Favoriete riffs en gitaarsolo's
 

Blues, rock, folk, metal, pop, jazz, klassiek, punk, hard rock...

Welkom in de wondere wereld van hammer on's, pull off's, arpeggio's, sweep pickings, fret tappings, palm mutings, divebombs, pinch harmonics en andere leuke dingen die échte muzikanten uit hun vingers toveren.

Jani Liimatainen (Sonata Arctica) - The ruins of my life

Eddy Van Halen - Beat it (Michael Jackson)

De solo van Zakk Wylde in No More Tears van Ozzy.
En doe er de riff ook maar ineens bij.
Of doe maar gewoon al het gitaarwerk uit dat nummer.

Alles van Hendrix natuurlijk.

Linkjes zijn altijd leuk, BigF.

Dave Navarro; Ain't no right van Jane's Addiction

Geruggesteund door al even beestig drum en bass werk.

George Lynch; Mr Scary van Dokken

Sorry voor de andere maar de wedstrijd is afgelopen het moment dat prince er deze uitschudde :)
Hij steekt het vuur aan op 3.28.

Je moet het maar doen, tussen al die halfgoden nog altijd er bovenuit steken. Hoe geweldig ze ook zijn, ze komen net tot aan zijn hakken.

http://www.youtube.com/watch?v=zByqXu6nGYA

Jethro Tull met Aqualung

http://www.youtube.com/watch?v=W7-EEGiABBU

3.26 - 4.36

U vraagt, wij linken.

http://www.youtube.com/watch?v=zmxT5dmDlUM

Wurzel zijn solo, vanaf 1.45 tot 2.20.

Let speciaal op aan 2.10 waar hij zijn open E gebruikt, klinkt gelijk een klok.

Waarbij ik wel moet opmerken dat ik de "open E" in technische zin gebruik omdat de stemming in de realiteit dichter bij D ligt.

Alleszins, de gitaristen onder ons die snappen wel wat ik bedoel.

Slash (Guns 'n Roses)

Don't cry

Sweet child o mine

Rocket queen

Om mee te beginnen:

Motorpsycho - The Wheel - Eerst wordt er ruim vijf minuten naar die riff toegewerkt, voordat hij echt mag losbarsten op 5:24. Daarna blijft die riff de rest van het lange nummer eindeloos doormalen, als ware het beuken in slowmotion, terwijl er om die riff heen langzaamaan van alles gebeurt en verandert. Lekkere low-fi rock met een pseudopsychedelische touch.


Dan gaan we door met wat harder beukwerk, te weten Drudkh - False Dawn waar de riff op 3:12 ingezet wordt, verschrikkelijk kont schopt, en natuurlijk ook de rest van dit eveneens lange nummer lekker blijft terugkomen.


Nu we langzaamaan de druk wat aan het opvoeren zijn, mag deze niet onvermeld blijven: Possessed - The Exorcist, waar satan himself de riff die op 1:20 begint, wel lijkt te spelen.

We vervolgen met twee liedjes van dezelfde band, Infernäl Mäjesty, die bruut doorgingen daar waar Slayer na Hell Awaits ophield. Dus meer midtempo nummers, die stuk voor stuk een totale rifforgie zijn zonder dat het in eindeloos gefreak eindigt.
Infernäl Mäjesty - Overlord en Infernäl Mäjesty - Night of the Living Dead.

En gewoon omdat die riff zo catchy is, hoort deze gewoon ook genoemd te worden: Judas Priest - Breakin' the Law

En waarom ook niet deze? Simpel, maar oh zo effectief: Black Sabbath - Children of the Grave

En afsluitend met de grondleggers van de Bay Area Thrash, toen nog met Kirk Hammett op gitaar en wijlen Paul Baloff op zang: Exodus - Strike of the Beast, übergeyle riff.

:cheer: Status Quo - Down Down :cheer:

Ja, dat was wat toen. Kan je je voorstellen wat voor sound die mannen hadden gehad als ze op echte gitaren hadden gespeeld inplaats van op Telecasters?

Weer zo'n topic met honderden mogelijkheden.

De eerste die me te binnen schieten zijn Led Zeppelin riffs.

Dazed and confused (Yardbirds/Led Zeppelin)
Kashmir

En heel veel van de ouwe Fleetwood Mac (Peter Green)
Oh Well
Rattlesnake Shake

en zooooveel anderen....

Freebird - Lynyrd Skynyrd

Guitar hero 2 versie...