De tolhuizentheorie
 

T O L H U I Z E N

De dood is niet het einde van het bewustzijn van de mens, maar vertegenwoordigt een tussenstation tussen het aardse leven en het hiernamaals. De tolhuizentheorie openbaart een aantal processen waar de ziel van de mens zich mee confronteert na de dood. De tolhuizentheorie werd door de geschiedenis heen verkondigd door diverse kerkvaderen die door de Kerk als heiligen verklaard zijn. Deze theorie werd zodoende opgenomen in de doctrine van de Kerk. Deze theorie wijst op hetgeen ons na de dood te wachten staat. Door deze aspecten in beschouwing te nemen kunnen wij aardse mensen ons beter voorbereiden op deze onzekerheden die ons na de dood te wachten staan.

De dood kan door niemand worden vermeden. Vroeg of laat zal men zich confronteren met de dood. Discussies omtrent de dood brengen altijd angst en onzekerheden met zich mee. Derhalve werd de tolhuizen theorie geopenbaard met het doel ons mensen aan te sporen een beter leven te leiden. Zodra er een persoon in de naam van de Heilige Drie-eenheid (in de Kerk van Christus) wordt gedoopt, krijgt hij/zij op dat moment een beschermengel toegewezen. Deze beschermengel heeft als taak de mens gedurende zijn levensweg bij te staan en over hem te waken. Aan de andere kant (aangezien de mens op aarde leeft waar afvallige engelen vrij spel hebben) krijgt elke mens tevens een demon toegewezen. Eén van de taken van deze demon speelt een belangrijke rol in de tolhuizentheorie.

De tolhuizentheorie

De ziel van een gestorven mens zal ongeveer drie dagen na de fysieke dood de hemel trachten te bereiken. Tijdens de eerste drie dagen na de dood komt de mens erachter dat hij daadwerkelijk gestorven is. Het verbaast de gestorven mens dat zijn geliefden om hem rouwen terwijl hij (in zijn onstoffelijke vorm) zich naast hen bevindt. Hij steekt zijn hand naar hen uit met de intentie contact te leggen, maar tevergeefs want hij is onstoffelijk en kan zodoende niet door hen die tot de stoffelijke wereld behoren waargenomen worden. De arme mensenziel ervaart op deze momenten een diepe vorm van pijn en eenzaamheid, aangezien niemand hem opmerkt en hij begint te beseffen dat hij overleden is. Ongeveer drie dagen na de dood (zodra het voor de ziel van de gestorven mens duidelijk wordt dat hij dood is) komt zijn beschermengel verschijnen welke aan hem tijdens de doop werd toegewezen. Deze beschermengel deelt mee dat de tijd aangebroken is naar het hiernamaals (de hemel) te vertrekken. Samen met zijn beschermengel zal de mensenziel op weg naar de hemel het gebied tussen de hemelen en de aarde passeren. Dit tussengebied tussen de aarde en de hemelen duidt men aan met de term ”hemelse gewesten”. Echter, de hemelse gewesten worden bewoond door afvallige engelen (demonen) die zich tijdens de opstand onder leiding van lucifer tegen God hebben gekeerd en zodoende uit de hemel werden verbannen. Tijdens de reis door de hemelse gewesten passeert de mensenziel samen met zijn beschermengel zogenaamde tolhuizen. Volgens de doctrine van de Kerk bestaan er in totaal twintig tolhuizen waar de ziel van de mens aan een soort berechting onderworpen wordt. Elk tolhuis vertegenwoordigt een soort station. Bij elk tolhuis wordt er een bepaalde categorie zondes (overtredingen) behandelt ofwel berecht. De mensenziel wordt tijdens deze berechtingen door de heersers van de hemelse gewesten (demonen) aangeklaagd en belast met de overtredingen die hij tijdens zijn aardse leven had begaan.

De demonen van het desbetreffende tolhuis bedienen zich van lijsten waarop de specifieke overtreding van de mens tot in detail beschreven staat. Zij beroepen zich op de slechte daden van de mens waartoe zij hem tijdens zijn aardse leven hadden verleid en zo proberen ze recht uit te oefenen op de ziel van deze mens met de uiteindelijke intentie hem mee te nemen naar het dodenrijk, de hel. Daartegenover pleit de beschermengel ten behoeve van de mensenziel door zich te beroepen op de goede daden die deze in zijn leven verrichte. Wanneer de goede daden opwegen tegen de slechte daden, zullen de aanklagers (de demonen) de mensenziel niet kunnen meenemen naar de hel en de ziel zal samen met zijn beschermengel naar het volgende tolhuis vertrekken, waar een andere categorie overtredingen op dezelfde manier zal worden behandeld. Zo moet de ziel van de mens in totaal twintig tolhuizen veilig passeren om de hemel te bereiken. Als er bij één van deze twintig tolhuizen blijkt dat de slechte daden opwegen tegen de goede daden zal de beschermengel het recht verliezen de ziel verder te mogen begeleiden en zodoende zullen demonen het recht krijgen om de ziel naar de hel te begeleiden. Het kan ook voorkomen (afhankelijk van de mate en ernst van overtredingen) dat een ziel tijdelijk vastgehouden wordt in het tolhuis en vervolgens moet lijden teneinde in aanmerking te komen voor kwijtschelding.

De beschermengel die aan de mens werd toegewezen heeft onder andere als taak het noteren van de goede daden van de mens en hem aan te sporen zo min mogelijk te zondigen. Aan de andere kant, wordt er ook een demon aan de mens toegewezen die als taak heeft hem tot de zonde te verleiden. Deze demon rapporteert op zijn beurt naar de heersers in de hemelse gewesten. Op deze manier worden demonen aanklagers die zich in de tolhuizen bevinden in de hemelse gewesten voorzien van informatie over de overtredingen van ons mensen.

De vraag rijst: Hoe kan een mens op aarde zich voorbereiden op deze zaken?

Gelet op de sluwheid van de afvallige engelen die zich continu focussen op het misleiden van mensen, heeft Jezus Christus “heilige mysteriën” aan Zijn Kerk toevertrouwd. Een voorbeeld van deze heilige mysteriën zijn: “opbiechten en berouw”, “vasten” en “heilige communie”. Zodra een persoon oprecht betrouw toont vanwege zijn zondes en deze bij zijn kerkelijke vader (aartspriester) opbiecht, dan zal vervolgens door deze priester bepaald worden hoelang deze persoon dient te vasten voordat hij deel mag nemen aan de heilige communie. Zodra de persoon voldoende berouw getoond heeft, gevast heeft alsook de indruk heeft achtergelaten zich voldoende te hebben ingespannen tegen de zonde, zal hij in aanmerking komen deel te nemen aan de heilige communie. Pas tijdens dit heilige mysterie “de heilige communie” ontvangt de persoon Jezus Christus en zodoende worden de door hem opgebiechte zondes in de naam van Jezus Christus vergeven. Dit heeft als gevolg dat zijn overtredingen geschrapt worden van de lijsten waarmee heersers van de hemelse gewesten mensen bij tolhuizen aanklagen. Hierdoor wordt de reis naar de hemel na de dood makkelijker.

Stelling: Christus opende de weg naar de hemel en alleen door naar Zijn wetten te leven kan men deze weg bewandelen.

Heilige kerkvaders die tolhuizen theorie bevestigden:
- Saint John Climacu (7th Century AD)
- Anthony the Great
- Macarius of Egypt
- Athanasius of Alexandria
- John Chrysostom (347–407)
- Saint George
- Cyril of Alexandria
- Theognostus
- Evagrius Scholasticus
- Saint Dimitry of Rostov
- Theodosius of Kiev (Theodosius of the Caves,
- En vele andere…

Bron:
http://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%...82%D0%B2%D0%B0

Verhalen om kindjes bang te maken.

Wat krijgen de niet-gedoopten?
Of beleven die andere avonturen waarbij ze geen beschermengel nodig hebben?


Hebben die daarvoor secretaresses?

Wat een klootzakjes!
Eerst een mens verleiden, en hem daarna aanwrijven dat hij hun zin deed.

KAn die zondige ziel eventueel niet aan het werk in een van die tolhuizen i.p.v. naar de hel?
Tenslotte zijn die omwille van een zondeke min of meer niet slechter dan die demonen, nietwaar?


Wat een rotstreek om de mensen een demon toe te wijzen om ze op het zondige pad te brengen.
Waarom doen ze dat toch?
Als ze dat nalaten kan al die miserie vermeden worden.


Fraaie heren die demonen.
Ons eerst iets komen wijsmaken, en als je er op ingaat, koeieneren ze je zelfs nog na je dood.
Welke stinkende sadist heeft zo een zottekesspel bedacht?
Ik durf bijna wedden dat het ook met geld kan opgelost worden.

Waar hebben die piegems al die baarlijke onzin opgescharreld?
Teveel wit poeier in de neus geduwd?
Teveel gesnokt op rare porno met vreemde substanties in hun bloedbaan?

De mens als individu is bang om dood te gaan, daarom geloven zoveel mensen dat er na de dood nog iets is en dit is 1 van de zovele verhaaltjes. Moeder, waarom leven wij?

Er is dan ook geen enkele serieuze christenmens die zich hier nog mee bezig houdt, zelfs niet in de oosters-orthodoxe kerk.

Aerial toll house

Verzin daar een leuk verhaaltje rond en je hebt de basis voor een lucratieve religie. Je zou er en wedstrijd van kunnen maken: verzin je geloof en wie het meeste geld binnenhaalt van gelovigen, die wint.

Was deze religieuze onzin net iets té schaamtelijk?

Toch wel, hoor. 't Komt voornamelijk voor bij de conservatieve orthodoxen, van het type dat de Gregoriaanse kalender verwerpt, alsook tamelijk sterk bij de Russisch-orthodoxe Kerk in de diaspora (die tot voor kort kerkjuridisch los stond van de Kerk in Rusland). Vader Serafim is de grote gangmaker geweest. Door zijn ascetisme en sterke betrokkenheid bij die Russische christenen in de diaspora alsook bij bekeerlingen, is de theorie van de tolhuizen sterk verbreid in die milieus.

Fonne sprak over serieuze christenen hoor.:-D

De vraag is wat u bedoelt met "serieus" in dat geval?

Nee, alleen niet geschraagd door het Ware Woord.

Vader Serafim meent dat het wel schriftuurlijk is, net zoals hij ook de apostolische en kerkvaders hierin een rol toekent. Indertijd heb ik het boek gelezen, maar ik heb het niet in mijn bezit.

Hier treft je een lijst met dertig door de Kerk heilig verklaarde kerkvaders die deze theorie bevestigden:

http://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%...82%D0%B2%D0%B0

http://nl.wikipedia.org/wiki/Contradictio_in_terminis

Vergelijk het met een gezond van geest zijnde geestesgestoorde.

Ik vind het wel interessant in die zin dat men daarover heeft nagedacht. Maar hoe men aan al die wetenswaardigheden komt, blijft me een raadsel. Het waarheidsgehalte van zulke theorieën is op zijn minst twijfelachtig.

Zeer zeker als men weet dat de notie 'engel' eigenlijk ontstaan is uit een verkapt polytheïsme in het Jodendom.

Dit systeem van de engel met de balans (beeldende kunst) komt neer op het verwerpen van het systeem van redding door offer van Christus en het verwerpt ook het systeem van predestinatie en Gods voorbeschikking in alles. De christen kan dus kiezen uit drie systemen om zijn ziel te redden. Prijs de Heer! :lol:

Er staat geen grens op de menselijke verbeelding.
Dit concept is blijkbaar voor velen een moeilijk begrip gezien de miljoenen aanhangers van oude sprookjes.

Heel die 'angelologie' is in feite ontstaan bij het tot standkomen van de Septuagint. Die kuist uit de Hebreeuwse tekst het verkapte veelgodendom weg door een andere term te gebruiken in zijn vertaling.

Zo staat er bijvoorbeeld dat de 'ben elohim' (zonen' gods of goden) de menselijke vrouwen bezwangerden (Gen. 6:2-4). De Septuagint vertaalt die 'zonen Gods' met 'angeloi', te weten 'boodschappers' (van God). En zo zijn er vele voorbeelden.

Nou, Fonne, zelfs de grootste en heiligste voorzitters van jouw christelijke vereniging ondersteunen die tolhuis-onzin als het Ware Woord.
Mooi gezelschap waar jij je in bevindt.
Of vind je al die kerkvaders niet echt meer zo een serieuze christenen?
:-D:-D:-D

Volgens een Joodse opvatting ligt het iets anders. Hier kuist de Septuagint niet een zogenaamd veelgodendom weg, ze corrumpeert de tekst. Want met 'ben elohim' werden de mensen bedoeld. Mensen worden 'zonen van goden' genoemd in Psalm 82:6. Er is dus geen sprake van engelen die hun hemelse woonplaats verlieten en zich materialiseerden om met vrouwen te kunnen vrijen. Dat dit zo begrepen werd in het NT bewijst dat de Grieks sprekende schrijvers geen begrip hadden van de Hebreeuwse tekst en traditie. Zij vlochten exotische verhalen in het weefsel van de Joodse traditie.