Als staatsnationalisme betekent dat de staat belangrijker is dan de mensen en kost wat kost in stand moet gehouden worden, ook al is dat contraproductief, dan ben ik zeker geen staatsnationalist.