Oorspronkelijk geplaatst door eno2 (Bericht 6455510)

Voor mij is liefde een aandoening (ik zeg niet: ziekte)

En wat is jouw antwoord?

Oorspronkelijk geplaatst door Eduard Khil (Bericht 6455545)

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy (Bericht 6455554)

typische reactie van een klojo. .

Oorspronkelijk geplaatst door eno2 (Bericht 6455510)

Voor mij is liefde een aandoening (ik zeg niet: ziekte)

En wat is jouw antwoord?

Oorspronkelijk geplaatst door Dionysus (Bericht 6455608)

BABY DON'T HURT ME
DON'T HURT ME, NO MORE

Nu serieus, ik volg ongeveer het eerste antwoord uit het artikel. Niet zo lang geleden was er een onderzoek naar de biochemie van de liefde. Bleek dat bij sommige koppels die al lang samen waren, de biochemie nog steeds hetzelfde was als bij koppels die nog in het 'hals-over-kop verliefd' stadium zitten. Dat waren dan ook de koppels die het gelukkigst waren in hun relatie.

Of dat nu kwam door hun relatie, of door een gril van de genetica is wel nog de vraag.

Voordat ik hierop gewezen wordt: ik zeg hier niet dat andere koppels waarbij dit niet zo is, niet verliefd zijn of niet gelukkig zijn.

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy (Bericht 6455537)

Ik zie je graag.

Oorspronkelijk geplaatst door Curiousity (Bericht 6456025)

Liefde is voor mij: uw partner willen zien, hem met een kus op de wang willen begroeten, hem over de wang willen likken, hem lichtjes in zijn oor willen blazen, hem over z’n borstkas willen strelen, hem met een lichte druk in de rug knijpen, met je handen over z’n dijbenen gaan en daartussen willen betasten,….

Kortom: je partner zo’n lekker ding (inderdaad “hot” op de liefdemeter) vinden, dat je er allerlei zaken voor zou willen doen. Dus jezelf overgeven aan degene die je liefhebt en omgekeerd.

Maar “een ware liefde” maakt men zelden mee in het leven, vandaar ook die specifiek gebruikte term. Iemand die je compleet vervult/aanvult, waarmee je het gevoel hebt echt “thuis” te zijn gekomen en met wie een groot gevoel van samenhorigheid aanwezig is. Iemand die je werkelijk zonder woorden kan verstaan, iemand bij wie de rest van de wereld als het ware helemaal vervaagt, iemand die je inspireert,…

Ik weet het niet. Soms lijkt “ware liefde” niet realistisch of niet te bestaan of enkel beleefd te zijn in de jeugd toen alles rondom zich in de wereld nog de charme van “het nieuwe” had. Liefde is in de meeste gevallen ook iets dat groeit over de jaren heen.

Hoe houd je trouwens de liefde levend in een relatie? Door de jaren heen wordt het weleens eerder “affectie” door routine, comfort en (compromisvolle) geschiedenis. Of was dat om te beginnen al geen liefde maar verliefdheid of lust? Waarmee we terug belanden bij de intrigrerendste vraag van 2012: wat is liefde?

Oorspronkelijk geplaatst door eno2 (Bericht 6456105)

Ontroerend
Het is een mysterie natuurlijk