Feitelijke samenwoning en hypothecaire lening
 

Op het "Juridisch forum" krijgt mijn vraag geen bijval. Uit arremoede probeer ik het hier.

Een man en een vrouw wonen al enkele jaren FEITELIJK samen en hebben samen een huis gekocht. De man betaalde alleen de hypothecaire lening af. Dat ging over meerdere jaren (vijf jaar). Nu gaan zij uiteen en de familiale bemiddelaar zegt - een niet nader genoemd vonnis citerend - dat de man daar niets kan van terugvorderen van de vrouw voor wat betreft de afbetalingen gedaan tijdens de feitelijke samenwoning. Dat lijkt me strijdig met de algemeen aanvaarde principes terzake. Die principes zeggen dat de man de helft kan terugvorderen van de vrouw, ook van hetgeen hij afbetaald heeft gedurende de samenwoning.

Wat denken jullie ?

Het is droevig dat er over dergelijke alledaagse situaties geen eenduidig juridisch antwoord bestaat.

Ik pluis dit dus grondig uit he. Met rechtspraak en rechtsleer. Maar nu werp ik het hier reeds binnen. Misschien heeft iemand er ervaringen mee.

Als aangetoond word dat de hypotheek door de man is betaald, dan is de kans redelijk groot dat mevrouw of moet terugbetalen, of dat de woning van de man is. In het ergste geval, als er kinderen in't spel zijn, dan zou het wel eens 50/50 kunnen worden.

Ik denk dat de notariele acte primeert op wie er de cash ophoest voor de afbetalingen.

Als er op de akte staat dat X de eigenaar is, dan is X de eigenaar.

Als er op de akte staat dat X en Y de eigenaars zijn, dan zijn X en Y de eigenaars.

als hij altijd mooi de lening betaald heeft, het huis op zijn naam staat, de lening op zijn naam staat dan is de woning ook gewoon volledig van hem (feitelijk impliceert geen verder contract). praktisch gezien zou het stom zijn om iets terug te vorderen want dan krijgt de eigendom een 2e eigenaar (met alle complicaties vandien)

bij dit soort zaken zijn er altijd kleine details die je niet volledig weet, waar mensen zich ,niet altijd van bewust zijn, maar die een enorme impact kunnen hebben op de uiteindelijk juridische beslissing.
bvb. voor "ze wonen samen" zijn er al 3 stelsels bekend (gehuwd, wettelijk of feitelijk) met allemaal andere/Verschillende juridische kaders, rechten en plichten.
dit gaat van hun wettelijk stelsel, over het type hypothecaire lening, de onderlinge verdeling tijdens de aankoop (wie heeft meer spaargeld geïnvesteerd), op wiens naam staat de boel,...

Ik ben geen specialist terzake maar als ik mij goed herinner is de enige eigendomstitel de akte bij de notaris. Dus is de eerste vraag: welke clausules zitten daarin? Hoe werd de eigendom tussen beide "verdeeld"?

De modaliteiten van terugbetaling van de lening heeft daar an sich niks mee te maken. Als mijnheer die lening als enige is aangegaan, heeft hij het inderdaad zitten. Indien hij de eerste 5 eerste jaren als enige heeft betaald, zal hij moeten kunnen bewijzen dat hij dat niet vrijwillig heeft gedaan... Kortom, alles hangt van de situatie af, maar in principe blijven beiden eigenaar.

Behoudens een paar uitzonderingen, kan een van beide het verkoop van het huis wel doorvoeren. In principe wordt dat geld dan gebruikt om de lening volledig af te betalen. Als er geld overblijft wordt dat verdeeld volgens de verdeelsleutel zoals in het eigendomsakte bepaalt.

(onder absoluut voorbehoud, mijn cursussen daarover dateren al van een 15 jaar geleden, en dit niet echt mijn specialiteit).

Jij gaat ervan uit dat beide eigenaar zijn. staat het eigendom enkel op zijn naam en loopt alles over hem is hij 100% eigenaar.
kan hij de lening niet meer aan, kan hij eenzijdig verkopen en kan de andere op zijn kop gaan staan

Als ze samen eigenaar zijn (dat vermoed ik toch uit je formulering), dan kan hij dat niet terugvorderen, want hij heeft geen schuld tegenover haar. Daarentegen is hij wel mede-eigenaar.

Ze moeten daar samen uit zien te geraken hoe ze de eigendom verdelen. Als er geen akkoord wordt gevonden, dan kan hij via de rechter de gedwongen verkoop van het huis verkrijgen (de term daarvoor is "uit onverdeeldheid treden"). Maar dat gaat dan via een openbare verkoop, wat gewoonlijk niet de hoogst mogelijke opbrengst heeft.

Hij kan ook eens bij de eerstelijnsrechtsbijstand gaan. Daar zitten advocaten die een eerste bondig advies gratis geven. De addressen vind je op http://advocaat.be/Page.aspx?genericid=74 .

"Als ze samen eigenaar zijn (dat vermoed ik toch uit je formulering), dan kan hij dat niet terugvorderen, want hij heeft geen schuld tegenover haar."

Leg dat eens uit Patrice !

Indien er niets op papier staat (zoals hier het geval is, feitelijke samenleving), telt wat er op de akte staat. Hoogst waarschijnlijk 50/50 dus.

Balen voor die kerel.

Erg simpel: als A iets van B koopt, dan moet B iets aan A geven en A heeft dan een schuld tegenover B. Als echter A en B samen iets van C kopen, dan zijn A en B samen eigenaar van iets en moeten aan C betalen. A en B hebben tegenover elkaar echter geen schulden, ze zijn nl. mede-eigenaars.

EDIT: Er zit een foutje in mijn formulering van de beginstelling. Als zij samen een huis kopen en hij betaalt zijn deel van de hypothecaire lening, dan heeft zijn nog geen schuld tegenover hem. Ze zijn gewoon samen eigenaar.

Het is omgekeerd : zij heeft geen schuld tegenover hem, net omdat er geen regeling getroffen werd ivm verdeling van eigendom. Het is dus 50/50. ook zonder dat zij iets betaalde.

Hij heeft dus 5 jaar lang de helft van de hypothecaire afbetaling cadeau gedaan aan haar.

Het moet zijn "dan heeft hij geen schuld tegenover haar". De manier om dergelijke fratsen te voorkomen is om zoiets uit te pluizen VOOR je samen een huis koopt en niet NADAT het fout loopt.

Als er op de akte staat dat beiden eigenaar zijn en nergens een verdeelsleutel wordt meegegeven dan zijn beiden 50% eigenaar van het huis. Wie van de wettelijk samenwonenden het geld stort is van geen tel.

Bedankt voor de vele adviezen.

Ik verklaar mij nader.

Een man en een vrouw wonen al enkele jaren FEITELIJK samen en hebben samen een huis gekocht. Zij zijn dus medeëigenaars, ieder voor de helft. De man betaalde alleen de hypothecaire lening af. Dat ging over meerdere jaren (vijf jaar). Nu gaan zij uiteen en de familiale bemiddelaar zegt - een niet nader genoemd vonnis citerend - dat de man daar niets kan van terugvorderen van de vrouw voor wat betreft de afbetalingen gedaan tijdens de feitelijke samenwoning. Dat lijkt me strijdig met de algemeen aanvaarde principes terzake. Die principes zeggen dat de man de helft kan terugvorderen van de vrouw, ook van hetgeen hij afbetaald heeft gedurende de samenwoning.


Ik verwijs naar een internetartikel over feitelijk samenwonen:


http://www.argusadvocaten.be/content...20Vliegen).pdf

Men schrijft daarin:

"5.3 Gezamenlijke lening die door één van hen werd afbetaald: Als beiden een lening zijn aangegaan en één van hen betaalt deze lening alleen af dan zal hij/zij de ander kunnen aanspreken tot het terugbetalen van de helft van de gezamenlijke lening. "

De auteurs bevestigden mij gisteren nog dat deze tekst nog actueel is.

Wat is nu de regel ? Kan de man, die de lening alleen afbetaalde, de helft van het door hem betaalde terugvorderen van de vrouw ?

Als hij de lening betaalde die op beider naam stond kan hij idd. die helft terugvorderen, maar ik vermoed dat zij dan ook haar deel van de betaalde kosten kan terugvorderen indien zij daarvoor gezorgd heeft. Wie betaalde vb. de wekelijkse supermarkt? de energierekeningen? wie betaalde de strijkkosten, poetskosten e.d.?

Hier wringt zich het schoentje. Ik heb een vergelijkbare zaak van dichtbij mogen meemaken en zolang er niet op papier staat wordt het heel moeilijk om te bepalen wie wat betaalde in het gezin.

Of je moet al je kassaticketten, rekeningen, uittrekskels bijhouden....van 5 jaar. En bewijzen dat jij dat met jouw geld hebt betaald. Vrijwel onmogelijk.

99 % kans dat die kerel zijn centen kwijt is.

ik weet het niet. Ik ken(de) een vrouw, ooit gehuwd koppel, huwelijk met scheiding van goederen. Ook hij betaalde de lening af, zij verzorgde de huishouding inclusief alle kosten met h�*�*r loon.

Bij de echtscheiding heeft de rechter het huis aan de man toegewezen: die kon aan de hand van de bankuittreksels bewijzen dat hij met zijn loon het huis had afbetaald. Zij heeft hem dus gratis jaren onderhouden.

(of het helemaal waar is weet ik niet, zulke dingen moet je gewoonlijk langs twee kanten horen vertellen en ik ken hem totaal niet).

Sindsdien heb ik dus mijn dochters aangeraden dat indien ze een onroerend goed kopen met twee, ze ieder voor hun deel zèlf de afbetaling betalen, en dan maar de huishoudelijk kosten ook in twee delen, ook al komt dat op ongeveer hetzelfde uit. Zelf deed ik dat ook tijdens mijn huwelijk (wèl gemeenschap van aanwinsten, dus maakte het niet veel uit): hij betaalde de lening met zijn loon, rest van zijn loon was spaargeld. Verder leefden we dagelijks volledig van mijn inkomsten. Moest ik met scheiding van goederen gehuwd geweest zijn was ik dus ook de sigaar geweest.

Zelfs dan is het huis nog steeds eigendom van de mensen die op de akte staan. Het kan zijn dat de rechter de man een vergoeding heeft toegekend op basis van die uittreksels. Dat heb je met scheiding van goederen trouwen....

En dat die vergoeding zo groot is dat de facto de vrouw het huis moest overgeven.

Gouden tip: huwelijken met contract zijn goed als je langs beide kanten kapitaal hebt. Anders kan het voor serieuze zeik zorgen voor 1 partner (meestal de vrouw die al het huishouden doet).

Dit is toch wel een 'tricky' iets vind ik... en zo blijven koppels mekaar den duvel aandoen zie! Moreel klopt dat van geen kanten en is de 'winnaar' wellicht diegene die op papier alle voordelen uit de 'slag' haalt.

Zolang het goed gaat, geen vuiltje aan de lucht, maar 't is miserie en men gaat retroactief gaan denken. Ik vind dat degoutant eigenlijk (*)!

Als je een huis aankoopt als koppel, volgens akte, dan betaal je in principe daarvoor dus met twee, toch?
Had de vrouw een inkomen, maar gaat het geld van de rekening van de man (hij 'betaalt' zogezegd)? So what? De vrouw zal dan wel in die verloren jaren ook uitgaven gedaan hebben (voor het gezin?). Als ze alles 'gespaard' heeft of opgedaan... tja, de man was er dan toch mee akkoord, niet? En 't gaat mis en nu ineens alles terugvorderen?
Dus die 5 jaar laten vallen, en voor de rest 50/50; verkopen/inkopen dus.
Had mevrouw 50/50 betaalt en zij zou het in haar kop krijgen om terugbetaling te eisen = ook zever, ze woonde en leefde daar gedurende 5 jaren, tegen een tarief dat wellicht veel lager lag dan dat ze zelf iets zou gehuurd hebben.

Had de vrouw geen inkomen, maar speelde ze huisvrouw gedurende 5 jaar. What's the problem? Zij verdiende gedurende die 5 jaar haar 'geld' (de tijd die ze in het gezin stak als huisvrouw). Dat wist de man ook op voorhand.

(*)Bon, als ze gedurende 5 jaren een dubbelleven heeft gehad, dat is een andere zaak...

Boyke. Dat antwoord is er wel. Na 5 seconden zoeken vind je het wel.
http://www.notaris.be/huwen-samenwon...ijk-samenwonen

Daar staat dus NIETS in over het probleem dat ik heb opgeworpen he!