Wat met de onbruikbaren?
 

De arbeidsmarkt is een competitie-markt.

Wat met de onbruikbaren? De loosers? De unemployable? Schrappen en naar het OCMW? En daar ook geschrapt omdat ze onbruikbaar zijn?

Ja.

Zelfs Napoleon smeet de zieke soldaten in een rivier als brug

Niemand is onbruikbaar

En de discussie omtrent het onderwijs gaat ook over het reduceren van het aantal onbruikbaren.

Gebukt gaan onder verstikkende moraliteit is soms immoreel.

Er zijn wel degelijk mensen onbruikbaar, dat Napoleon dat deed toont aan dat hij ergens een moedige kerel was.

Maar de zieke waren onbruikbaar, niet meer niet minder.

Dat is toch een tegenspraak, de onbruikbaren "gebruiken" als brug?
Ik zeg het nogmaals: taal en moraliteit maken elkaar ziek, er is hier ooit een "nestor burma" geweest die dat al probeerde te verwoorden.

Eno heeft gelijk (want de betekenis achter zijn draad hier is duidelijk) : wat men vandaag "onbruikbaar" noemt is relatief. Alles valt of staat met de orde en principes van het moment.

Leger- of burgerdienst in ruil voor kost en inwoon.
Wie niet wil moet maar beroep doen op solidariteit van familie of vrienden.

Deze mensen hebben volgens mij recht op een hoger leefloon dan nu.
Dit kan enkel budgetair gerealiseerd worden indien men fors het aantal "valse" onbruikbaren op droog zaad zet

Alles en iedereen heeft zijn plaats ergens op een bepaald tijdstip. Ik heb dat al dikwijls ondervonden.
Iedereen die een werkplaats heeft zal ooit eens een oud gereedschap nemen al was het maar 1 keer in zijn leven, maar die 1 keer blij zijn dat het er was.
Je hebt mensen die zo oude ambachten doen bv ook. Koperslagers of leerbewerker of glas in lood of weet ik veel allemaal dingen die je waarschijnlijk in het dagelijkse leven nooit nodig hebt....tot je eens een oud ding moet renoveren en bij wie moet je dan zijn? Bij die wie het nog kunnen en doen. Dan valt die puzzel wonderbaarlijk plots in elkaar alsof ze op elkander al die jaren zaten te wachten.
Niemand is waardeloos.

Het verplicht volgen van islamonderwijs.
Wie het niet wil of de lessen niet begrijpt, moet maar beroep doen op solidariteit van familie, vrienden of geestesgenoten.

Ik ben het er niet mee eens dat iemand "onbruikbaar" wordt verklaard enkel en alleen omdat die niet actief is op de arbeidsmarkt.

Maar het ontvangen van een volwaardig inkomen terwijl je (langdurig) werkloos bent, vind ik niet kunnen.
In zo'n situatie zal een persoon inderdaad moeten uitkijken naar niet-verplichte solidariteit van familie, enz...

£Daar wordt een mens pas bruikbaar van...:lol:

Daar zijn we het dan over eens, ondanks onze verschillende ideologisch-religieuze achtergrond.

Ja hoor, bak het nog wat bruiner.
Sinterklaas komt uit Spanje, en daar zijn de zakken leeg.

Op z'n spartaans de ravijn in kieperen. Geen gezever dat ze consumeren of voor werkgelegenheid zorgen in de sociale sector. 70% van de bevolking hebben we niet langer nodig en ik weiger om er voor op te draaien. Wie geen werk kan doen dat effectief waarde creëert is een last aan het been van een samenleving die snel moet kunnen evolueren.

Ik heb ooit een expert eens horen zeggen dat 2% van de bevolking niet inzetbaar is, ze zijn niet invalide of ziek: ze zijn gewoon niet geschikt om te werken.
Deze mensen mag men niet aan hun lot overlaten.

Het geld moet inderdaad gehaald worden,
Een paar voorstellen:
- Werkloosheidsuitkering degressief en nooit voor schoolverlaters.
- Frauduleuze zieken- en invaliden aanpakken.

Ik ben een zeer grote voorstander van beschuttende werkplaatsen.

En voorstander van het nieuwe systeem (nog niet helemaal in voege) dat iedere werkgever toelaat om een 'gehandicapte' (of gedeeltelijk bruikbare in de terminologie van de draad) te aanvaarden met dezelfde sociale tegemoetkomingen als de werkgever/uitbater van de beschuttende werkplaats.

.

Voor mij mogen ze Narren op zijn spartaans de ravijn in kieperen.
Die bezorgen de maatschappij ook teveel overlast.

Desnoods omscholing naar pottenbakkers of vegan lifestyle goeroes

Met andere woorden, hij of zij wordt van zijn verzekering gesmeten dus. ;-)

Tja, dan moeten we ons ook herorienteren naar een vrijwillige en beperkt in tijd verzekering tegen verlies van werk.
Maar uiteindelijk zal dat veel ambras nadien teweeg brengen die kon vermeden worden.

Het grootste probleem is wel degelijk de groeiende groep allochtonen die waarschijnlijk niet zinnens zijn hier veel tijd al werkend te spenderen.

Voor die groep zou ik ofwel een borg vragen wanneer ze het land binnen komen gelijk aan x aantal jaar zelfvoorziening, ofwel een verplichte tijd werk en bijdragen te storten alvorens van wat dan ook te kunnen genieten, tenzij ze zich privé kunnen verzekeren tegen zulke zaken.

Die groep er zo uit splitsen zou al een pak schelen op het totaal.
En met het verschil kan men bijsturen in onderwijs en economie om de werkloosheid aan te pakken daar waar ze zit, namelijk dat mensen in vele gevallen waardeloze opleidingen gevolgd hadden in niet bestaande takken van de industrie (of te weinig toch).

Dit is een schot voor open doel, maar hebben we niet zo iets als het leger?

Daar ben ik niet tegen.
Hmm, dat wordt moeilijker.
U snapt toch wel dat iemand die de benen kwijt is, invalide zal blijven, maar dat wil nog niet zeggen dat die persoon niet wil of kan werken.
Het wordt een stuk moeilijker om te beslissen dat iemand op psychologische basis niet kan meedraaien in de maatschappij of wel.
En het wordt al helemaal een soep als we in de grijze zone terechtkomen. Zo van "is het nu een fysieke ziekte, of zit het alleen tussen de oren"?

Maar deze voorstellen zijn gewoon spelen in de marge. Hoeveel van die mensen hebben we?