Een modern vertelselke over de vrije markteconomie
 

Er was eens een kip die op het erf van de boerderij rondscharrelde tot ze enkele korrels tarwe vond. Ze riep haar buren erbij en zei: “Als we dit graan zaaien, hebben we later brood om te eten. Wie wil me helpen zaaien?”
“Ik niet,” zie de koe.
“Ik niet,” zei de eend.
“Ik niet,” zei het varken.
“Ik niet,” zei de gans.

“Dan zal ik het alleen doen,” zei de kip.
En ze voegde de daad bij het woord. Het koren groeide hoog en rijpte tot gouden graankorrels.
“Wie wil me helpen oogsten?” vroeg de kip.
“Ik niet,” zei de eend.
“Dat behoort niet tot mijn bevoegdheden,” zei het varken.
“Ik zou mijn anciënniteit verliezen,” zei de koe.
“Ik zou mijn werkloosheidsvergoeding verliezen,” zei de gans.

“Dan zal ik het alleen doen,” zei de kip. En ze voegde de daad bij het woord. Er was ruim voldoende tarwe om brood te bakken.

“Wie wil me helpen bakken?” vroeg de kip.
“Dan zou ik overuren moeten doen,” zei de koe.
“Ik ben met brugpensioen,” zei de eend.
“Ik heb daarvoor geen opleiding gekregen,” zei het varken.
“Als ik als enige moet helpen, is dat discriminatie,” zei de gans.

“Dan zal ik het alleen doen,” zei de kip. Ze bakte vijf broden en toonde ze trots aan haar buren. Die wilden allemaal een brood.

Meer zelfs: ze eisten hun deel op. Maar de kip zei dat ze de vijf zelfgebakken broden zelf wou opeten.

“Buitensporige winsten,” loeide de koe.
“Kapitalistische uitzuiger,” kwaakte de eend.
“Ik eis gelijke rechten,” snaterde de gans.
“Dat is niet solidair,” knorde het varken.

Met z’n vieren maakten ze spandoeken met de tekst “ONEERLIJK”, ze betoogden, ze omsingelden de kip en ze scholden haar uit.

De bijgeroepen bevoegde ambtenaar zei tegen de kip dat ze niet zo gulzig mocht zijn.

“Maar ik heb het graan alleen gezaaid, de tarwe alleen geoogst en het brood alleen gebakken,” zei de kip.
“Precies,” zei de ambtenaar. “Dat is de wonderlijke vrijemarkteconomie. Iedereen op het erf mag zo veel verdienen als hij wil. Maar volgens onze moderne wetten moeten productieve mensen hun winst delen met de niet-productieve.”

En ze leefden nog lang en gelukkig. Ook de kip glimlachte en ze kakelde “Ik ben dankbaar, ik ben dankbaar.”

Maar haar buren vroegen zich af waarom de kip nooit meer brood bakte.


http://segersbruno.wordpress.com/201...ieter-casneuf/

Kip kocht alle graan op met haar geld en verkocht het brood aan monsterprijzen.
De andere dieren werden straatarm en startten een revolutie.

Het brood was al van de kip. Van wie zou ze trouwens het graan opkopen ? Het was ook haar graan. De andere dieren waren al straatarm.

Maar de moraal van het verhaal: wees, in de aanwezigheid van niet-productieven, vooral zelf ook niet te productief, want ze zullen niet alleen alles komen afpakken, maar U nog op het schavot brengen ook.

ik denk dat het eerder is:
Kip vindt graan dat van iedereen is, eigent het zich toe, laat de anderen al het werk doen en gaat met de monsterwinsten lopen.

Op een of andere manier waren die anderen akkoord, he. Wat is daar dan mis aan ?

Wat is juist de vraag?

met wat waren ze akkoord?

waren ze akkoord dat zij al het werk deden en dat de kip er met alles vandoor ging en op een ander erf met de winsten dat die gemaakt heeft brood te maken?

Heeft die kip hen met een geweer tegen hun slaap verplicht om tegen hun goesting dat werk te doen ? Of kwamen ze dat werk doen met volle akkoord ?

Waren ze eerst vrijwillig overeengekomen dat alle opbrengsten gedeeld zouden worden (opdat ze zouden werken) en heeft de kip hen dan bedrogen en is er 's nachts vanonder gemuisd met de winsten ?

Het is natuurlijk makkelijk praten zo, waarom haal je er de betrokkenen niet bij en vraag het hen zelf. Hoop alleen dat ze dan ook zeggen wat ze tegen mij zeggen.

waar staat dat ze zich verplicht voelden om te werken? ze werkten er wsl zelf heel graag en klaagden niet dat de kip met de grootste winsten ging lopen.

maar het is het moment dat de kip eerst zich nog meer winsten toeëigent waardoor hun bedrijf failliet gaat en naar een ander erf gaat en ervoor zorgt dat de anderen sowieso geen brood meer kunnen bakken, dat die anderen zich bedrogen voelden.

Als we zeggen dat de evolutie verloopt volgens processen van differentiatie en integratie, bedoelen we processen van overstijging en omvatting. Elk stadium omvat de eerdere en voegt er vervolgens zijn eigen bepalende en zich manifesterende hoedanigheden aan toe, het overstijgt en omvat. Maar juist daarom is bij stoornissen de volgende dimensie geen zaak van overstijging en omvatting – ze overstijgt en verdringt, ontkent, vervormt en verstoort. Elk volgend stadium staat voor deze keuze 1) overstijgen en omvatten, vriendschap sluiten, integreren en respecteren of 2) overstijgen en verdringen, ontkennen, vervreemden en onderdrukken. Daarom is elke evenwichtige beschrijving niet alleen een kroniek van de grote overstijgingen uit de menselijke evolutie, maar ook van de absurde verdringingen, onderdrukkingen en wreedheden

Ik denk dat je het verhaaltje van de openingspost serieus aan het verkrachten bent :-D

Maar los daarvan, het is toch niet omdat ge vandaag voor iemand werkt en dat graag doet, dat ge er moet van uit gaan dat die U morgen nog zal laten werken he. Dat is een beetje als de bakker die zich bedrogen voelt, omdat jij nu al 3 jaar elke morgen een brood bij hem kocht, en vanaf morgen uw brood zelf gaat bakken.

Tja, als morgen iedereen z'n brood zelf bakt, dan dalen de economische statistieken, toch blijft iedereen een brood hebben. Bizar natuurlijk, vergeten we niet iets?

En er was een vos die honger had en zag dat de kip vet was van al dat brood eten. Hij besloot haar op te wachten toen ze haar hok buiten kwam en vrat haar op.

Zo zie je maar dat verrijking die niet gebaseerd is op vrije keuze altijd gepaard gaat met geweld of dreiging met geweld, he.

Tenzij je je verstand gebruikt natuurlijk, gezien de economische crisis kunnen we eenvoudig besluiten dat er inderdaad schaarste is.

Een mooi educatief verhaal. Grote bewondering voor de doorzettingsvermogen en het altruïsme van die kip.Helaas zoals de meeste stichtelijk verhalen verloopt de realiteit iets anders:
" Een kip zag een hoopje zaaigraan en at zijn buikje vol.
De koe de eend het varken en de gans vroegen aan de kip waar het zaaigraan is gebleven.
De kip antwoordde: "wat dacht je..."
"Onnozele kloot nu hebben we geen zaaigraan meer om volgend jaar brood te bakken!" zei de koe de eend het varken en de gans.
En de kip antwoordde: " Wie is hier de onnozele kloot om een kip bij zaaigraan te zetten."

Ach ja maar je weet toch; de kip verdraait graag de werkelijkheid zodat ze zich niet schuldig moet voelen voor haar gedrag en de wetten die het haar buren onmogelijk of moeilijk maakten zodat zij ertussen kan glibberen als een paling.

Hangt af van welke zijde het geïnterpreteerd wordt en hoe die partij zijn eigen daden interpreteert. Of nog, aan welke kant de wet staat.

De wet is niks anders dan een specifieke vorm van geweldpleging he.