CD&V : Keert het tij?‏
 

1. Drie maand geleden waarschuwden velen voor het uiteenvallen van de euro. Nu Griekenland voor enige tijd gered is, houden zelfs de Dr. Doom’s nog amper rekening met de implosie van de eenheidsmunt.

2. Drie maand geleden werd nog gespeculeerd over het faillissement van een grote Europese bank. Vandaag lijkt de dreiging van een Europees ‘Lehmann Brothers’ voor enige tijd afgewend dankzij het ingrijpen van de voorzitter van de Europese Centrale Bank ‘Super’ Mario Draghi.

3. Drie maand geleden kreunde Europa onder de onvoorspelbaarheid van regeringsleiders �* la Silvio Berlusconi. Vandaag is het Italië van die andere Super Mario (Monti) een voorbeeld van betrouwbaarheid. De rente van Italië staat op haar laagste punt in meer dan een half jaar. De Belgische rente is gehalveerd sinds haar piek begin december! Blijkbaar hebben de financiële markten vertrouwen in het hervormingsbeleid dat gevoerd wordt.

De kredietcrisis woedt al meer dan vier jaar. Ze is nog lang niet voorbij. Maar het ergste zou wel eens achter ons kunnen liggen. De onredelijke angst voor systeemschokken zoals het omvallen van de euro of een grote Europese bank is aan het wegebben. Een eerste beetje licht schijnt aan het einde van de tunnel.

Ook al worden nu begin 2012 belangrijke overwinningen geboekt, toch mogen we niet de vergissing begaan om nu de voet van het gaspedaal te halen. Neen, deze eerste overwinningen moeten ons meer dan ooit aansporen om door te gaan op het pad van structurele hervormingen en het terugdringen van het begrotingstekort.

Het vertrouwen in de daadkracht van de Europese regeringen is aan het groeien. Met de Italiaan Monti als boegbeeld. Maar ook in andere landen keert het tij. Drie maand geleden dreigde de Duitse regering van Angela Merkel nog eerder te vallen dan de euro. Vandaag scoort Merkel nooit eerder zo hoog in de peilingen!

Het tij kan plots keren. En 2012 zou wel eens het keerpunt kunnen worden.

Keep calm and carry on!

http://www.petervanrompuy.be

PS: De politieke geschiedenis bulkt van de voorbeelden die aantonen dat regeringen die zwaar moeten besparen en hervormen aanvankelijk kelderen in de peilingen … maar wanneer enkele jaren later de resultaten volgen, kunnen ze als kometen terug omhoog schieten. Kijk maar hoe de onderstaande grafiek van de economische groei in Nederland haast perfect samenviel met het vertrouwen in de (hervormings)regering Balkenende I. In het laatste jaar schoot Balkenende in enkele maanden tijd vanuit een verloren gewaande positie alle andere partijen voorbij. Onpopulaire hervormingen kunnen dus wel degelijk populair worden … eenmaal de resultaten volgen.




Bron: politics.be

:lolabove: :rofl:

Daarom dat ze nu in de peilingen zelfs onder de PVV terechtgekomen zijn ?

Het valt inderdaad te hopen dat de CD&V het roemrijke voorbeeld van het CDA zal navolgen.

Zonder enige twijfel. Binnen een jaar of 5 is de helft van hun huidige kiezers afgestorven. ;-)

Als zelfs extreem-rechts de pretentie heeft zich als nieuwe volkspartij te profileren is het ver gekomen.

Wat zal de EU doen als binnen een jaar zou blijken dat er niks gebeurt is in Griekenland?
Europa kan maar beter de vingers samenhouden, en hopen van wel, want als blijkt dat het wanbestuur in Griekenland gewoon verder gaat, zou de Euro wel eens zeer snel kunnen afgelopen zijn.

Met 130 miljard euro kan je half centraal amerika kopen. Een kwart van Afrika kan gekocht worden met 130 miljard. Daarmee kan het verlies van griekenland ruimschoots gecompenseerd worden, daar op die plaatsen tenminste economie te ontwikkelen valt.

Dat zal dan eerst nog moeten gebeuren, want met een overheid en samenleving die corrupt is tot op het bot (wat de eigenlijke oorzaak is van de crisis in Griekenland) wens ik hen veel succes.

onnozelaar :roll:

Dat is helemaal niet de eigenlijke oorzaak is van de crisis, het heeft er in essentie zelfs niks mee te maken. Al de Griekse corruptie samen komt nog niet tot een minieme fractie van de schuldenberg die de banksector de wereld heeft opgelegd.

Corrupte overheden trekken buitenlandse instanties, sjoemelaars en figuren aan, die het ook niet te nauw nemen met ethiek.
Daarom vinden ze ook een "thuis" in dergelijke landen.

In 2006 heeft de amerikaanse overheid enkele bankenregulerende wetgevingen opgehoffen. Dit is de rechtstreekse aanleiding geweest voor de huidige crisis. Uiteraard hebben de overheden netjes geprofiteerd door goedkoop geld te lenen van banken die geen geld hadden. Vooral socialistische types zoals papandreou en di rupo vonden dat een goed idee.

Het is de schuld van zowel sos als liberaal. Dit toegeven is de eerste stap naar het bezweren van de crisis.

Dergelijke landen dienen enkel als 'ground zero' om een zeer schadelijke financiële zwendel op wereldschaal op te zetten. En om vandaag een hard afbraakbeleid door te beginnen voeren waar Thatcher een spontaan orgasme van zou krijgen. Corruptie is daarbij slechts het excuus. De ECB is zelf een corrupte instelling, net als alle banken.

Die types zijn maar de uitvoerders. Je kan ze vervangen door de eerste de beste andere groene, tsjeef, nationalist of communist, het systeem zelf is het probleem.

Het is vanzelfsprekend verleidelijk om de "eurocrisis" of de "pigslandencrisis" onder te schuiven in een "internationale crisis van het geglobalizeerde wereldkapitalisme"
Om vervolgens de "kleine" stap te nemen naar de dooddoeners van kondratiefs en andere cyclische economische verschijnselen, waar regulering door de staat en andere instituten eigenlijk weinig vat op hebben.

Dat er een domein is dat je "psycho-economie" zou kunnen noemen is ongetwijfeld zo:
"vertrouwen" geeft inderdaad gunstige marktimpulsen, overdreven vertrouwen geeft "bubbels" en financiële instortingen - de invloed van een "linkse" of "rechtse" regering is vrij klein. In de VS heeft eens iemand vastgesteld dat de openbare financiën wel varen bij een door de democraten geleid land en dat een door de republikeinen gestuurde federale regering de begroting er steevast op achteruit gaat.

Het is overigens merkwaardig dat de economie in de VS er nu plots op vooruit gaat dank zij meer sociale uitgaven en maatregelen om de economie te bevorderen en minder aandacht te besteden aan bezuinigingen van de overheid, dus Obama doet precies het tegenovergestelde van wat de EU momenteel doet met een staatsschuld die het dubbele bedraagt van de opgetelde EU staatsschulden.

Ook de waarschijnlijke nieuwe franse president lijkt het tij te willen keren en meer te willen inzetten op "deficit spending"...

Na een meer door conservatieven geleid Europa is het blijkbaar tijd voor meer pragmatische progressiviteit.

Zoals de PS al jaren voert in het zuiden van het land? 8O

De pragmatische progressiviteit van PASOK?
Van Labour?