Japanse kunstenaar schotelt zijn eigen genitaliën voor
 

Japanse kunstenaar schotelt zijn eigen genitaliën voor

http://www.hln.be/hln/nl/959/Bizar/a...ien-voor.dhtml
Tja , wa nu ??
bon apppeti(e)t :mrgreen: ????

Dat is kunst, daar ken jij niets van.

:D

mamaaaaa , zepesten me :lol:
Ik benkunst 8O


:oops::lol:

tijd dat een kunstenares haar tieten serveert

http://www.thesun.co.uk/sol/homepage...r-cooking.html
:-D

http://s3-ec.buzzfed.com/static/enha...34317232-9.jpg :-D

levende kunst:







die dames mogen gerust aan performance kunst komen doen.
Die japanner mag thuisblijven.

Ik schat dat zijn genitaliën op zijn en die dingen groeien niet gemakkelijk terug aan geloof ik.

Een op entertainment gerichte kunstwereld werkt dit soort van 'performances' in de hand mijns inziens. Dit is kunst die past bij de tijdsgeest. Het begint saai te worden.

Bij beel moderne kunst is het me niet duidelijk of ik naar werk van een kunstenaar kijk, of naar werk van iemand die ze niet alle vijf op een rijtje heeft.
Ik zie ook iets te vaak halve ideeen.

Borsten daarentegen blijven altijd kunst :-)

Er is hier toch sprake van enige terminologische verwarring, of niet? Ik dacht dat 'moderne kunst' al sinds de jaren '60 uit de mode was. Valt dit nu onder postmoderne kunst?

neomodernistische idioterie misschien? Maar kunst, neen.

Die zal niet veel nakomelingen hebben en ik denk dat dat maar goed is....

Dat is ook mijn indruk. Meer zelfs, de actuele kunstkritiek wil zelfs geen voldragen ideeën. Het lijkt hen bang te maken. Het tast hun macht aan over de kunst en de kunstenaar. Het verhindert hun geeïste 'ruimte voor interpretatie' (= macht voor degenen die zich als een parasiet op de kunst geënt hebben').

Meer dan een 'blik' is een werk ook niet waardig tegenwoordig. Het kunstwerk wordt gedegradeerd tot de stimulus in een van onmiddellijkheid doordrongen Stimulus-Respons model. Men werkt oppervlakkigheid in de hand.

Mijn eerder 'geconcentreerde' werken passen niet in dit zielig en wat mij betreft voorbijgestreefd paradigma van de actuele kunst. Mijn niet afwijzen van 'ambachtelijkheid' en 'schoonheid' of mijn kritiek op de vermeende prioriteit van de inhoud op de vorm doen helemaal de deur dicht voor de erkenning van mijn werk. Hopelijk komt er ooit bevrijding van dit autoritair en eng kunstparadigma dat de kunst in een wurggreep houdt. We zitten helemaal niet aan het einde van de geschiedenis wat kunst en kunstkritiek betreft (nogal zo'n arrogante misvatting van het heersende 'paradigma van de actuele kunst')


De japanner krijgt zijn paar minuten roem in ruil voor zijn kloten. Ik zou liever een kunstenaar zien die opkomt tegen de concentratie van macht in de kunstwereld ongeacht de roem die hij er mee kan oogsten.