Niet-gegarandeerde schuldeisers
 

Wat zijn niet-gegarandeerde schuldeisers?

De gegarandeerde schuldeisers zijn in de eerste plaats de fiscus en de sociale zekerheid. Daarnaast kunnen er door een onderneming bv. obligaties worden uitgegeven die gedekt zijn door een hypotheek op de onroerende goederen van de onderneming, of door een borgstelling vanwege een bank.

Waarbij de niet-gegarandeerde schuldeisers in dit geval de klanten van Dexia zijn. En de banken waarbij Dexia schulden uitstaan heeft.

Dubieus, ondernemingen die obligaties uitgeven en een overheid die bevoorrecht schuldeiser wordt. De niet-gegarandeerde schuldeiser is dan gewoon 'de bevolking'?

Handig

En straks denken we misschien dat een 'niet-gegarandeerde schuldeiser' een eretitel betreft.

Niet vergeten dat zowel Fortis, Dexia, KBC en Ethias gewoonweg virtueel failliete banken zijn die dankzij wat boekhoudkundige spuug en plak en vooral veel mooie woorden worden rechtgehouden .

Je kan beter gaan lenen bij mevrouw Leemans dan het bij hen te wagen.



Bedrijven die zichzelf niet eens in stand kunnen houden vertrouw je niet toe met jouw middelen.

Wellicht is het Marshmallow effect hier niet vreemd aan, we plukken er nu de vruchten van, zij het door en door rot.

Is inderdaad een eenvoudig verhaal, je bakt een taart en sommigen willen dan de volledige taart, wie nog iets wil moet vervolgens lenen waarna men termen moet verzinnen als 'niet gegarandeerde schuldeisers'. Een gigantische heisa om letterlijk niets aangezien je ook een nieuwe taart kan bakken. Maar guess what, aangezien we geleerd hebben van wat er met de vorige taart gebeurd is, gaan we nu nog sneller die taart proberen te bemachtigen met alweer hetzelfde resultaat enzoverder .... op die manier kost een brood in het jaar 2500 ongeveer 4.000.000 € en probeert men dat te verklaren door een schaarste aan meel.

Zoals je zeer terecht zegt, de ezel en de wortel.