VLD meer liberaal
 

De VLD moet meer liberaal worden zegt uittredend minister president Bart Somers; wel dat zal hij nu eens zelf werk kunnen van maken hé want hij wordt de nieuwe voorzitter van de VLD; mijn vertrouwen heeft hij alvast, ik heb er alle vertrouwen in!

Los van het feit dat ik Bart Somers niet al teveel waarde toe dicht, heeft hij op dit punt wel gelijk. De VLD is geen liberale partij en dient zich dringend opnieuw ideologisch te profileren indien het haar liberale achterban wenst te behouden en/of wenst uit te breiden.

Toen enkele SP.a aanhangers misnoegd waren over het feit dat Groen! zich niet wenste laten op te slokken, schreef ik het volgende stukje tekst dat ook in deze context eigenlijk wel op zijn plaats is:

Is het geen trieste vaststelling dat er gepleit wordt voor een samensmelten van bepaalde politieke partijen a fortiori politieke ideologieën - nou ja – omdat men van oordeel is dat deze partijen elkander voldoende overlappen en men dientengevolge geen, of toch slechts moeilijk, een keuze kan maken tussen beide in naam van elkaar verschillende politieke partijen.
Men ageert enerzijds tegen de verschraling, en tegen maatregelen die daartoe bijdragen (i.e. de invoering van een formele kiesdrempel), van het politieke landschap en tegen de toenemende tendens van politieke tweedeling met daarnaar verwijzend naar het Amerikaanse systeem van de politieke duopolie waarbij continuïteit verzekerd, maar keuze uitgesloten wordt. Het gebrek aan inhoudelijk nuance wordt geschandaliseerd en politieke diversiteit alsook democratisch debat en verscheidenheid de hemel in geprezen, anderzijds huilt men ten andere rustig mee met de wolven en werkt men rustig mee aan datgene dat men zo aanklaagt.
In democratische systemen is het zeer zinvol, ja zelfs wenselijk, dat men extreme standpunten durft in te nemen. Ieder handelaar weet dat men onderhandelingen met een hogere prijs zal aanvatten dan diegene die men uiteindelijk graag zou ontvangen, democratie werkt op een volledig analoge manier omwille van het feit dat het een ‘water bij de wijn doen’ systeem is. Er bestaan theorieën en ganser boeken over dit subject om de bovenstaande redering te verklaren en aan te tonen, maar men hoeft geen intellectueel te zijn om het mechanisme te begrijpen.
Het is dermate schrijnend dat in een tijd van ideologische leegte en politieke schraalte aan concrete en correcte vaststellingen verkeerde conclusies worden verbonden. Het is inderdaad zo dat alsmaar meer partijen en politiek idealen vergelijkbaar en moeilijk te onderscheiden zijn, het is eveneens zo dat kiezers alsmaar minder hokvast zijn en zich sneller laten verleiden tot een of ander nieuw ideaal. Daaruit gevolgtrekken dat men deze politieke verschraling en democratische uitholling dient verder te zetten door met verschillende partijen te gaan samenhokken is de waanzin voorbij. Deze tendens zou duidelijk moeten aantonen dat aan tegendeel nood is, politieke partijen dienen zich opnieuw duidelijk inhoudelijk te profileren. Men dient, indien men de democratie een weerspiegeling van de wil van het volk wenst laten te zijn, zich niet enkel duidelijk ideologisch te positioneren, men dient zich tevens en vooral duidelijk te onderscheiden van de anderen.

Een tijdje gelezen las ik hier ergens iets in de trant van 'je moet niet je standpunten aanpassen aan de kiezer, maar de kiezer proberen te overtuigen van je standpunten' ([SIZE=1]ik dacht toch dat het zoiets was 8O [/SIZE]). Het is in elk geval wat de VLD (en de andere partijen) moeten doen: de kiezer overtuigen vd ideologie ipv te proberen een 'brede volkspartij' (cq partij zonder inhoud) te worden.

De vraag is natuurlijk wel in hoeverre een partij met een duidelijk liberaal programma in een regering zou kunnen stappen met socialisten (we moeten hier eerlijk in zijn: beide ideologieën gaan uit van een totaal verschillende visie op de samenleving). Stel nu dat de liberalen eens de guts zouden hebben om te pleiten voor een privatisering vd sociale zekerheid, zouden ze dan nog kunnen een coalitie vormen met een partij die vindt dat dit het domein moet blijven van de overheid?

Vanuit dat oogpunt is het nog veel belangrijker, en zinvoller, om er radicaal liberale eisen op na te houden. Wanneer men tot een compromis dient te komen, is het immers gunstig om meer te eisen dan je eigenlijk wenst.
Eigenlijk zou de VLD er beter voor opteren om in ons politiek landschap een rol te vervullen naar voorbeeld van de Duitse liberalen in plaats van te streven naar het zijn van een brede volkspartij.

Voor mij zou het al een hele vooruitgang zijn moest er eens een serieus debat op gang komen omtrent de rol vd overheid in de samenleving. De liberalen moeten durven de overheid in vraag stellen: de vrije markt levert in vele gevallen gewoon betere goederen en diensten dan de overheid, dus het terugdringen vd overheid mag geen taboe zijn. Het probleem is dat er zo'n pejoratieve bijklank hangt rond 'privatiseren' en 'vrije markt', wat in het nadeel vd liberalen speelt. Voordat ik geïnteresseerd raakte in politiek (zo'n goed jaar geleden :-D ) dacht ik ook dat de overheid ons beschermde tegen die gewetenloze bedrijven en die medogenloze vrije markt (ik kom ook uit een rood nest, dus... :| ). Net zoals mijn ouders was is de mening toegedaan dat liberalisme een ideologie was voor de rijken, en socialisme de leer voor de gewone werkmens. Die stelling waarin men de overheid (en meerbepaald de partijen die pleiten voor meer overheid) ziet als 'beschermengel' is jammergenoeg wijdverspreid onder de bevolking.

Het zal geen makkelijke taak zijn om die diepgewortelde vooroordelen tegen kapitalisme en liberalisme weg te nemen, maar volgens mij is het onontbeerlijk voor de doorbraak van een echte, op klassiek-liberale waarden gebaseerde partij. Volgens mij ontbreekt het ons niet aan argumenten om de slogan 'meer mens met minder overheid' te onderbouwen. Het is een kwestie van die beeldvorming te beïnvloeden: de socialisten proberen ons af te schilderen als 'rechts-conservatief' of als 'marionetten vh bedrijfsleven', terwijl ze zichzelf omschrijven als 'progressief', 'ruimdenkend' en 'sociaal'. ([SIZE=1]Op zich heb ik geen probleem met het label 'conservatief', ware het niet dat ook dit woord zo'n slechte bijbetekenis heeft tegenwoordig[/SIZE]). We moeten tonen dat dit holle slogans zijn en durven de confrontatie aangaan met de socialisten. Maar laat ons beginnen bij het begin: eerst en vooral moeten we een VLD hebben die terug een liberale koers vaart.

8)

Transformaties zullen onder de huidige "generatie" niet vlug komen. Zolang de Vld een regeringspartij is, zie ik een verandering niet gebeuren.

Het ene sluit het andere toch niet uit?!

Het is mijn diepste overtuiging dat wanneer een liberale partij zich grondig bezint over het liberalisme en alle economische theorien afzweert die steunen op een geradbraakt liberalisme en dit ook consequent in de praktijk omzet, dit zal leiden tot een zeer brede volkspartij.
Enkel de liefhebbers van autoritaire regimes en een zéér kleine bevoorrechte minderheid die teren op verkregen privileges hebben geen baat bij het liberalisme.
Hiermee pleit ik natuurlijk niet voor een 1 partij dictatuur ;-) maar voor een liberale maatschappij met als bestuursvorm basisdemocratie.

Het is een feit dat men teveel denkt dat liberalen aan de kant vd elite staan, terwijl het juist die elite is die tegen de echte vrije markt is (want het zijn zij die gebaat zijn bij het handelsprotectionisme waaraan het Westen zich zo veelvuldig bezondigd).