meneer |
16 maart 2013 00:51 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door tomm
(Bericht 6567331)
Volgens Der Spiegel, nochtans een rechtse, anti-communistische publicatie, heeft de meerderheid van de Oost-Duitsers heimwee naar de DDR. De journalist, en enkele academici die geciteerd werden, vinden dit verwerpelijk en beangstigend. De mensen nemen de propaganda van de nieuwe autoriteiten niet langer, geloven niet dat wat ze op school leren en in films als "Das Leben des anderen" ook echt de realiteit was, sommige omdat ze zelf gedurende die periode leefden, anderen omdat de verhalen die ze van hun ouders horen een heel andere kant tonen dan wat de propaganda laat uitschijnen. Het dagelijkse leven was niet slecht, het leven was erg goedkoop, iedereen kon studeren, op reis gaan, kinderen op kamp sturen, er waren geen bedelaars of mensen die amper rondkwamen, en men hoefde niet in te zitten met het dagelijkse overleven.
Men kon niet zo gemakkelijk naar het Westen reizen, maar dat zien de meesten als een minder belangrijk minpunt. Van de stasi had slechts een kleine minderheid last, lastposten die echt problemen zochten met de autoriteiten.
Blijkt dat veel Oost-Duitsers de legitimiteit van het huidige kapitalistische bestel in twijfel trekken.
Today, 20 years after the fall of the Berlin Wall, 57 percent, or an absolute majority, of eastern Germans defend the former East Germany. "The GDR had more good sides than bad sides. There were some problems, but life was good there," say 49 percent of those polled.
People are whitewashing the dictatorship, as if reproaching the state meant calling their own past into question. "Many eastern Germans perceive all criticism of the system as a personal attack," says political scientist Klaus Schroeder, 59, director of an institute at Berlin's Free University that studies the former communist state. He warns against efforts to downplay the SED dictatorship by young people whose knowledge about the GDR is derived mainly from family conversations, and not as much from what they have learned in school. "Not even half of young people in eastern Germany describe the GDR as a dictatorship, and a majority believe the Stasi was a normal intelligence service," Schroeder concluded in a 2008 study of school students. "These young people cannot, and in fact have no desire to, recognize the dark sides of the GDR."
Schroeder has made enemies with statements like these. He received more than 4,000 letters, some of them furious, in reaction to reporting on his study. The 30-year-old Birger also sent an e-mail to Schroeder. The political scientist has now compiled a selection of typical letters to document the climate of opinion in which the GDR and unified Germany are discussed in eastern Germany. Some of the material gives a shocking insight into the thoughts of disappointed and angry citizens. "From today's perspective, I believe that we were driven out of paradise when the Wall came down," one person writes, and a 38-year-old man "thanks God" that he was able to experience living in the GDR, noting that it wasn't until after German reunification that he witnessed people who feared for their existence, beggars and homeless people.
Today's Germany is described as a "slave state" and a "dictatorship of capital," and some letter writers reject Germany for being, in their opinion, too capitalist or dictatorial, and certainly not democratic. Schroeder finds such statements alarming. "I am afraid that a majority of eastern Germans do not identify with the current sociopolitical system."
http://www.spiegel.de/international/...-634122-2.html
|
Ik begrijp die mensen. En indien de DDR een dictatuur was, waar wij in leven is ook een dictatuur, die van het kapitaal. Wie geen geld heeft, is niets waard, en is enkel vrij om te gaan creveren waar hij wil. Het staat hem vrij door de 27 lidstaten te zwerven en uit te kiezen waar hij dakloos van de honger om wil komen.
D�*t is onze vrijheid : wij zijn geen lijfeigenen, vrij om te vertrekken en te verhuizen. We mogen ook ( nog ) lachen en spotten met onze " leiders ", manifesteren als we opslag wensen, of wanneer onze baas verhuist naar een lageloonland ( en dan nog wat motten op ons bakkes krijgen van de oproerpolitie ) Maar dat is zowat alles. Wat hebben wij méér als de inwoners van het ex-DDR ? Al vast geen bestaanszekerheid.
|