kind gedoopt tegen wil van moeder
 

http://www.gva.be/nieuws/binnenland/...an-moeder.aspx
Omdat het kind de 1ste communie zou kunnen meedoen ????
Ik hoop dat het kind zich later laat ontdopen !!!!

inderdaad.
Weer een reden waarom justitie niet deugd. Dit is volgens mij de persoonlijke mening van de rechter en niet gebaseerd op de wetteksten.
SCHANDALIG!!!

Dit is een zeer kwalijk vonnis.
Nu niet over de kletske water op zich. Waarschijnlijk is het gros van de medeforummers gedoopt maar hebben de meesten na het middelbaar nog amper een kerk aan de binnenkant gezien. Het doopsel op zich heeft dus amper blijvende gevolgen.

MAARRE : met dit vonnis beveelt de rechter dat na echtscheiding ELKE ouder zelfstanding mag beslissen welke religie het kind zal aanhangen. Ben je dan ooit gehuwd met een moslim dan heeft die juridischerwijze het RECHT om met zijn zoon naar het heimweeland te trekken en hem daar een stukje van zijn penis te laten ontfutselen!
En d�*t is weldegelijk een serieuze fysieke aanslag op het kind.

Ik vind het een goede beslissing van de vader en de rechter.
Ouders hebben nu eenmaal het recht om in de opvoeding van hun kinderen te kiezen voor een religie.

Of om niét te kiezen voor religie.

over welke ouder heeft U het? de moeder telt niet mee neem ik aan?

Lees hier de politiek correcte antwoorden op de vraag of het een man toegestaan is om zijn zoon te laten besnijden zonder toestemming van de moeder bij co-ouderschap :
http://www.juridischforum.be/forum/v...p?f=23&t=39268

Onzin. Dat kind moet later zélf kiezen of het al of niet een godsdienst-idioot wordt.

Ik denk dat hier enige misleiding of gebrek aan informatie is bij zowel de rechters als de ouders.
De kerk verplicht namelijk geen enkele ouder noch een persoon op zich om zich te laten dopen en hoewel er 'traditionele' leeftijden zijn voor het dopen en de communie's (die ook al nergens verplicht worden) staan op deze vrijwillige geloften geen leeftijd.
Je zou je dus zonder problemen kunnen laten dopen op 90jarige leeftijd en dan ook je communie doen.
Een doop of eerste communie hebben trouwens binnen de kerk maar een beperkte geldigheid in die zin dat een katholiek pas werkelijk deel van de kerk uitmaakt wanneer hij op een leeftijd, die voor de kerk als maatstaf geldt voor het zelfstandig kunnen beslissen, zijn plechtige communie doet. ergens tussen 12 en 700 jaar (lees de oude bijbelversies maar een keer ;-) ) dus.

De rechter stelt geen bezwaar te hebben onder andere daar ook de moeder blijkbaar katholiek is of toch uit een katholieke omgeving komt.
Dat doet bij mij de vraag rijzen of dit niet eerder een gevolg van een (v)echtscheiding is dan wel van de overtuiging van de ouders. Beiden zouden eigenlijk moeten weten dat hun geloof wat dit betreft geen enkele verplichting oplegt...
En elke katholiek die ooit zijn plechtige communie deed en dus de catechismus volgde weet dit dus...

Natuurlijk zal er wel sprake zijn van vechtscheiding.
Maar het is niet omdat één of beide der ouders uit een katholieke omgeving komt, dat het "normaal" wordt gevonden dat het kind gedoopt wordt.
Mijn ex wou ook zijn kinderen laten dopen zodat ze dan ---- zelfde redenering als hier die vader --- gewoon naar de basisschool konden in het dorp en niet naar het staatsschool, en dan gewoon mee met het communiegedoe konden meedoen ipv op de bank te moeten zitten (wat natuurlijk niet leuk is voor die kinderen).

Maar doordat de rechter hiervoor toestemming geeft aan één der ouders, terwijl de andere bezwaar heeft, schept dit een precedent.

vb. beide ouders zijn lid van de hare krishna sekte. Ze wonen gelukkig ende tevree in Durbuy. Plots ziet één der ouders het licht terug en wil de sekte verlaten, met medeneming van haar kind die daar geen regulier onderwijs krijgt. Wat gaat de rechter zeggen? maar nee mevrouw, de papa zit daar ook en toen je trouwde was je ermee akkoord, dus laat uw kinderen maar rustig in de sekte om daar te worden opgevoed.

Hetzelfde bij een stukgelopen moslimhuwelijk: vlaamse moeder verlaat de suikerislam (vb. joyce vandenhema) en vader wil de kinderen laten besnijden!!! geen enkel probleem, eigen cultuur eerst zegt de rechter dan. Die van de moeder moet dan maar wijken.

Een gedegen oordeel in zulke gevallen en bij ontstentenis van een akkoord tussen beide ouders : laat het kind zèlf beslissen als het zich daartoe geroepen voelt, en begin alvast niet met stukjes van die kinderen af te knippen.

De rechter hier geeft geen toestemming. In dat geval zou je gelijk hebben want een rechter kan en mag zich hierover niet uitspreken.
De rechter zag geen bezwaar, daarmee legt hij de beslissing dus bij de ouders.
Bovendien zie je het niet helemaal onbevooroordeeld me dunkt.
Het recht van de moeder om te beslissen is inderdaad even groot als die van de vader.
Indien zij dus allebei even overtuigd zijn van hun gelijk kunnen ze hun kind nog een aantal jaar bij elk bezoek laten dopen of excommuniceren...
Tegenvraag is dus, waarom zou het recht van de vader moeten onderdoen voor dit van de moeder?

En zoals gezegd kan het kind vanaf zijn twaalfde levensjaar zelf beslissen om katholiek te blijven of niet...

Gaat het hier niet veeleer om de al dan niet vooringenomenheid van de topicvolgers tegen de katholieke kerk?

Indien er geraakt zou worden aan de fysieke integriteit van het kind kan een rechter wel ingrijpen en zou dat ook doen.

Niet kiezen is ook een vorm van kiezen.

Of het nu de vader of de moeder is maakt me niet uit. De een heeft niet meer te zeggen dan de andere.


Elke zaak is anders. Ook in dit geval. Hier gaat het om een doopsel. Daar om een medische ingreep. Wel beiden vanuit een religieuze achtergrond, maar toch wel een verschillende ingreep.
De verwijzing naar deze medische ingreep heeft m.i. dan niet echt iets te maken met het dopen.

Ouders hebben nu eenmaal het recht om de opvoeding van hun kind te kaderen in een omgeving die zij voor hun kind uittekenen.
Als een doopsel daar voor hen (hem/haar) in past, is dat een uitdrukkelijke wens om hun kind een religie mee te geven.
Als zij beslissen dat hun kind pas op latere leeftijd zelf kan beslissen, dan is dat zo maar.


Van een doopsel word je beslist echt niet een godsdienst-idioot.


Ik heb de indruk dat vele zgn atheïsten meer problemen hebben met religie en god(en) in al haar/hun vormen dan bvb vele gedoopten.
Terwijl atheisten zich net niet druk zouden hoeven te maken om religie, want voor hen bestaat er toch geen god.

Als het enkel over het kletske water zou gaan, hoeft er geen rechter bij te pas komen. Een bijkomend voordeel is wel dat indien het kind later ooit expatriate in Saudi wil worden, hij wel een werkvergunning kan krijgen mits bewijs van doopsel, terwijl joden en ongelovigen niet in aanmerking komen.

Maar het gaat in beide gevallen over religieuze rituelen. Gaat de rechter beperkingen opleggen bij een religieus ritueel denk je? of geldt dan weer het recht op godsdienstvrijheid?

Vader en moeder zijn evenwaardig.
Denk je nu echt dat een rechter deze evenwaardigheid tussen ouders gaat doorbreken in het voordeel van de een of de andere ouder.
Niet dus.
Er is nergens sprake van een misdrijf tegenover het kind. In dat geval kan de rechter de macht van (een) ouder(s) wettelijk inperken. Maar ik zie niks verkeerd in de handelingen van de vader. Hij pleegde geen misdrijf.

Uit welke post van mij leiden jullie af dat IK een onderscheid zou maken tussen vader/moeder?

uit welke post van mij leiden jullie af dat IK een onderscheid zou maken tussen katholieke religie en een andere religie?

uit welke post van mij leiden jullie af dat IK het over een misdrijf tegenover het kind heb?

Het enige dat ik hier wil poneren is dat dit vonnis de weg opent - bij ontstentenis van een akkoord tussen de ouders - tot eenzijdige maatregelen van één ouder over een religieus ritueel waaraan het kind onderworpen wordt. In dit concreet geval is het dus een doopsel dat blijkbaar mag opgedrongen worden zonder dat beide ouders een akkoord hebben. In een volgend geval is het een besnijdenis (m/v) waaraan het kind onderworpen wordt zonder toestemming van de andere ouder.

Daarom is dit vonnis héél gevaarlijk.

Die ouder heeft blijkbaar niet het recht om te kiezen voor een niet-religie, waar zijn de gelijke rechten gebleven?

Wat als de moeder christelijk is en de vader een moslim, voorhuid wegsnijden, dopen of beiden?

En toch worden we er constant mee geconfronteerd, het is niet omdat we atheïst zijn dat we geen morele principes hebben. Die worden niet gewaarborgd zoals bij religies en dus inherent discriminerend.

Tenzij je het anders bedoelde dan wat ik lees.

In de link verwijs je naar de islam.
Maar dat interpreteer ik niet als onderscheid maken tussen religies. Dat zie je verkeerd. Ik haal enkel aan dat het een niets te maken heeft met het andere. Het zijn gewoon twee aparte zaken.

Nergens.
Dat haal ik aan om te duiden dat een rechter de evenwaardigheid tussen de ouders niet zomaar kan doorbreken of beperken, tenzij er sprake is van een misdrijf tegenover het kind.

Jij voelt het aan als een héél gevaarlijk vonnis.
Ik voel het aan als zéér correct.
De rechter kan het ouderschap slechts inperken in geval van een misdrijf tegenover het kind. En dat is hier niet gebeurd.
Het zou een zéér gevaarlijk vonnis zijn, indien de rechter het ouderschap inperkt zonder dat er sprake is van een misdrijf tegenover het kind.
Indien hier anders zou zijn geoordeeld, zou de deur wagenwijd openstaan om op vraag -om welke reden ook- van de ene ouder het ouderschap van de andere in te perken. En dat is -juridisch- ontoelaatbaar.

De ouders hebben gelijke rechten.
De ene ouder heeft echt niet minder te zeggen dan de andere.
Punt.
Je kan dit zelfs niet afdwingen voor een rechter. (tenzij bij misdrijven)