Kant.
 

Kant meent dat we het "Ding an sich" niet kunnen kennen, terwijl hij het zelf toch duidelijk denkt, dus kent.
Het is immers zijn idee, en we kennen het dus wel, namelijk als een "Ding an sich".

Het is dan ons "denk-ding".

We kunnen de wereld (het heelal) namelijk als los en zelfstandig denken.
Als zijnde objectief buiten ons zelf, want zo was het heelal er al voor wij er zelf waren. En wij kunnen dat denken en begrijpen.

Dit is dan volgens mij een van de vele onjuistheden in de filosofie van Kant.

"Er kan geen twijfel over bestaan dat al onze kennis begint met ervaring. Want hoe zou het kenvermogen tot activiteit kunnen worden gewekt, als dat niet gebeurde doordat objecten onze zintuigen beroeren en zo voor een deel vanzelf voorstellingen teweegbrengen, voor een deel de werkzaamheden van ons verstand aanzetten die voorstellingen te vergelijken, te verbinden of te scheiden, om zo het ruwe materiaal van zintuiglijke indrukken te verwerken tot de kennis van objecten die ervaring heet?"

Immanuel Kant, "Kritiek van de Zuivere Rede", B1,10. Uit het jaar 1787. Kritik der reinen Vernunft wordt als het belangrijkste werk van Kant beschouwd.

Ik heb die microwezentjes nog nooit duidelijk gedacht. En ik ga dat ook niet doen, want ik wil niet dat ze werkelijk bestaan. :-D

Ze bestaan hoor. Syfilis en zo. :-D

mooi, maar wat wil je hier mee zeggen?

Je kan het licht niet verdragen.....;-)

Maar ze bestaan even zo goed, of jij ze nu denkt of niet.

Daar zal je dan zelf wel mee te maken hebben.....;-)

Het laat mij volkomen onverschillig en ik begrijp niet waar jij je druk om maakt.

Objecten die voorstellingen teweegbrengen, dat brengt je direct in de kern van het denken van Schopenhauer: de wereld van de voorstelllingen.

En de wereld van de piekeraars. ;-)

Als het je onverschillig laat waarom ben je er dan zelf over begonnen?

Het gaat hier over Kant, niet over mijn atoomtheorie, waarvan ik weet dan je daar niks van begrijpt.

Objecten brengen geen voorstellingen teweeg, maar wel waarnemingen.

Voorstellingen is iets wat we zelf produceren.
Bovendien haalde je iets aan over Kant en niet over Schopenhauer.

Zouden onze voorouders zich ooit onbewust in de driedimensionale hebben voort bewogen bewust van enkel een tweedimensionaliteit ? Ik vermoed dat.

Er is geen enkele reden om dat te vermoeden.

Wel dat wij zelf ons nu bewust kunnen worden slechts twee dimensionaal te zijn omdat ons visueel beeld, ons zien dus, twee dimensionaal is.

Je moet met je twee ogen open rondlopen en zonder spoken in je kop. Dan zie je 3D

Niemand kan drie dimensionaal zien.

Ons beeld is twee dimensionaal.

Alleen door het lopen (bewegen) kunnen we concluderen dat er drie dimensies zijn, maar dat is een kwestie van weten en niet van feitelijk zien.

Jij hebt Kant gelezen?

Voor een deel, maar het meeste over hem, met name wat Börger en Hegel en anderen over Kant hebben geschreven.

En jij?

Kant was zich ervan bewust dat de werkelijkheid zoals wij die ervaren een interpretatie is van onze zintuigen en hersenen. En dat wordt nog extra gekleurd door onze opvoeding, cultuur onze gemoedstoestand en opgedane ervaringen. Zie naar mijn handtekening van Schopenhauer.

Dat betreft dan alleen de zintuiglijke werkelijkheid. Daarnaast is er de voorstelling van de sociale werkelijkheid. Dat is een collectief toneelspel.