De Vlaams/Dietse Cultuur.
 

sommigen onder ons, vooral de liefhebbers van het multiculturalisme, zijn er nog niet echt over uit of er wel een 'vlaamse cultuur' bestaat (dat is strategisch, want wat niet bestaat hoef je ook niet te beschermen natuurlijk). misschien weten zij niet goed wat de term 'cultuur' inhoudt.
laten we hen daarom helpen en plaats op deze thread uitingen van de vlaamse of heelnederlandse (Dietse) cultuur die jij waardevol vindt.

ik zal beginnen met de eerste bij naam gekende nederlandstalige dichter/schrijver, Hendrik van Veldeke (1128-1190, Limburg)



Hendrik van Veldeke moet een professioneel dichter zijn geweest, die zich richtte op hoge heren en vrouwen. Dat lukte hem wonderwel, want hij verbleef zelfs enige tijd aan het hof van de Duitse keizer, een van de machtigste mannen van zijn tijd.

een van zijn bekendste werken is 'de servaaslegende'

een fragment:

Doen coninck Karle ende sijne man
den seghe dae alsoe ghewan
- daer hem God dede ghenade -
doen waert hij des te rade
dat hij sijne boden sande
in Vranckrijke tot sijnen lande.
Doe hem God loeste uuter noet
den busscoppen hijt ontboet
clercken ende gheleerden,
abden ende bekeerden.
Mit goeden trouwen hij dat dede
ende bat hon mit soeter bede,
den heren van Vranckrike,
ende ontboet hon vriendelike
wie dat heme erganghen was,
datten God ende Sinte Servaes
uuter sorghen verloeste
ende ghenadeliken trooste.

Erm, als je voor "MULTI-culturalisme" bent, dan ga je ervan uit dat er hier ook een cultuur is die eigen is aan de streek, het dorp of het land. Soit :P

je onderschat hen, griffin.

Egidius, waar bestu bleven?
Mi langt na die, gezelle mijn:
Du koors die dood, du liets mi ‘t leven.

Dat was gezelschap goed ende fijn,
Het scheen t’ een moeste gestorven zijn.
Nu bestu in de troon verheven,
Klarer dan der zonne schijn
Alle vreugd is di gegeven.

Egidius, waar bestu bleven?
Mi langt na di, gezelle mijn;
Du koors die dood, du liets mi ‘t leven.

Nu bid voor mi, ik moet nog sneven,
Ende in de wereld liden pijn:
Verware mijn stede di beneven,
Ik moet nog zingen een liedekijn;
Nochtan moet emmer gestorven zijn.

Egidius, waar bestu bleven?
Mi langt na di, gezelle mijn
Du koors die dood, du liets mi ‘t leven


Ik zal dan maar chronologisch meegaan zeker..
Het Egidius lied van Jan Moritoen (het wordt in ieder geval aan hetm toegeschreven), 14 eeuw.

Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem
ploem ploem
dag stoel naast de tafel
dag brood op de tafel
dag visserke-vis met de pijp
en
dag visserke-vis met de pet
pet en pijp
van het visserke-vis
goeiendag

[size=4]Daa-ag vis[/size]
dag lieve vis
dag klein visselijn mijn

Marc groet 's morgens de dingen - Paul van Ostaijen. ;-)

[size=3]L'étranger, c'est Mon Ami 8) 8) [/size]



Ik ben wel blank maar daarom ben ik geen beest
Ik heb geen steen in m'n hart en ik ben niet ziek van geest
Nu, ik speel dit lied voor een zwarte kameraad
Die weet wat warmte is en waar het leven om gaat

refr.: L'étranger, c'est mon ami Yeah yeah, yeah yeah
L'etranger, c'est mon ami Yeah yeah, yeah yeah

't Is geen Chinees en 't is geen Marokkaan
Die je zo nodig met een bende in elkaar moet slaan (om maar niets)
Het enige wat rest met een beetje geweten is
Samen dansen, drinken, zingen, eten (ja, eten)

refr.: L'étranger, c'est mon ami Yeah yeah, yeah yeah
L'etranger, c'est mon ami Yeah yeah, yeah yeah

De buurvrouw zegt: Ze zijn vals, ze zijn slecht
Ze weet van niets, maar ze heeft het toch gezegd
En zij zegt ook, m'n dochter, m'n dochter komt niet in huis
Met zo'n vreemde, vreemde luis
Maar ik zeg u, 'k zeg u
Zij zijn okee, wij zijn okeeBlank of zwart, geel of paars
Oh, wie zit daar nu mee, ik zingZij zijn okee, wij zijn okeeBlank of zwart of yellow, gestreept
Alleen een ezel zit ermee

refr. : L'étranger, c'est mon ami Yeah yeah, yeah yeah
L'etranger, c'est mon ami Yeah yeah, yeah yeah

Zij zijn okee, wij zijn okee, ook okeeZij zijn okee, wij zijn okee, ook okeeZij zijn okee, wij zijn okee, ook okeeZij zijn okee, wij zijn okee

refr. : L'étranger, c'est mon ami Yeah yeah, yeah yeah
L'etranger, c'est mon ami Yeah yeah, yeah yeah

Tekst en muziek: Raymond van het Groenewoud

8) 8)

Wat wordt allengs mijn herfst dan leegte, last en mist?
Ik weet mij dor en uitgehold en nietig,
beslijkt, verschrompeld en verdrietig
terwijl een laffe tijd mijn kans verkwist.

Zelden gebeurt het dat ik - in een droom van krijt -
mij nog naar blinde vreugden dwing te buigen,
zonder een gramschap aan te zuigen
die, heimlijk, mij vernedert en verslijt.

Uit willekeur geboren en tot niets bestemd,
teer ik soms op de verfdoos van mijn dromen;
maar - met het uitzicht op mijn zomen -
weef ik al jaren aan mijn dodenhemd.

Herwig Hensen

De Schaduw
------------
Een schaduw, aan mijn lichaam vastgekleefd,
in het maanlicht blauw omlijnd,
die met mijn bewegingen meedeint,
mijn stappen volgt, in het duister leeft,

en in mijn geheime kerkers broeit,
als een stil kruipdier, is mijn sterven,
door mijn oogwit lopen zijn rode nerven,
om mijn mond is zijn schampere lach gevloeid.

Zo ook, ontzenuwd en vervreemd
tot in de wreedste sprongen van het hart,
ben ik die schaduw, die mij smadelijk tart,
verdubbeld geknakt, verdubbeld versteend.

Ik weet niet meer van wie dit is en maf genoeg weet google het ook niet...




Thebe
------
Met leven toegerust voor beiden,
liep ik vannacht de gangen in,
die naar u leiden.
Het ondergronds geburchte droeg
een stilte, die met tegenzin
mijn tred verdroeg.

De muren stonden als verzadigd
van ruige schimmel; lucht en licht,
voorgoed beschadigd,
beten mij uit; de wil alleen
bij u te zijn in 't jongst gericht,
hield mij ter been.

Het labyrinth verliep in schroeven
van eender, blinder cirkeling.
U ten behoeve?
Ik weet niet meer hoe lang ik ging.
Hoe brachten zij, die u begroeven,
zover een ding?

Totdat mijn voeten op u stuitten:
uit een volslagen duisternis
zag ik uw ogen opensplijten;
uw handen, die ik niet kon tillen,
voelde ik lnags het leven strelen,
dat in mij sloeg;
uw mond, in dood verholen, vroeg.

Een taal waarvoor geen teken is
in dit heelal,
verstond ik voor de laatste maal.
Maar had geen adem meer genoeg
en ben gevlucht in dit gedicht:
noodtrappen naar het morgenlicht,
vervaald en veel te vroeg.

~ Gerrit Achterberg



Herfstsonate
------------

Den herfst blaast op den horen,
en 't wierookt in 't hout :
de vruchten gloren.
De stilten weven gobelijnen
van gouddraad over 't woud
met reeën die verbaasd verschijnen
uit varens en frambozenhout
en sierlijk weer verdwijnen.

De schoonheid droomt van boom tot boom
doch alle schoonheid zal verdwijnen
want alle schoonheid is slechts droom
maar gij zijt d' eeuwigheid,
heb dank voor uw welwillendheid
en zegen ook zijn vruchten,
een ganzendriehoek in de luchten,
nu komt de wintertijd,
ik hoor hem door mijn hart en door de rieten zuchten,

ik ben bereid.

~ Felix Timmermans

Wanneer de Vorst des lichts slaat aen de gulden toomen

Sijn hand en beurt omhoog aansienlijk uiter zee

Sijn uitgespreide pruik van levend goud, waarmee

Hij nare angstvalligheid, en vaak, en krepele dromen



Van ?s mensen lichaam strijkt en berg en bos en bomen,

en steden vollickrijk en velden met het vee

In duisternis verdwaald ons levert op haar stee

Verheugt hij, met den dag het aardrijk en de stromen



Maar d?andere sterren als naijvrig van sijn licht,

begraaft hij met zijn glans in duisternissen dicht,

En van d?ontelbare schaar mag ?t niemand bij hem houwen



Al eveneens wanneer uw geest de mijne roert,

word ik gewaar dat gij in ?t heilig aanschijn voert

Voor mij den dag, mijn Son, de nacht voor d?andre vrouwen.



Dit sonnet van Hooft dateert uit de tijd rond 1615.Bron

Ongetwijfeld is dat in jouw ogen onmogelijk, maar er zijn mensen die zowel van 'vreemde' cultuur houden als van de eigen vlaamse. Het is inderdaad zo dat er van die superpollitiekcorrecten zijn die dat ook onmogelijk achten.

Poepeloe, poepeloe, poepeloere zat.
Der zit ne roze olifant in mijn bad.

Die mensen moeten zich ook niet aangesproken voelen door deze thread he.

Je wéét toch dat er hier geregeld mensen komen posten (in navolging van bepaalde politiekers) die zelfs het bestaan van de Vlaamse cultuur in twijfel trekken? Wel, dit is een antwoord daarop. Of toch een poging, dichtkunst alleen maakt geen cultuur.

Het was geen verwijt aan dit topic op zich, waar ik achtersta. Ik vind dat we als vlamingen best wel mogen opkomen voor onze cultuur. Net als elk volk in de wereld.

Eerder overschatting, denk ik.
Ik zou de types die én beweren dat de multiculturele samenleving onvermijdelijk is, ja, zelfs al realiteit én tegelijk zich afvragen 'WTF de Vlaamse cultuur is?', zonder dat ze hun inconsequentie beseffen, niet te eten willen geven.

Prachtig gedicht, dit jaar gelezen en besproken tijdens de lessen literatuurgeschiedenis. Vond het wel een tof vak...