Waar u zich nooit meer aan ergert en waarom
 

Familiefeesten.
Sinds mijn scheiding woon ik die niet meer bij. Geen Enkele.

Toch wel die van uw eigen rechtstreekse familie, hoop ik? Schoonfamilie, akkoord. Maar uw eigen familie?

Ik kon vroeger ook geen familiefeesten uitstaan, en boycotte ze wanneer ik maar kon. Maar nu ik ouder en wijzer ben, zie ik in dat familie toch het belangrijkste is dat telt. Hoe saai en geforceerd die feestjes dikwijls zijn, ze zijn belangrijk. Ik organiseer ze nu zelf.

Het is toch een zielig idee dat familieleden tegenwoordig de band doorknippen, en enkel vegeteren als invidualistische cellen in het kankergezwel van de kapitalistische consumptie-maatschappij. Door die banden door te knippen affirmeren ze de vernietiging van sociale relaties door het kapitalisme.

Hoe reactionair het ook klinkt: familiebanden celebreren is een anti-dotum tegen het individualisme dat ons zo ziek maakt.

=========

Maar om op uw vraag te antwoorden: ik maak me nooit meer zorgen over wat anderen van mij denken. Klinkt melig, maar toch is het zo. Ik heb in mijn leven veel tijd verloren door aandachtig te analyseren wat anderen denken, en hoe ik het, op basis daarvan "beter kan doen". Zo'n idee dat ge uw leven permanent moet verbeteren in functie van de anderen. Gelukkig ben ik van die rotziekte volledig genezen.

Ik erger mij nooit meer aan mensen die van je goedheid profiteren. Gewoon omdat ik van mijn hart een steen gemaakt heb. Om een vb te geven: een bepaald familielid kwam regelmatig vragen om hem geld te lenen. Pas op, dat waren kleine sommen. Een keer 20 euro, een keertje 25 euro, een andere keer 15 euro......telkens met de belofte om mij binnen de week terug te betalen. Heden, na 3 jaar, heb ik NOOIT iets teruggekregen van die persoon. Wel: ik leen NIEMAND nog 1 euro. Fini, gedaan. Kan ik er mij ook niet meer aan ergeren. Laatst stond die weer aan mijn deur; hij wou weer 15 euro "lenen" om brood en beleg te gaan kopen. Ik heb toen mijne frigo opengetrokken, wat kaas en vleesbeleg + een half brood op tafel gelegd en gezegd: Kijk, als je honger hebt kan je eten. Geld geef ik niet meer.
Plotseling had die geen honger meer, hij was binnen de 2 minuten weg....:roll:
Moraal van mijn verhaal: ik erger mij niet meer aan profiteurs.

Ik erger mij niet meer (zo erg) in het verkeer!
Voorheen werd ik al rood als iemand 1/10 seconde te laat optrok bij groen.

Ben jij der ook zo eentje?? :evil::evil::evil:
:lol:

Gelukgewenst.

Ik blijf uit de buurt van ex en haar tweede (een witteboordencrimineel van de tweede generatie). Contacten met dochters en kleinkinderen gebeuren buiten feestjes (zonder hun partner). Agressieve en schadelijk onaangename contacten aanhouden heeft geen zin, als aangenaam niet mogelijk bleek.. Stel ik me niet meer bloot aan. Ik ga akkoord dat goeie relaties van het belangrijkste zijn vooral in families. Maar als die nu eenmaal onmogelijk zijn...

Ik erger me niet meer aan de vertraging van de treinen. Als ik ergens op tijd moet zijn neem ik er gewoon 1 een uurtje vroeger. En ik maak dat ik altijd een boek bij heb....mmmmm...Bilal, Comès, Pratt, Manara, ....

Auto's op het fietspad. Dat gebeurt dagelijks en ik ben er ondertussen aan gewoon geraakt. Ik voel geen spiertje meer vertrekken in mijn gelaat en ik rij er voorbij zonder de bestuurder aan te kijken alsof ik het niet gezien heb. Aldus de helft van de mensen die zich toch een beetje schuldig voelen bevrijdend van weer een beetje negativiteit dat ontstond. :-P

Aan België
Ik ben elders

Aan de 10 gastjes op mijn negeerlijst

sterke drank
niet meer de hautaine houding om niet te proeven :D

Aan zageventen op dit forum.

amai, dat helpt dan wel een stuk

Ook dat is een veralgemening. Sommige families zijn nesten van keiharde jaloezie, afgunst, rugsteken, geroddel, oordeel, en seksueel misbruik.
En dit gaat zeer zeker niet altijd over de "marginalere" families.

In dat geval is het een bevrijding om banden te knippen.

Aan Boxoa-1

De beste families zijn die waarbij men elkaar noch te vaak noch te weinig ziet

Als ik een city-trip doe, erger ik me aan de overal verspreide graffiti.
Als ik Brugge bezoek, erger ik me NIET aan graffiti: dat wordt daar binnen de kortste keren héél professioneel verwijderd. Als de inwoners graffiti zien, bellen ze naar een bevoegde dienst. Een uur later is �*lles, werkelijk �*lles opgekuist.
Proficiat aan de schepen van toerisme.
Een voorbeeld om na te volgen.

echtgenotes

:lol::lol:

Eigen of van anderen ?