Verkiezingen in Groenland
 

Gisteren vonden verkiezingen plaats in Groenland. De sociaaldemocratische Siumut-partij kon er na vier jaar al terug een meerderheid van de kiezers overtuigen. Het overheerste de Groenlandse politiek sinds het gigantische eiland eind jaren zeventig autonoom werd van Denemarken.

Sindsdien zit de economie echter in het slop en het eiland is afhankelijk van Deense subsidies. Zowel Siumut als de linkse Inuitpartij, die de voorbije vier jaar aan de lacht was, zijn gericht op een onafhankelijke koers voor Groenland, dat massale, rijke minerale bronnen heeft. Net die bronnen zorgen voor discussie. Het ontginnen van de rijke Groenlandse grond zou zorgen voor de middelen om het eiland echt volwassen te laten worden en niet meer te moeten rekenen op Deense steun.

Echter, met nauwelijks 60.000 inwoners heeft het grote eiland niet de menselijke ruggegraat om aan zo'n economische ontplooiing te beginnen. Het zou de immigratie van duizenden (bv Chinese) specialisten en arbeiders vergen om er aan te beginnen. Het mes snijdt aan twee kanten: om een onafhankelijke koers te varen, moeten de Groenlanders immigranten aanttrekken die het cultureel onafhankelijke karakter meteen zouden verzwakken.

De Inuitpartij was rabiaat tegen zulke ontwikkeling, hoewel premier Kleist minder afkerig stond. Nu heeft de Iniutpartij de verkiezingen verloren, en heeft de vrouwelijke premier in wording Hammond de touwtjes in handen.

Het levert een interessant vraagstuk op.

Wie over politieke analyses beschikt, ik ben erg geïnteresseerd...

Als hun ijs smelt, stijgt onze zeespiegel. Daar moet een deal te sluiten zijn: ze geven Nederland en Vlaanderen een klein lapje van hun grond, en in ruil daarvoor gaan we hun grond omspitten en krijgen zij wat we erin vinden.

Ik sta even stil wat dat voor het milieu zal opleveren. Groenland moet wel groen blijven.

Islamgroen wordt het niet, want de ramadan-nachten zijn daar soms te kort om je vol te vreten.

U weet wel dat Groenland eerder wit dan groen is?

Het is vooral interessant om te zien dat de regerende Inuitpartij in de hoofdstad Nuuk wint, terwijl ze elders - in dorpjes die sterk afhankelijk zijn van de visserij en waar de besparingen van de regering-Kleist zwaar zijn aangekomen - een pandoering vanjewelste kreeg. Het zwaartepunt van de electorale macht van de nieuwe presidente ligt dus buiten de hoofdstad.

Tussen de twee partijen bestaat ook nogal wat onenigheid over de prioriteiten. Voor de Inuitpartij is economische onafhankelijkheid een noodzakelijke voorwaarde voor politieke onafhankelijkheid. Die economische onafhankelijkheid lijkt voorlopig ondenkbaar als je weet dat Denemarken jaarlijks 3,5 miljard kronen in Groenland pompt terwijl de werkloosheid hoog is en het onderwijs zwak presteert.

Hammond (Siumut) ziet dat precies omgekeerd: politieke onafhankelijkheid zal economische onafhankelijkheid mogelijk maken. Zij meent het economisch probleem te kunnen oplossen door een belastingdeal te herzien die de vallende regering met de buitenlandse bedrijven heeft gesloten die de grondstoffen zouden ontginnen. Die deal bestaat erin dat die bedrijven pas belastingen zouden betalen als ze hun investeringskosten hebben terugverdiend. Hammond wil daar niet op wachten: van zodra het eerste vat olie is bovengehaald moet de overheid kunnen delen in de opbrengst.

Zijn de ijsberen daar ook stemplichtig?

Toch een kleine correctie: de Inuitpartij heeft juist het initiatief genomen om die Chinese immigratie mogelijk te maken. Hammond (Siumut) is daarentegen sterk gekant tegen zo'n Chinese instroom.

Mijn excuses, ik draaide de twee posities inderdaad om.

Daaromdat ik om bijdrage vroeg :-). Bedankt, DDD!

Hé, ik heb zo een in de kelder staan.