Stilstaand militair verkeer op de M5 richting Aleppo
 

De papa van Bashar had het nog zo goed uitgelegd in de les massamoord: eerst een opstandig gebied omsingelen, dan platschieten, en als niets meer beweegt van alle kanten tegelijk binnentrekken. Of het nu een stad, een wijk of een plein is, het werkt altijd, kreeg Bashar nog mee.

Aanvankelijk was Bashar een goede leerling. Betogers op een plein: van alle kanten onder vuur nemen. Een wijk in Homs of Damascus: eerst omsingelen.

In Aleppo deed Bashar het anders: toen de rebellen infiltreerden haalde het leger steeds meer soldaten en materiaal van het platteland naar de stad. Veel hielp het niet: 10 weken na de inval heeft het leger net 60% van de grootstad in handen.

De rebellen hebben ondertussen het platteland volledig in handen gekregen: slecht verdedigde militaire posities werden één voor eén onder de voet gelopen. Het leger controleert nu enkel nog de snelweg ten zuidwesten van Aleppo.

Begin vorige week nam een rebellengroep een stad aan de snelweg in. Militaire konvooien staan nu reeds een week geblokkeerd, 75 km ten zuiden van de stad. De afrit kunnen ze niet nemen: de kleine wegen steken vol bermbommen.

En zo raken 30,000 soldaten zelf omsingeld.

Het regime heeft na een maand de stad Maaret-al-Numaan nog niet kunnen heroveren. De regimetroepen in Aleppo worden daardoor nauwelijks bevoorraad, en dat laat zich voelen.

Zo lag de dodentol in en rond Aleppo in oktober een stuk lager dan de maanden ervoor. In de stad zijn de offensieven van het regeringsleger stilgevallen, artilleriebeschietingen zijn verminderd. In het stadscentrum geeft het regime traag terrein prijs, het regime zou nog slechts 40% van de stad controleren.

Ook op het plattelend maken de rebellen vorderingen. Kleine steden ten noorden van Maaret vallen nu systematisch in handen van de opstandelingen. Zo ook de stad Saraqib en omgeving, inclusief omliggende snelwegen.

Een groot bevrijd gebied ten noorden van Maaret lijkt haalbaar, met Aleppo als het Syrische equivalent van Benghazi. Dan moet Maaret minstens nog enkele maanden in handen van de rebellen blijven. Het regeringsleger trekt daarom steeds meer troepen samen ten zuiden van Maaret. De stad zal waarschijnlijk de komende weken opnieuw in handen van de regering vallen.

Nice post. I like it. Thanks for sharing these information. Keep it up. :)

:lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol::lol:

Regime raakt het noorden kwijt
 

Het regime lijkt het noorden nu volledig kwijt te raken.

De stad Maaret-al-Numaan is door de luchtmacht platgebombardeerd. Een deel van de snelweg is nu heroverd.

De regeringstroepen in Aleppo worden nu vooral via de luchthaven van de stad bevoorraad. Van daar vertrekken helikopters naar de westelijke helft van de stad, die nog in handen van de regering is.
De flank van de regeringstroepen werd beschermd door vier grote basissen, op 30 – 40 km van de stad. De grootste, Basis 46, werd vorige week door de rebellen ingenomen, na twee maand belegering. Een massa wapens en munitie werd buitgemaakt: het duurde drie dagen om 15 tanks, artillerie en vrachtwagens vol munitie af te voeren.
Basis 46 is een complex van 12 vierkante km, tussen Atarib en de M5 snelweg. Een groot aaneengesloten gebied is daar nu rebellengebied, inclusief de snelweg tot dicht bij Aleppo.

Ten noordwesten van Aleppo ligt het militair complex Sheikh Suleiman . Daar werd vandaag voor het eerst een helicopter neergehaald met een luchtdoelraket. In het ganse land zijn nu reeds een tiental militaire helicopters neergehaald, meestal met zware mitrailleurs (23e seconde).

Ook drie provincies ten westen van Aleppo zijn nu grotendeels in handen van de rebellen. In de provincie Raqa werd de grote dam op de Eufraat ingenomen. . De weg over de dam was de enige resterende verbinding tussen Aleppo en Raqa.
In de provincie Deir ez Zor werden de regeringstroepen verdreven uit het gebied ten westen van de provinciehoofdstad. Daarbij vielen ook twee basissen. Daarbij vielen ook twee basissen.

Het lijkt er dus op dat de regering al haar middelen inzet in het zuiden, rond Damascus, het kustgebied (Alawitisch) en de steden Homs, Hama en Aleppo. Elders worden nu grote gebieden opgegeven.


Wikipedia kaartje, blauw=conflict, zwart=bevrijd, de rest is in handen van de regering

Verschrikkelijke ontwikkelingen. 'Positief' is wel dat er tussen 18 en 24 november bijna dubbel zoveel rebellen omkwamen als Syrische soldaten (320 tegenover 175). En dat komt van 'onafhankelijke' Westerse bronnen als het OSHR. Ook kwamen er relatief weinig burgers om, zo'n 30% van de dodelijke slachtoffers in deze periode waren burgers, een stuk minder dan in de weken en maanden daarvoor. Ook dat lijkt me een goede ontwikkeling!

Basis 46 is een complex van 12 vierkante km, tussen Atarib en de M5 snelweg. Een groot aaneengesloten gebied is daar nu rebellengebied, inclusief de snelweg tot dicht bij Aleppo.

Zondag verloor het regime opnieuw een grote basis bij Aleppo. Het gaat om een militaire academie ((Ground Forces Faculty) ten noorden van de stad. Het complex van drie vierkante km werd sinds eind november belegerd door enkele duizenden rebellen. Met een grote hoeveelheid buitgemaakte wapens,tanks en munitie trekken ze nu naar andere regeringsposities.

Het lot van de regeringstroepen - zowat 1000 man - in de academie is onduidelijk. Ongeveer 250 soldaten zijn tijdens de belegering overgelopen, en werden met bussen afgevoerd. Veel soldaten gaven zich echter pas na het eindoffensief over, maar die kregen journalisten niet te zien.

Opmerkelijk is dat de positie reeds na drie weken belegering viel. Twee grote basissen ten westen vielen pas na een maandenlange belegering. Het volledige regeringsgarnizoen in Aleppo is nu reeds twee maand omsingeld, en de effecten worden steeds duidelijker.

Die gevangen regeringstroepen zullen het niet overleefd hebben (zeker als je bedenkt dat zelfs de postbeambten van de daken werden gesmeten), dat zal er alleen voor zorgen dat regeringstroepen harder zullen vechten. De SS had dat probleem ook, hun tegenstanders vochten tot de dood omdat ze toch geen genade moesten verwachten.

Hopelijk kunnen ze zich in een redelijk gebied inbunkeren en zo het land splitsen, dat zou het beste zijn. De UN moet dan wel de partijen verder uit elkaar houden en de 2 landen erkennen.
.