Nexer |
6 november 2012 03:17 |
Catch 22 in Antwerpen
http://www.standaard.be/artikel/deta...MF20121105_073
Citaat:
De Stadslijst wil dus, net zoals Groen dat eerder vroeg vandaag, een nieuwe nota. 'We verwachten van de formateur een nota die verder gaat dan zijn eigen partijprogramma. Gezien het feit dat N-VA bij de verkiezingen geen absolute meerderheid behaald heeft, lijkt het ons logisch dat een nieuwe nota de stembusuitslag van 14 oktober beter weerspiegelt.'
|
Ze hebben zo lang op hun lui gat gezeten dat ze nog altijd denken dat iemand anders alles voor hen zal doen. De Wever moet maar zien dat hij met een andere nota afkomt, voil�*. Onderhandelingen opstarten en zo tot compromissen komen, dat is te lastig voor de mensen van de stadslijst.
Ondertussen hebben de klassieke partijen BDW in een catch 22 gezet. Ze gaan niet in coalitie zonder Groen en Patrick Janssens zat onlangs nog overal waar hij kon te verkondigen dat hij zijn deel gedaan had en dat als het nu fout liep, het de schuld van BDW ging zijn en niemand anders.
Dus ofwel moet de N-VA als eerste het regeerakkoord in de Vlaamse regering verbreken door het BAM-tracé te laten vallen, ofwel hebben ze geen coalitie en kunnen ze niet besturen. Hoe ge het ook draait of keert, klassiek links zal het altijd op N-VA steken. Ofwel kunnen ze hun woord niet houden, ofwel zijn ze niet bereid compromissen te sluiten.
En bijzonder vuil spelletje van de SP.A, wiens doel duidelijk begint te worden: persoonlijke wraak te nemen op de BDW, voor het verlies van Patrick Jansens zijn postje. En de grootste stommiteit van al is dat men bij de SP.A denk dat de kiezer het vuile spelletje van de SP.A niet door zal hebben en hen bij de volgende verkiezingen niet nog meer zal afstraffen. Alle pogingen het N-VA klein te krijgen hebben averechts effect. Omdat de kiezer meer en meer verder begint te kijken dan het rad dat men voor hun ogen gedraaid word. De tijden dat men zelf niks kon nakijken zijn gedaan. Iedereen kan de waarheid uitpluizen en dat doet men ook meer en meer. Maar nog dommer dan een ezel blijft klassiek links zich maar tegen de zelfde steen aan stoten.
|