BigF |
21 september 2012 07:35 |
Het heeft geen naam.
Gibberiboe Danzolo Vandersteenkiste stapte het gemeentehuis binnen en ging recht op de afdeling bevolking af. "Ik wil mijn naam laten veranderen", zei hij tegen het mooie meisje dat daar achter het loket zat. "Nu weeral?", vroeg het meisje. "Je hebt hem pas vorige week veranderd. En dat was al de vierde keer dit jaar, hoewel het nog maar februari is."
"Zit jij hier om namen te veranderen of om de tijdsspanne tussen twee naamsveranderingen te meten?", vroeg Gibberiboe. "Pakt zo'n groen formulier en vul in dat ik voortaan Dieumerde Afsangani Groendevinke wil genoemd worden."
Het mooie meisje zuchtte en pakte een groen formulier. "Hoe spel je je nieuwe naam?", vroeg ze aan voorlopig Gibberiboe. "Geen idee", zei hij. "Jij bent hier toch de namenspecialist?". Het meisje krabbelde wat op het blad, toonde het aan Gibberiboe en die knikte instemmend. "Dat lijkt me prima zo", zei hij. "Kan ik me vanaf vandaag al Dieumerci laten noemen of moet ik wachten op mijn nieuwe identiteitskaart?"
"Het is Dieumerde, niet Dieumerci", zei het meisje. "En je moet wachten op je nieuwe pas ja." "Dieumerde?", vroeg Gibberiboe. "Wat is dat voor een stomme naam, verander dat maar in Habsamdanoega." Het meisje stempelde snel het groene formulier af en zei: "Te laat, de papieren zijn al ingevuld, het zal Dieumerde zijn." "Dan kom ik morgen wel terug." zei Gibberiboe.
De volgende dag stond Gibberiboe terug bij het meisje aan het loket. "Ik wil mijn naam veranderen in Jef Koets.", zei hij. "Dat is geen probleem", zuchtte het meisje, de cursus 'Klantvriendelijkheid in de praktijk' in gedachten. "Hoe heet je nu?"
"Geen idee", zei Gibberiboe, Dieumerci, Dieumerde of Habsamdanoega. "Je hebt me gisteren een beetje in verwarring gebracht." "Ik moet wel weten hoe je nu heet", zei het meisje "Anders kan ik niks veranderen. Heb je je identiteitskaart bij je?"
"Ah nee", zei de ei zo na naamloze, "die heb ik gisteren weggegooid, mijn naam klopte niet meer en ik kreeg toch een nieuwe, dat heb je me gisteren zelf verteld." "Je hebt dus geen identiteitskaart?", vroeg het meisje hoopvol. "Dat is kort samengevat wat ik je net vertel. Ik wacht op een nieuwe."
Er verscheen een glimlach op het meisje haar gezicht, ze nam de telefoon, toetste het nummer der gemeentelijke politie en sprak: "Er staat hier iemand zonder papieren die uit Oezbekistan komt. Kunnen jullie hem even komen oppakken en terugvliegen naar zijn thuisland? Dank u."
"Ik kom helemaal niet uit Oezbekistan", zei de pas verworden illegaal. Ik ben Belg. "Mag ik uw identiteitskaart dan even zien?", vroeg het meisje met een glimlach die wel heer ver van de cursus 'Klantvriendelijkheid in de praktijk' lag.
Het was echter te laat, de politie kwam binnengestormd, arresteerde de illegaal en twee dagen later zat hij, luid protesterend, op een vliegtuig richting Oezbekistan.
De therapeut van het meisje was een klant armer, de rust op de dienst 'Bevolking' keerde weer en het ziekteverzuim nam er in 1 maand met 83% af. Het meisje werd tot burgemeester verkozen en alles kwam goed.
En in Oezbekistan stapte Dieumerde Afsangani Groendevinke een gemeentehuis binnen en ging recht op de afdeling bevolking af. "Ik wil mijn naam laten veranderen", zei hij tegen het mooie meisje dat daar achter het loket zat...
|