Taalstrijd tijdens Mars aan de Peene
 

Op zaterdag 28 april jl. werd tussen de Frans-Vlaamse dorpjes Noord- en Zuyd-Peene de jaarlijkse Mars aan de Peene gehouden ter herdenking van de Slag aan de Peene in 1677.

Toen de deelnemers bij de gedenknaald aankwamen, stond er een oudere man die met zijn Vlaamse vlag de menigte opwachtte. Hem werd door de voorzitter van het organiserende comité verzocht het monument te verlaten en zich te voegen bij de menigte op de dijk. De voorzitter was namelijk voornemens een in het Frans opgestelde verklaring voor te lezen. De Vlaming weigerde iedere medewerking, toonde zich onverzettelijk en vroeg op luide toon respect voor het Nederlands en dat het Nederlands zou gebruikt worden voor de toespraak. Het leidde tot ordinair duw- en trekwerk en meewarig gemompel vanuit de menigte op de dijk.

De voorzitter: "En neerlandais? Pas de possible, monsieur. Ici est la France!"
De Vlaming: "In het Nederlands, godverdomme! Gij hebt sinds 1946 de tijd gehad om Nederlands te leren en nog hebt gij het lef het Frans te gebruiken!"

Het kwam mij als aanwezige bij de Mars aan de Peene voor dat het incident voor de nodige tweespalt heeft geleid. Ik hoorde mensen om mij heen mompelen dat 'de man' een punt had, maar verder de ceremonie geweld aandeed. Wat is uw mening hierover?

Als die oude man niet weet dat de voertaal in Frankrijk het Frans is, heeft hij serieuse problemen. Maar bon, uw mar is meer iets folklorischs dat iets anders.;-)

Daar mag voor mij dus nog een gedenknaald voor de vlagman naast worden gezet dit jaar.

Vlamingen die zich verzetten....daar moeten we zuinig op zijn.

Jarenlang, al van mijn studententijd, heb ik meegewerkt aan verschillende organisaties die in Frans-Vlaanderen actief waren of nog zijn. Daarnaast heb ik ook een tijdje les gegeven binnen de structuur van het KVF.

In alles zorgden wij er steeds voor dat bij toespraken bijvoorbeeld er steeds zowel een Franse als Nederlandse versie was. In volkomen gelijkheid. Dat heeft altijd goed gewerkt en zorgde ervoor dat ook wie het Nederlands/Vlaams niet machtig was, erbij betrokken werd.

In mijn ogen zijn beide partijen hier zwaar over de schreef gegaan. Zowel de persoon die meent dat alles in het Frans moet, als diegene die daar moeilijk doet en eist dat het enkel in het Nederlands zou moeten. Met zo'n houding bereik je uiteindelijk niets. Daarvoor is men trouwens in Frans-Vlaanderen te gevoelig, want de gevolgen van WO II zijn in bepaalde families nog steeds niet verteerd.

Arrogant gedrag helpt niets vooruit in Frans-Vlaanderen. Laat dit een goede raad zijn van iemand die jarenlang met en in Frans-Vlaanderen werkzaam was.

Interessant....welke verenigingen?
En welke verdienen volgens U gesteund te worden als ik zou lid worden?

En wat waren die gevolgen? Speelde het kollaboratie/repressie verhaal zoals we dat hier kennen ook ginder, annex het schaden vd. Frans-Vl. zaak die nadien zoals hier averij opliep...?

Ik was vele jaren actief lid van EUVO, Yserhouck en het Komitee voor Frans-Vlaanderen.

Iedereen die maar ietwat sympathiseerde met de groep rond Gantois heeft na de oorlog in de brokken gedeeld. Juist Gantois zocht aansluiting bij de Vlamingen over de grens, waardoor iedere zweem naar opvattingen die ruiken naar een hereniging met Belgisch-Vlaanderen als bij voorbaat verbrand zijn in Frans-Vlaanderen. Het heeft zeker de toekomst gehypothekeerd, maar het is van doorslaggevend belang geweest. De taal was toen al op de terugweg. Het heeft een bestaand proces alleen maar wat versneld.

Volledigheidshalve: diegene die daar van zijn kloten maakte was wel helaas een Belg.

Dat betekent een Everest kwa psychologisch onderscheid......


http://www.lavoixdunord.fr/actualite...de-de-la.shtml

Welke brokken, konkreet?

Ontnemen van de burgerrechten bijvoorbeeld. Ook subtiele zaken als bijvoorbeeld jaren na de oorlog nog gevolgd worden door de Franse Staatsveiligheid. Ik herinner me een geval waarbij we met EUVO een Nederlandstalig bord gingen hangen bij een oude molen. De eigenaar was enthousiast (hij sprak nog Vlaams, zij het wel wat gebroken en doorspekt met Franse woorden). De week erop liet hij ons weten dat het niet doorging. Via via hebben we later vernomen dat de man uit een familie kwam die na WO II het gelag had betaald en die, kort na onze komst, bezoek had gekregen van de staatsveiligheid.

De staatsveiligheid kon dat toch niet verbieden; het is immers geen strafbaar feit.....

Natuurlijk niet, mensen onder druk zetten is soms veel doeltreffender.

1) Dat Gantois 5 jaar heeft moeten zitten lijkt mij staatsnationalistische terreur!

Die man was immers onschuldig en heeft blijkbaar nooit een vlieg kwaad gedaan:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Jean-Marie_Gantois

http://www.widopedia.eu/jean-marie-gantois.html

http://www.dbnl.org/tekst/_jaa003197...01_01_0011.php

2) Is het separatisme of de aansluitingsgedachte bij Vl. ginder dan morsdood? Bij strijdende Frans-Vlamingen zou dat toch een logische konsekwentie moeten zijn...

Welke drukkingsmiddelen werden dan zoal gehanteerd...?

Het is morsdood. Bij iedereen. Niemand, tenzij een marginale figuur als de waard van 't Blauwershof, wenst er zich mee te associëren.

Geen idee waarover het in dit geval precies ging.

1) Ik zou die man toch eens gaan polsen zijn in uw plaats, om er het fijne van te weten.....puur nieuwsgierigheid. Vragen staat vrij....

2) En in andere gevallen...die drukkingsmiddelen vd. staatsveiligheid?

Ik heb weet van nog een ander geval. Ook na onze komst werd hij benaderd, maar hij stuurde ze wandelen. Nadien vertelde hij ons dat hij een vermanende preek kreeg over "Franse vaderlandsliefde" met tevens een zijdelingse waarschuwing dat hij wel eens mocht denken aan de toekomst van zijn zoon (die ergens in Parijs werkte)...