Verklaring voor economische crises
 

Hebben gezocht naar een passende verklaring voor de 'economische' crises, eindelijk gevonden ...

Het Dunning-Kruger-effect treedt op bij incompetente mensen die juist door hun incompetentie het metacognitieve vermogen missen om in te zien dat hun keuzes en conclusies soms verkeerd zijn. Met andere woorden: incompetente mensen overschatten nogal eens hun eigen kunnen, en daardoor wanen ze zich bovengemiddeld competent. Mensen die werkelijk bovengemiddeld competent zijn, hebben daarentegen de neiging hun eigen kunnen te onderschatten. Minder competente mensen slaan zodoende hun eigen capaciteiten hoger aan dan zij die veel competenter zijn. Dat kan een verklaring zijn voor het gebrek aan intellectueel zelfvertrouwen waar sommige competente mensen mee kampen: zij gaan ervan uit dat anderen net zo capabel zijn als zijzelf. Incompetente mensen vergissen zich dus doordat ze zichzelf verkeerd inschatten, terwijl competente mensen zich vergissen doordat ze anderen verkeerd inschatten. Het fenomeen is waargenomen door tal van filosofen, onder wie de Brit Bertrand Russell, die er het volgende over opmerkte: "In de wereld van vandaag lopen de domkoppen over van zelfverzekerdheid, terwijl de slimmeriken een en al twijfel zijn"

http://nl.wikipedia.org/wiki/Dunning-Kruger-effect

(Stock heeft twee betekenissen bij Smith, in dit geval gaat het om kapitaal.)


"The plans and projects of the employers of stock
regulate and direct all the most important operation of labour,
and profit is the end proposed by all those plans and projects. But
the rate of profit does not, like rent and wages, rise with the prosperity,
and fall with the declension of the society. On the contrary,
it is naturally low in rich, and high in poor countries, and it is
always highest in the countries which are going fastest to ruin.
The interest of this third order, therefore, has not the same
connexion with the general interest of the society, as that of the
other two. Merchants and master manufacturers are, in this order,
the two classes of people who commonly employ the largest capitals,
and who by their wealth draw to themselves the greatest share
of the public consideration. As during their whole lives they are
engaged in plans and projects, they have frequently more acuteness
of understanding than the greater part of country gentlemen.
As their thoughts, however, are commonly exercised rather about
the interest of their own particular branch of business. than about
that of the society, their judgment, even when given with the greatest
candour (which it has not been upon every occasion), is much
more to be depended upon with regard to the former of those two
objects, than with regard to the latter. Their superiority over the
country gentleman is, not so much in their knowledge of the public
interest, as in their having a better knowledge of their own
interest than he has of his. It is by this superior knowledge of their
own interest that they have frequently imposed upon his generosity,
and persuaded him to give up both his own interest and that
of the public, from a very simple but honest conviction, that their
interest, and not his, was the interest of the public. The interest of
the dealers, however, in any particular branch of trade or manufactures,
is always in some respects different from, and even opposite
to, that of the public. To widen the market, and to narrow the
competition, is always the interest of the dealers. To widen the
market may frequently be agreeable enough to the interest of the
public; but to narrow the competition must always be against it,
and can only serve to enable the dealers, by raising their profits
above what they naturally would be, to levy, for their own benefit,
an absurd tax upon the rest of their fellow-citizens. The proposal
of any new law or regulation of commerce which comes from this
order, ought always to be listened to with great precaution, and
ought never to be adopted till after having been long and carefully
examined, not only with the most scrupulous, but with the most
suspicious attention. It comes from an order of men, whose interest
is never exactly the same with that of the public, who have
generally an interest to deceive and even to oppress the public,
and who accordingly have, upon many occasions, both deceived
and oppressed it."

Adam Smith, Wealth of nations


Hoeft geen verdere uitleg bij zeker. Onze country gentlemen (politici) hebben ons in de luren laten leggen.

Met politici heeft Manuel Castells weinig geduld. Hij heeft wel een goede raad voor ze: ,,Ga naar huis. Volg een opfriscursus. Kom dan terug.'' Politici begrijpen niet dat we in een nieuwe tijd zijn aangeland. Ze begrijpen niet dat de tijd dat ze de samenleving nog konden sturen voorbij is, en daar maakt Castells zich ongerust over. ,,Mijn belangrijkste zorg is dat we leven in een periode waarin we technologisch overontwikkeld zijn, maar sociaal onderontwikkeld. Ons politieke systeem is het meest achterhaalde deel van onze samenlevingen. De politieke klasse is de meest ouderwetse groep in onze samenleving. Intellectuelen, zakenlieden, leiders van maatschappelijke bewegingen - ze begrijpen allemaal beter in welke richting de samenleving zich ontwikkelt dan de politieke leiders.''

http://retro.nrc.nl/W2/Lab/Castells/