De schrik van de Franstaligen
 

Dat is een België gedomineerd door Vlaanderen. Een artikel uit Le Vif:
http://www.levif.be/info/levif-blog/...0126093092.htm

Enkele quotes:

vertaling: Franstaligen onhandelbare, vreselijke nationalisten?

Omdat ze de Vlaamse eisen afwijzen? Helemaal niet! Ik respecteer de Vlaamse ambities maar ik heb geen zin om me er aan te onderwerpen. Punt aan de lijn.

Maar la Belgique de papa bestaat niet meer. En het nieuwe België gedomineerd door een meerderheid die steeds min en minder haar minderheid respecteert, staat me niet.

In die logica zeg ik dat die Franstaligen die absoluut een verenigd België willen behouden beetje bij beetje de idee zullen moeten krijgen dat het een België zal zijn met een sterk Vlaams kleurtje. Zeker, men zal nog altijd vrij Frans mogen spreken van Luik tot Namen, maar men zal een puur Nederlandstalig CV moeten hebben om toegang te krijgen tot een functie met een beetje belangrijkheid op het federaal niveau.

Maar nu dat we er zijn, ik ben 1 van die Franstaligen die niet beven van schrik voor een eventuele splitsing.

Steeds meer en meer Franstaligen beginnen zo te denken, ze hebben schrik dat de Nederlandstaligen hetzelfde zullen doen wat zij, de Franstaligen sinds 1830 geëist hebben: voor belangrijke functies ga je moeten Nederlands spreken.

complete onzin trouwens, geen enkele Vlaamse partij wilt dit. Ze willen gewoon dat het Nederlands op dezelfde hoogte komt staan als het Frans, maar blijkbaar is dat echt wel teveel gevraagd.

Het zullen echt wel de Franstaligen zijn die de splitsing zullen tewerkstelligen. de laatste staatshervorming is een stap in die richting, ze kunnen weer wat meer Vlaamse grond opeisen bij die splitsing.

Het zal aan de Nederlandstalige partijen zijn om zich hierop voor te bereiden.

de meeste Walen moeten niets hebben van Brussel.
de huidige splitsing van BHV is er enkel op vraag van het FDF want ze dromen daar van een Groot-Brussel waar Vlaanderen niets over te zeggen mag hebben, en dat zal enkel een droom blijven want Brussel zal nooit erkend geraken als staat.

hoeft ook niet, ze hebben hun corridor en ze hebben al de federatie Wallonië-Brussel.

die meer Wallonië bevoordeeld dan Brussel (dixit Moureaux, de PS-god van Brussel)

De meeste Nederlandstalige partijen steken nog steeds hun kop in het zand als het om eventueel Waals separatisme gaat. De meesten onder hen hebben slechts oog voor het separatistische programmapunt van VB en N-VA en beseffen totaal niet dat het gevaar voor de splitsing van België wel eens vanuit totaal andere hoek zou kunnen komen. Ze zijn zelfs zodanig zeker van hun stuk dat ze hele delen van Vlaams-Brabant hypothekeren om een Vlaamse afscheiding tegen te gaan, niet beseffend dat ze daarmee juist eventueel Waals separatisme wind in de zeilen geven.

Daar is niets nieuws aan, hoor. Reeds in de 19e eeuw duikt het spookbeeld op van een 'Belgique, l'état belgo-flamande', een staat gedomineerd door de Vlamingen. Juist daarom dat de Franstaligen zo ingezet hebben op het federalisme.

jep, de inrichting van de gewesten is daarom op vraag van de Franstaligen gebeurd.

in ieder geval, er is niemand in Vlaanderen die wilt dat men enkel Nederlands spreekt op het (con)federaal niveau. vanwaar dat juist komt, versta ik niet altijd goed.

de creatie van een anti-Vlaanderen- en pro-Frankrijk-klimaat door de Franstalige media en dit in opdracht van de Waalse partijen i.s.m. Parijs.
meer moet je er niet achter zoeken.

Ten eerste is het belgo-flamand. Ten tweede: geef daar eens een bron van.

Onlangs in Tolosa (Toulouse pour les civilisés) aanhangers van Mélenchon bezig gehoord over de kwestie van de regionale talen daar. Hun argumentatie tegen een officiële erkenning was (net als in Spanje) dat het discriminerend zou zijn moest iemand van Parijs die in Toulouse gaat wonen het Occitaans zou moeten leren. Zelfs in een geval van officiële tweetaligheid waarbij de Franstaligen alle rechten blijven behouden zou dat discriminatie zijn.

Toen ik vroeg hoe dat dan met de discriminatie in omgekeerde richting zit, bleef het antwoord uit maar kreeg ik wel een heel (bekend) relaas over hoe het Frans de taal van de solidaire, eengemaakte arbeidersklasse is in Frankrijk en dankzij de taalpolitiek het provincialistisch denken was verdwenen.

Over Brussel wist de man trouwens te zeggen dat het beter zou zijn die stad gewoon eentalig Frans te besturen, om dezelfde reden.

Ik ben koppig blijven doorvragen. Het eindresultaat was: een haast hysterische vrees dat elk afwijken van een Jacobijns systeem het einde van de Francofonie zal inluiden. En daarmee het einde van de idealen van de Franse revolutie: liberté, egalité et fraternité, naar 19de eeuws model.

Kortom, het Franse staatsnationalisme is nog steeds de uiting van de Napoleontische gedachte dat de laicité en de république onlosmakelijk verbonden zijn aan de integriteit van de francité.

Meer dan bij eender welk ander volk in de wereld is de Franse identiteit een politieke doctrine.

Hou eens op met trollen. Daar hoeft geen "bron" voor gegeven te worden. Die uitdrukking is de laatste vijftig jaar schering en inslag in gans francofoon België. Als je per se een "bron" wil, zoek het dan zelfd op.

Ten eerste, de twee termen komen voor (maar er is een nuanceverschil waarbij de ene term ook over de dominantie van de taal gaat). Ten tweede, u hoeft maar te kijken in de Encyclopedie van de Waalse Beweging.

Ach ach, onze pseudo-historicus gebaart weer van krommenhaas.

Les étapes du combat wallon.

Al in 1877 onstond in Elsene de eerste "Ligue Wallonne". Om ervoor te zorgen dat de postjes aan de staat stevig in handen van de franstaligen zouden blijven, en het Nederlands blijvend een achtergestelde taal zou worden.

Als buitenstaander zou ik denken, wat is er tegen, dat mensen in het drietalige België, die een hoge overheidsfunctie vervullen ook idealiter drietalig zijn of ten minste de twee grootste landstalen gewoon (redelijk) beheersen (hoewel gezien de rol van Duitsland in Europa, Duits zeker geen kwaad kan). Eisen aan het bedrijfsleven zijn daarentegen weer wat absurd en geen rol (te grote) voor de overheid.

@ Bolleke Wol: over sommige zaken kunnen Fransen nog zeer regionalistisch zijn, bijvoorbeeld hun regionale keuken;). Verder weet ik, dat ze in Bourgogne nog steeds trots zijn op hun en onze Grands Ducs d'Occident (''groothertogen van het Westen''); toen trokken ze zich in Dijon/Brussel (en/of Gent/Brugge) zich meestal niet al te veel aan van Parijs.

wel, de Vlaamse vraag tot tweetaligheid voelen de Franstaligen aan als een eis tot Nederlandstaligheid. vanwaar dat komt, moet je weten dat zij altijd zelf geëist hebt dat alles in het Frans moest. Maw, zij denken dat wij hetzelfde gaan doen als zij.

Wat heeft 99% van de Belgen met die extremisten te maken?

en die 1 % zijn de BUB'ers?

Dans cette logique, je disais que les francophones qui veulent absolument conserver une Belgique unie devaient petit �* petit se faire �* l'idée que ce serait une Belgique �* forte coloration flamande. Certes, l'on pourra toujours librement parler français �* Liège ou �* Namur, mais il faudra avoir un CV purement néerlandais pour accéder �* une fonction de quelque importance au sein de l'Etat fédéral. Comme ce fut autrefois le cas durant la période de l'union avec les Pays-Bas. Les Belges d'alors (y compris les Flamands) étaient des individus de deuxième catégorie.

En en passant wordt de mythe van de Hollandse onderdrukker nog eens te berde gebracht.....

Hallo, BWarrior....?

Als ik niet wist dat gij Uw studies in Frankrijk gedaan hebt, zou ik denken dat ge zo'n repliek van het Oosten geleerd hebt....;-)
Zich vastbijten in een vergissing en dan dat tot der dood verdedigen vanuit een andere draai...

Men dwaalt : om een topfunctie bij een multinational te bekomen is de eis :

"to be native english speaker"

vandaar dat de franse elite hun kroost zo vroeg mogelijk naar een engelstalig internaat sturen zodat ze in ieder geval voor "native speakers" zouden kunnen doorgaan
(enfin "native speakers" van 2de categorie).

Het wordt helemaal grappig als men de taalinformaties van "onder anglofonen" eens volgt: men heeft er moeite mee dat er op universiteiten in het Verenigd Koninkrijk nog "Engels" Engels gebezigd wordt - men zou eigenlijk willen overschakelen naar een "Amerikaans " Engels, ten minste indien men dat op een deftige wijze zou kunnen definiëren.

Ook het teruglopen van kennis van vreemde talen baart de enthoesiaste onderwijshervormers zorgen; het gaat reeds uiteindelijk toch zo ver dat men her en der
met Esperanto experimenteert om de notie "2de taal" aan de kindertjes bij te brengen.

Intussen ben ik afgeweken ;

De officiële politiek van de EU is het promoten van de meertaligheid : als goede EU burger moeten we naar het beheersen van een zo groot mogelijk aantal vreemde talen streven. Nu zijn onze franstalige medebelgen zeer overtuigd van 2 zaken :
1° Een verenigd en welvarend door solidariteit Europa
2° Het absolute recht om als ééntalige door het leven te gaan

Logischerwijze kan dat vanzelfsprekend, maar het neigt toch naar een drang om bij de ééntalige untermenschen te horen. Men kan ook stellen veeltaligheid : jawel, maar dan alles anders dan Nederlands : geef ons Deens, Zweeds, Pools, Spaans of desnoods Portugees en Engels ! Duits is ook al een slecht idee : dat is nl. nog een belgische landstaal en eigenlijk haten ook wij alles wat belgisch is...