Wanneer mag iemands foto in de krant?
 

Ik lees op Vandaag het stukje over Frédéric Dutroux:


De (minderjarige) kinderen kregen indertijd een andere naam, die ze nu blijkbaar nog steeds gebruiken.

Toch wenst deze jongeman met zijn oude naam én foto in de krant te komen om te verklaren dat zijn moeder echt geen slechte madam is.

http://www.vandaag.be/binnenland/103...hte-vrouw.html

Enfin, ik neem toch wel aan dat hij dit zelf zo gewenst heeft, met een andere naam zou men hem anders niet gevonden hebben.

ik noteer ineens ook maar:

Een "villa" en voor 10.000 € aan juwelen is niet meer dan enkele duizenden euro's?

De manier waarop hij dan over mijnheer Lambrecks spreekt: ook d�*t wil die smeerlap ons nog ontnemen - zegt voor mij genoeg.

Vandaar zijn fotooke in deze draad.

waar lees jij "smeerlap"?

Tussen de lijnen.

Ik neem aan dat jij "deze zeer gerespecteerde persoon die door mijn ouders onnoemelijk leed is aangedaan" tussen diezelfde lijnen leest?

ik lees gewoon wat er staat, niets meer of niets minder.

wat heeft die jongen jou in feite misdaan? is hij schuldig omdat zijn ouders gore smeerlappen zijn? tot in welke graad zijn die familieleden mee schuldig?

Uiteraard is hij niet mee schuldig, het zou er nog aan te pas komen.
Als ouders schulden hebben, zijn de kinderen ook niet mee schuldig: zij kunnen die schuld ontlopen door de erfenis te weigeren (de activa+passiva).

Deze jongeman vindt het blijkbaar niet meer dan normaal dat hij en zijn broertje/zusje de schulden van hun ouders netjes kunnen ontlopen en zèlf met die erfenis van hun grootmoeder (inclusief de frauleuze overdracht van juwelen) gaan lopen.

Dit lijkt me er in de gegeven omstandigheden toch wel een paar bruggen te ver en zeker getuigend van een totaal gebrek aan respect voor de slachtoffers die hun ouders hebben gemaakt. En d�*�*r is deze jongeman weldegelijk zelf voor verantwoordelijk.

Is dat van belang en hoeverre dan wel.
Mogen we dieven die hun rijkdom vergaarden met misdaad en bedrog (zoals Michelle en haar echtgenoot wel degelijk deden) niet meer van hun rijkdom ontdoen indien zij kinderen hebben?
Geen gevangenisstraf meer geven?

Volgens mij is het veeleer zo dat dit leed niet door de overheid of de slachtoffers (of hun nabestaanden) maar door de daders zelf over de kinderen en familie is afgeroepen.

dat is waar, maar moet je hem daarom woorden als "smeerlap" in de mond leggen?

Hij gebruikt misschien niet de exacte term maar zijn taalgebruik laat niet veel aan de fantasie over aangaande zijn standpunt over de genoemde en bij uitbreiding de familie van de echte slachtoffers.
Zij zijn 'daders' die het op hem 'het arme slachtoffer' gemunt hebben...
Bovendien werd die erfenis - die inderdaad beduidend groter is dan hij aangeeft - wel degelijk ontvreemd van diegene Michelle.

circe heeft groot gelijk.
Dit gaat er ver over en getuigt van verregaande minachting voor de vermoorde en verkrachte kinderen en hun nabestaanden.

Ziekelijke draad.

Ik vind dat normaal ja. Zij zullen meer dan waarschijnlijk de erfenissen van hun moeder en vader weigeren wanneer Martin en Dutroux zullen sterven. Gaat je hen dat ook kwalijk nemen?

En je spreekt van frauduleus overdracht van juwelen. Heb jij daar bewijs van? Kan jij bewijzen dat die juwelen van Martin waren en niet van haar moeder? Indien ja, nodig ik u uit om dit onmiddellijk aan het gerecht te melden (al is de zaak ondertussen verjaard). Indien neen, tja...

Waarom zou die jongen überhaupt respect moeten tonen voor de slachtoffers? Wij leven nog in een vrij land, dacht ik toch. Volgens mij ziet hij bepaalde ouders als geldwolven die het op HUN vermogen hebben gemunt. Ik zou dit ook niet echt waarderen en zeggen "poten af!".

straffe redenering die je volgt.

Normaliter mag iemand zijn schuldeisers (de families en slachtoffers) niet benadelen door inkomsten te weigeren (in dit geval erfenissen). Daarom heeft de WET voorzien dat indien ze weigert, dat de slachtoffers dan voorrang krijgen op de kinderen.
"men" was de slachtoffers enkel 'vergeten' op de hoogte te brengen.
Zoek anders even "pauliaanse vordering" op: http://nl.wikipedia.org/wiki/Actio_pauliana

Over de juwelen is uitgebreid in de pers de informatie gegeven dat het eigendomsbewijs eigenhandig door Martin geschreven was en dit op een ogenblik dat de moeder reeds dement was, én dat de juwelen door de onderzoeksrechter in beslag werden genomen, vermits deze in het huis van Martin zelf lagen, maar dus terug vrijgegeven toen ze de "erfenis" weigerde.
(Ik ga ervan uit dat U elke schuldenaar gaat gelijk geven als die eigenhandig briefkes gaat schrijven dat zijn inboedel en zijn bankrekening van zijn demente ouders is, zodat hij zijn schuld aan jou niet hoeft af te betalen.)

Hier kan ik enkel op antwoorden (en ik probeer mijn opborrelend maagsap onder controle te krijgen) dat ik o zo gelukkig ben dat MIJN kinderen tenminste een degelijke opvoeding hebben gekregen, zodat ze zulke statements onmiddellijk zouden verwerpen. Ik ben er zeker van dat in een gelijkaardige situatie, MIJN kinderen tenminste het respect voor de slachtoffers en de familie zouden tonen in plaats van die mensen als GELDWOLVEN neer te zetten!

BAH!

en het feit dat Frédéric Dutroux zich zelfs niet kan inleven in het leed dat die mensen werd aangedaan maakt dat ik me afvraag wanneer we van deze "zoon van zijn vader" nog eens zullen horen!

Wat een gore smeerlapperij pen je hier nu weer neer.

me dunkt een pak minder goor dan de ouders en de slachtoffers van de pedofile moordenaars als GELDWOLVEN neer te zetten!

Ik mag me toch nog iets afvragen dacht ik? of is dat al verboten in de EUSSR?

Een totaal gebrek aan inleving (empathie) is één van de basisvereisten om als psychopaat te eindigen.
(of mag ik dat ook niet zeggen?)

http://www.askrealjesus.nl/node/689

nu hoort ge het tenminste van een ander.

Op momenten als deze betreur ik de vrijheid van meningsuiting ten zeerste.

en waarom verbaast me dit nu niet?

Vertel het eens, waarom jou dit niet verbaast?

Zonder dat ik een specialist burgerlijk recht ben: indien ik mij niet vergis kan een pauliaanse vordering enkel ingediend worden door de schuldeisers. Het verhaal van de erfenis dateert van 2000, dus van op een ogenblik dat de slachtoffers GEEN schuldeiser waren. Zij werden dit immers maar na het vonnis over de burgerlijke partijen ergens in 2004.

En zelfs indien de pauliaanse vordering mogelijk zou zijn (omdat de moeder van Martin b.v. nu zou overlijden), dan nog moet men kunnen aantonen dat de weigering van de erfenis begriegelijk zou zijn, dus enkel als doel zou hebben de schuldeisers te benadelen. Good luck...

Ik lees de pers ook en heb heus ook wel mijn twijfels. Maar niemand, tot nu toe, heeft kunnen aantonen dat de juwelen NIET van de moeder van Martin waren. En dat is wat telt.

Uw kinderen zitten, gelukkig maar, niet in de situatie van de kinderen van Martin en Dutroux. Zij moeten zich de vraag dus ook niet stellen.

Je hebt dus geen idee van wat hij denkt. Je weet op geen enkele manier of hij zich al dan niet inleeft in het leed van de slachtoffer. Ik ook niet.
Ik stel enkel vast dat hij beslist heeft om zijn EIGEN belangen te verdedigen, al zijn zij tegenstrijdig met de belangen van de slachtoffers. En dat is zijn goed recht.

Het is inderdaad niet meer dan een vuilbekkend staaltje van laster en eerroof.

De kinderen van Dutroux / Martin zijn, tot bewijs van het tegendeel, vanzelfsprekend niet verantwoordelijk voor de daden van hun ouders.

Ik ben evenwel de overtuiging toegedaan dat zij er goed zouden aan doen om publiekelijk geen standpunt in te nemen in de polemiek omtrent de voorwaardelijke vrijlating van één hunner ouders, en aldus in die polemiek een eigen rol te spelen.

Overigens is het volstrekt onzinnig om zogenaamd ter bescherming van hun privacy een andere identiteit aan te nemen om zich dan nadien middels hun foto in een krant als Frédéric Dutroux in de “public eye” te plaatsen.