We moeten termen opnieuw definiëren: werkgevers en werknemers
 

Wie geeft er nu eigenlijk werk en wie neemt er? "Arbeidsgevers" en "arbeidsnemers" worden als termen niet gebruikt. Maar werkgevers en werknemers zijn als termen té ambigu.

Moeten we daarom niet eens de termen omkeren?

Er zijn twee redenen om dat te doen:

1. Het is duidelijk dat een "werknemer" zijn arbeid geeft. En dat een "werkgever" de arbeid van zijn mensen afneemt, om daar meerwaarde mee te creëren.

-een werkgever is iemand die zijn werk geeft aan een bedrijf of een andere instelling die met dat werk meerwaarde creëert

-een werknemer is een bedrijf of een instelling die het werk van een medewerker afneemt. (Afnemen in de zin van een dienst of een product afhalen, afnemen bij een aanbieder).


2. Het is ook duidelijk dat het de arbeidende mensen zijn die banen scheppen, en niet de bedrijven (zoals we hier hebben besloten in de discussie over Nick Hanauer's TED lezing).

Dus ook in die zin, zijn het de "werknemers" die eigenlijk werk geven aan de bevolking, en niet de "werkgevers".


-Kortom, vanaf nu zal ik de term "werkgever" enkel nog gebruiken om daar de werkende mens mee aan te duiden die voor een bedrijf werkt.
-De term "werknemer" zal ik enkel nog gebruiken om daar het bedrijf mee aan te duiden dat werk afneemt van zowel het individu dat zijn arbeid geeft, als van de middenklasse die bedrijven laat bestaan.

Waar jij anno 2012 nog mee komt! Maar goed, die termen zijn nog steeds in zwang, en ze zijn inderdaad, zoals we al dertig jaar lang uitentreuren horen verluiden uit socialistische hoek, misleidend.

Eigenlijk heb je gewoon werkkopers en werkverkopers. De "werkgever" en de "werknemer" zijn gedeeltelijk ook gewoon "werkruilers". Maar die ruil bestaat strikt genomen ook uit koop en verkoop.