Landbouw moet 60% groeien tegen 2050 !
 

De landbouwproductie moet tegen 2050 met 60 procent toenemen om een wereldbevolking te kunnen voeden die steeds talrijker en rijker wordt en meer en meer in steden woont. Het is een dwingende noodzaak dat dit op een meer duurzame manier gebeurt dan momenteel het geval is.

link: http://www.tijd.be/nieuws/politiek_e...11613-3466.art


De ene crisis volgt de andere op...

Waarom zou dat een crisis veroorzaken als dat een doel is tegen 2050 waar men zelfs nog aan moet beginnen?

Mensen zijn veelal geneigd om alles op korte termijn bekijken; liever nu snel zoveel mogelijk veel geld verdienen dan een vast inkomen te verzekeren op langere termijn. Men voedselproductie komt dat een beetje op hetzelfde neer; liever nu de productie zoveel mogelijk opdrijven door allerhande chemische en kunstmatige mest en bestrijdingsmiddelen te gebruiken en de grond volledig uit te putten dan voor duurzame en stabiele voedselproductie te gaan.
Nu ik wil het allemaal nog wel eens zien met hun voedselproductiemodellen. In Afrika vb gaat de bevolking nagenoeg verdubbelen tegen 2050. Dat zijn een hoop meer mondjes die moeten gevoed worden. En dan hebben we het nog niet gehad over global warming met extreme weersomstandigheden dat naar alles waarschijnlijkheid snoeihard zal toeslaan in Afrika met alle gevolgen van dien, onder meer op de voedselproductie.

Ik denk dat de mens zich meer en meer in de nesten aan het werken is met zijn ongebreidelde groei.

Dat zal enkel gebeuren als ze genoeg te eten hebben he. Anders gaat dat ginder niet verdubbelen. Er zal nooit gedurende lange tijd een wereldbevolking aanwezig zijn die niet gevoed kan worden. Dat is bijna tautologisch.

Ah, dit is mijn onderwerp.

De nood aan meer voedselproductie is een overroepen probleem.

Neem nu Congo. Dat enkele land alleen kan in zijn eentje in principe 2 miljard mensen voeden. (Da's wetenschappelijk berekend).

Er moet gewoon geïnvesteerd worden in de landbouw. Ik ben bijvoorbeeld iemand die daarin investeert. De investeringen in de Afrikaanse landbouw liggen erbarmelijk laag: gemiddeld minder dan 1% van het BBP.

-In Sub-Sahara Afrika ligt de gemiddelde graanopbrengst nu lager dan 1 ton (en in vele landen rond de 600kg). Met bijna geen moeite kan dat verdriedubbeld tot vervijfvoudigd worden.

-In Sub-Sahara Afrika en Azië lopen de naoogst-verliezen op tot 10 �* 40% (ja, tot 40%!). Investeren in infrastructuur kan die verliezen sterk beperken. Nu wordt een derde van al de productie weggesmeten nog voor ze de markt bereikt.

In bestaande hoogintensieve landbouwgebieden is er dan weer volop duurzaamheidsactie bezig. Precisie-landbouw is duurzamer, en rendabeler. Ook daar zal dus zowel méér als beter geproduceerd worden. Bij ons wordt tenslotte ook zeer veel voedsel weggesmeten of gebruikt voor idiote toepassingen (meer maïs gaat in de VS naar ethanol, dan naar voedsel).

De oplossing van dit vraagstuk is dus vrij eenvoudig:

-investeren in landbouw in ontwikkelingslanden, in het bijzonder in Afrika
-investeren in infrastructuur en technologie (zowel hier als in ontwikkelingslanden)
-investeren in alternatieve energie die geen gebruik maakt van voedsel

Dit alles kan verwezenlijkt worden zonder beroep te doen om GGOs.

Er zijn ook modellen die laten zien dat er door global warming véél meer voedsel zal geproduceerd kunnen worden.

Er groeien nu al aardappelen op Groenland, for Christ's sake.

Wat moet dat zijn wanneer Siberië en Noord-Canada cultiveerbaar worden...

Dat is echter geen reden om GGOs niet te gebruiken.

Het probleem is niet alleen infrastructuur en technologie. Er zijn ook institutionele problemen.

- Een eerste probleem is rechtsonzekerheid. Vele boeren hebben geen formele titel op hun land. Een kadaster is nodig.
- Een tweede probleem is bureaucratie. Wat heb je aan grotere oogsten als het weken kost om de nodige vergunningen te krijgen om je oogst te mogen verkopen.

Inderdaad. Maar in vergelijking met de andere ingrepen die nodig zijn, vallen de ingrepen die jij hier vermeldt nog wel mee. Ze zijn wel belangrijk, daar niet van.

Maar ben je het ermee eens dat het probleem van voedselproductie en bevoorrading wellicht een beetje overroepen is?

Neen, maar het voorzorgsprincipe hanterend kunnen we toch stellen: als we GGOs kunnen vermijden, dan doen we dat maar beter.

Vanuit "wetenschappelijk" oogpunt ben ik niet per se tegen GGOs. Maar maatschappelijk gezien houdt die sector toch risico's in. Het huidige systeem draait om patenten en controle over de zaadsector. Boeren verliezen hun autonomie, terwijl GGO-bedrijven rijk worden. Het huidige systeem van marktcontrole moet veranderen, vooraleer ik voorstander kan zijn van die gewassen.

Mochten GGOs gratis op de markt komen, en zonder verplichte pesticiden een meeropbrengst leveren, dan moet dat voor mij kunnen. Maar dat is vandaag dus niet het geval.

Daar hebt u een punt, maar ik spits mij hier toe op het continent Afrika en de gevolgen daar ( omdat zich daar ook de grootste bevolkingsgroei manifesteert ).
Ik kan me niet voorstellen dat global warming daar voor een meeropbrengst zal zorgen. En dan hebben we het nog niet over de instabiliteit, de aanhoudende oorlogen, enz.
Ik verwacht eerder gigantische vluchtelingenstromen.

Ook voor Afrika zijn er modellen die méér productie tonen. Andere modellen tonen een minderopbrengst.

De beste modellen tonen grote verschuivingen binnen regio's: sommige gebieden zullen meer droogte kennen, andere meer regen. Maar in globo denkt men aan een nulresultaat (dus noch meeropbrengst, noch verminderde opbrengst).

En in dat scenario wordt het probleem er dus een van voedselverdeling en handel.

Is er ook niet het probleem van groeiende inkomensongelijkheid dat onderbelicht wordt?

Zelfs als we in 2050 pakweg dubbel zoveel voedsel kunnen produceren, zal de lokale prijs dan wel nog altijd laag genoeg zijn zodat iedereen voldoende voedsel kan aankopen?

Als er teveel mensen zijn in verhouding tot de landbouwopbrengsten, is persoonlijke veeteelt een optie.

Alleen de bereiding ervan zal medisch en deontologisch een probleem vormen.

Dat zou ik onder het hoofdstuk "herverdeling" plaatsen.

En het is inderdaad een belangrijk probleem.

Vandaag al leven de Kinois in de gewoonte om aan hun beruchte voedsel-délestage te doen: één dag eten, één dag overslaan. Gruwelijk, maar het is de norm. Op het platteland is het nog erger.

Uiteindelijk is voedsel nu al een bron van en een reflectie van sociale onrechtvaardigheid: de armen hebben weinig toegang tot voeding, en de toegang die ze al hebben is er een tot slecht voedsel - met alle gezondheidsproblemen vandien.

Gij moogt mijn varkentje zijn.

Ge moet me eerst kunnen vangen nietwaar. Lang varken is 1 van meest onderschatte prooien.

Integendeel. Ze zijn essentieel. Zonder het juiste institutioneel kader gaan boeren niet in betere technologie en betere landbouwtechnieken investeren. En zonder toegang tot een markt om je producten te verkopen is het al helemaal zinloos dat je probeert meer te produceren dan je zelf nodig hebt.

Er is eigenlijk geen probleem van groeiende inkomensongelijkheid.
Het is wel zo dat er in sommige landen (vooral rijke industrielanden) een toename is van de inkomstenongelijkheid binnen het land.
Als we echter de hele wereldbevolking nemen dan neemt de inkomstenongelijkheid juist af. De inkomens van de armen zijn de afgelopen decennia sneller gestegen dan die van de rijken.

Vraag en aanbod. Als we twee keer zoveel produceren zal er ook twee keer zoveel geconsumeerd worden. En de prijs zal zover dalen tot dat ook het geval is...