Vlaanderen en Wallonië groeien steeds verder uit elkaar (28/06/04 - De Tijd)

In De Tijd doet Hugo Schiltz een boekje open over de gedegenereerde verkiezingen van 13 juni.

Vlaanderen en Wallonië groeien steeds verder uit elkaar. Vroeger ging de communautaire strijd om primaire zaken als de taalwetten en de taalgrens. Dat is op enkele punten na geregeld. Waar het nu om draait, is het verschil in beleidsinzichten op alle niveaus. Vlaanderen en Wallonië hebben een ander aanvoelen over de rol van de staat. Dezelfde federale wetten worden in het noorden en het zuiden van dit land compleet verschillend toegepast. Als drie vierde van de sancties in de sociale zekerheid in Vlaanderen worden uitgedeeld en amper een vierde in Franstalig België, kan je niet anders dan tot de slotsom komen dat er iets niet klopt. De sociologische grondstroom in noord en zuid is verschillend en die kan je niet veranderen. Zelfs federale ambtenaren, toch niet bepaald een flamingant milieu, geven binnenskamers toe dat het zo niet verder kan omdat over elk punt en over elke komma uren gedebatteerd moet worden met de Franstaligen.Het Franstalige discours over de noodzaak van het behoud van de interpersonele solidariteit, begrijp ik overigens niet. Waarom moet solidariteit interpersoneel zijn? Dat kan toch even goed interregionaal, zoals in Duitsland. We organiseren een fatsoenlijke solidariteit van deelstaat tot deelstaat en voor de rest moeien we ons niet met de manier waarop iedere deelstaat zijn centen besteedt. Want als we het samen besteden volgens uniforme regels, levert de verschillende toepassing van die regels toch maar problemen op. Het efficiëntieverlies van het Belgisch feit moet worden weggewerkt. België levert voor Vlaanderen geen meerwaarde meer op.

Stevenen we dan finaal niet af op het separatisme?

Schiltz: Ik ben nooit een separatist geweest, ik was altijd een federalist omdat ik ervan uitging dat het separatisme achterhaald was. Door de uitbreiding van enerzijds de Vlaamse en anderzijds de Europese bevoegdheden, zou de betekenis van België vanzelf verschrompelen. Maar als ik de evolutie op Europees vlak zie, ben ik er nu niet meer zo gerust op. Als Europa niet verder integreert, kan separatisme onvermijdelijk worden....

Was het niet Hugo die ooit voorstander was geweest van die transferts? Hij bedoelde het goed - niet cynisch bedoeld hoor - maar ik ben de reden daarvoor vergeten.

Heeft er iemand een beter geheugen dan ik daarover?

Wat ik me van Schiltz herinner is dat er een minister Frans Van Mechelen was, die Brussel bezaaide met Vlaamse culturele centra en Vlaamse scholen. Dat wij als Brusselse Vlamingen met entoesiasme en energie aan een Vlaamse aanwezigheid in Brussel werkten. Toen liet schone Hugo zich kontneuken in het Egmontpaleis en wij waren alles kwijt.

Toen ben ik naar Antwerpen verhuisd. Nooit spijt van gehad! Een van de mooiste steden ter wereld!

Een bejaarde neo-nazi die eens komt zeggen dat België uit elkaar groeit.

Kom nu, ik ben er zeker van dat België hem ruim zal overleven, zeer ruim. :wink:

En, is politiek dan niet onderhandelen over komma's of droomt hij van een Vlaemsche dictatuur waar de politieke tegenstand wordt geliquideerd?

Vraag jij je nooit af waarom jullie maar 0% halen?

Zijn alle Vlaamse politieke kopstukken dan neo-nazi's? Ik zie (en lees) dezelfde Vlaamse reflex en reflectie bij een F. Vandenbroucke, S.Stevaert, Yves Leterme, Bart Somers, etc. en las dezelfde analyse in het boek van Karel Degucht "De toekomst is vrij".

De regionale bevoegdheden moeten gewoonweg uitgebreid worden om nog aan deugdelijk bestuur te kunnen doen. Ze moeten afgestemd worden op de sociologische realiteit en die is wezenlijk verschillend in Vlaanderen en Wallonië. België is zijn meerwaarde kwijt. Face it. Vlaanderen zal niet langer blijven accepteren hoe de machtige PS elk Vlaams sociaal-economisch- fiscaal -justitieel initiatief blokkeert en daarmee Vlaanderen dreigt mee te sleuren in de economische inerthie die Wallonnie al decennia lang kenmerkt.

Een Vlaams front is geboren en zal van zich laten horen !

Schiltz heeft nooit spijt betoond voor zijn nazi-verleden. Daarom is hij een neo-nazi, al mag u "neo" wel weglaten, hoor. :wink:

Voor de rest is er niets nieuws onder de zon. De flaminganten zeggen al 50 jaar dat België gaat barsten. :wink:

8) Toch wel, ik heb Schiltz openlijk, in een rechstreekse tv-uitzending, zijn spijt weten uitdrukken. Was ergens begin jaren negentig of eind jaren tachtig (ik denk zelfs, in de periode, dat de docu-reeks van Maurice De Wilde over de collaboratie liep). En ik ben "links" ideologisch georiënteerd, dus ik post dit hier niet voor mijn plezier. Maar, ere wie ere toekomt 8)

Hebben de 'Belgen ooit spijt betuigd voor de moordpartijen in Congo door Leopold II ?

Welk België zal hem ruimschoots overleven? Het België uit jouw wensdenken of het eerder realistische België dat straks niet inhoud heeft als enkel de naam België.

België heeft nog nooit in haar bestaans geschiedenis zo op springen gestaan als vandaag.

Wanneer de legitieme Vlaamse eisen gelijk een eigen sociale zekerheid e.d. gerealiseerd worden, dan betekend dit een feitelijke scheiding tussen tafel en bed.

Ik heb in een interview mt DS in juli 2002 daarentegen gelezen dat hij er geen enkele spijt van had. Misschien is hij van idee veranderd.

Hij is niet Belgicistisch. Ergo: voor Hans is hij geen "goede Belg".
Hij is Vlaams-Nationalistisch. Ergo: voor Hans is hij een Nazi.

We kunnen de BUB-voorzitter met maar enkele tientallen voorkeursstemmen best niet te serieus nemen.

En het blijft barsten. Doet geen deugd zeker dat een SPa'er VDB de barst nog wat vergroot.

:twisted:

SPIRIT-man Schiltz breekt het paars beleid grondig af, en

spreek opnieuw als Vlaam-nationalist.

Is er iets gaande bij Spirit, of beperkt het zich enkel tot Schitz.

Waar zit Spirit? wie is spirit? hoe kan er iets gaande zijn bij spirit?

Ze zeggen dat al zolang België bestaat, dus 174 jaar. Of dacht u dat België pas 50 jaar is?

Voor vijftig jaar geleden hadden ze zelfs niks te denken, laat staan te zeggen!

Spirit is een splintergroep van de waalse PS :?

Als er problemen zijn tussen bevolkingsgroepen in één land zijn er verschillende mogelijkheden:

- Je lost de problemen op
- Als dat niet lukt zijn er nog twee mogelijkheden:
- de twee delen gaan uit elkaar (= separatisme), met als gevolg dat de aparte delen nóg minder te zeggen hebben dan dat ze al te zeggen hadden. Bovendien is dat behoorlijk kostelijk, omdat voor beiden een nieuw bestuur moet georganiseerd worden.
- de twee delen worden bestuurd als één deel, met als enig verschil de taal! Hierdoor is het onmogelijk dat er in het ene deel op een andere manier wordt geregeerd dan in het andere. Zo zijn beide delen verplicht om compromissen te sluiten, en worden ze ook op dezelfde, ondubbelzinnige wijze gecontroleerd... Bovendien is dit veel goedkoper, omdat deelstaatregeringen kunnen worden afgeschaft...