| Cyrano |
11 maart 2012 11:24 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Gwylan
(Bericht 6023009)
Laten we niet vergeten dat er in 2014 hoe dan ook een nieuw samengesteld federaal parlement wordt verkozen. Stel dat de Nederlandstalige partijtjes die nu van de federale bestuursmeerderheid deel uitmaken dan nog samen bijvoorbeeld slechts (ik zeg maar wat) vijfendertig procent halen of zo.
Acht u het mogelijk dat de huidige federale regering in die omstandigheden als een “regering van lopende zaken” jarenlang zou verder doen, zonder enige steun van betekenis aan Nederlandstalige kant in het parlement ? In voorkomend geval zou dat immers niet slechts een regering zijn die totaal vleugellam is, maar bovendien een (veel méér nog dan heden) duidelijk anti-Vlaamse regering.
Ik bedoel : wat bij de overgang van het vorig parlement naar het huidig samengestelde nog net kon vermits de Nederlandstalige regimepartijtjes samen nog steeds over een meerderheid beschikken, kan dan niet meer : dat zou toch wel een volkomen verschillende situatie zijn.
Eerlijk gezegd, volgens mij houden de Belgische Franstalige partijen wel degelijk rekening met die eventualiteit : vandaar hun duidelijke voorbereiding van een “plan B”. Als de ganse zaak op dat ogenblik hopeloos geblokkeerd zou zijn, zullen zij de bal in het kamp van de Vlaamse partijen leggen : als die niet willen bijdraaien staat het Vlaanderen vrij om België te verlaten, en dan ligt voor de Belgische Franstaligen de weg open om zo mogelijk nauwe “samenwerking” met Frankrijk te zoeken.
Kortom, als de Nederlandstalige regimepartijtjes in 2014 een zeer slechte verkiezingsbeurt maken, wordt het voor wat Vlaanderen in het Belgisch staatsbestel betreft buigen of barsten, denk ik.
|
Wat ook de uitslag van oktober 2012 wordt, 2014 is doomsday. De verliezers van 2012 zullen verwijzen naar de komende hopelijk goede economische resultaten tegen 2014, de winnaars zullen verklaren dat de uitslag slechts een opstapje is voor de afrekening in 2014.
Al weer zal de CD&V de sleutelpartij worden in 2014. Di Rupo I was slechts mogelijk door de CD&V. Di Rupo II idem. Als de tjeven kunnen tjeven dan zullen zij tjeven. Wil de kiezer Di Rupo, of de PS-staat, weg dan moet de CD&V een zware nederlaag krijgen boven op het oude slechte resultaat.
De N-VA heeft nu reeds dit gevecht aangekondigd. Ik hoop dat De Wever zijn klassieken goed gelezen heeft. Verdeel en heers. Voer het gevecht slechts op één front, voor de ondergang van de CD&V en definitieve verovering van het centrum.
De enige hoop voor de CD&V is een economische heropleving en het vermijden van de Dexia- en Arco-catastrofe of dgl. Moest dit voor hen toch anders uitdraaien dan zullen zij wederom tijd kopen in Di Rupo-lopende zaken. De vraag blijft of de Vlaamse kiezer overtuigd is dat hij beter af is met de Di Rupo II of met de echte hervorming van de staat.
Als de ondergang van de CD&V plaats vindt, dan weten de Franstaligen dat een klassieke Belgische regering niet meer mogelijk zal zijn. De Wever doet dan een confederaal voorstel binnen de Confederatio Belgica artikel 35, niet de onafhankelijkheid. De Franstaligen beslissen dan om eindelijk democratische, niet discriminerende Belgen te worden of zij voeren hun plan B uit. De Franstaligen zullen beslissen of Vlaanderen onafhankelijk wordt of niet. |
