Militair klapt uit biecht over weddenschap tijdens begrafenis Boudewijn
Tijdens de begrafenis van koning Boudewijn treurde het hele land. Iedereen was in rouw. Op twintig militairen van het zesde Linieregiment na. Zij beloofden een bak bier aan elke soldaat die in de erehaag durfde flauw te vallen. ‘Hilarisch', zegt ex-militair Igor Van Hooste (39) over hun ‘geheim'. ‘Vanuit mijn ooghoeken zag ik de ene na de andere tegen de grond gaan. De tranen rolden over ons gezicht van het lachen.'
U kent ze wel, de beelden van de mannen en vrouwen die in bosjes flauwvielen toen ze tijdens de hete zomer van 1993 aanschoven om een laatste groet te brengen aan koning Boudewijn. Dat de dag nadien tijdens de begrafenis ook enkele militairen van hun stokje gingen, is veel minder geweten. En dat ze dat met opzet deden, is al helemaal geheim.
Het was de voormalige dienstplichtige Igor Van Hooste (39) uit Mariakerke die donderdag op Radio 1 de opmerkelijke onthulling deed in het programma De Jaren . ‘Op 7 augustus 1993 waren wij als militairen aangesteld om een erehaag te vormen langs het traject van de rouwstoet', zegt hij. ‘We stonden vlak voor de trappen van de Onze-Lieve-Vrouwkerk van Laken waar de dienst plaatsvond. Aangezien het die dag snikheet was, zat de schrik voor appelflauwtes er goed in. Mocht dat gebeuren, dan was de instructie dat de militairen links en rechts van de soldaat hem zouden begeleiden naar de shuttlebussen iets verderop. Natuurlijk zagen wij onze kans schoon om zo te ontsnappen aan een lange saaie dienst. Vandaar onze weddenschap: wie het lef had om flauw te vallen op het moment dat de kist van Boudewijn passeerde, kreeg een bak bier.'
Ene na andere tegen de vlakte
Van Hooste zelf heeft nooit een pint gekregen. ‘Ik wou wel doen alsof ik flauwviel, maar tegen de tijd dat de stoet langskwam, waren er al zodanig veel tegen de grond gegaan, dat ik niet meer durfde. Vanuit mijn ooghoeken – in de erehaag moet je recht voor je kijken – zag ik de lege plaatsen. Want per ‘zieke' soldaat vielen er drie militairen weg, wat snel voor gaten van anderhalve meter zorgde.'
Omdat een van de instructies luidde om meteen de rangen te sluiten, bestaan er geen foto's van de kale rijen. Wél van flauwvallende ruiters en militairen van de zeemacht. ‘Maar die voelden zich écht slecht. Het was ook compleet geloofwaardig om tegen de grond te gaan: in een loden hitte moesten we stokstijf in ons uniform staan. We moesten zelfs even met gestrekte armen ons geweer vasthouden. Onze overste was totaal in paniek, maar veel kon hij er niet op zeggen.'
‘Die dag gaat me altijd bij blijven. Het was hilarisch. De tranen rolden over onze wangen van het lachen. We moesten serieus blijven, maar dat ging niet.'
‘Later op de avond werd er niet één bak bier, maar een volledig pallet aangebracht. De voltallige slaapzaal van het zesde Linie*regiment zat in het complot.'
Gieren van het lachen
De man, die momenteel als koerier werkt, voelt zich niet schuldig omdat hij stond te gieren van het lachen tijdens de begrafenis van de meest geliefde vorst van het land. ‘Ach, we waren allemaal jonge gasten van negentien jaar. Beste maten ook. We amuseerden ons. Bovendien: de dood van de koning, was een ver-van-ons-bedshow. Het deed ons niets. Zelfs niet de betraande gezichten van de mensen in de stoet. Integendeel. We gingen er alleen maar meer door lachen.' (gniffelt)
Zelfs niet de betraande gezichten van de mensen in de stoet
Die hadden misschien gewed om een fles champagne om te bleiten :lol:
:lol:
