Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel
(Bericht 13565)
Het Belgische consortium.
De term "consortium" werd ontleend aan een Korrel van Manu Ruys in De Standaard. Met consortium wordt hier meer precies bedoeld: het huidige establishment in actie, in bewust, coördinerend optreden.
Over het algemeen heeft het betreden van het Consortium van de politieke scène vanzelfsprekend tot doel de verdediging van de privé-en groepsbelangen van zijn componenten. Dat is, van de selecte groep van vooraanstaanden die, binnen, maar vooral buiten en boven het normale democratische spel van parlement en regering "vergadert"- of op een andere wijze overleg pleegt. Overleg met het oog op het treffen (of het doen treffen door de regering) van een aantal min of meer zwaarwichtige maatregelen die in zekere gevallen diep ingrijpen in het dagelijks leven van brede lagen van de bevolking. Het vergadert punctueel en in afwisselende samenstelling: en uiteraard discreet. De samenstelling van de groep ad hoc, afhankelijk van de in de weegschaal liggende belangen.
In uitzonderlijke gevallen neem het Consortium de vorm aan van een virtuele schaduwregering die echter wél, in uiterst belangrijke materies, de reële politieke macht in handen neemt. Wanneer de belangen van een of meerdere van zijn leden aan de orde zijn (de Belgische frank of de monarchie bijvoorbeeld) neemt het Consortium parlementaire beslissingen, buiten het parlement.
Samenstelling.
De echte machtscentra functioneren buiten de drie grondwettelijke machten... Wie zijn deze reële machtscentra? Manu Ruys in "Achter de maskerade", pag 20, tussentitel "Een autoritair Consortium'. Hij noemt de haut finance, de industrie, de sociale partners, de politieke partijen, de vrijmetselarij, de kerk, de koning en zijn omgeving, enz.. Met andere woorden: Het triumviraat van de 3 K's, koning, kerk en kapitaal- de on-heilige drievuldigheid- vormen daarvan de harde kern.
"Maar wie schrijft ooit de geschiedenis van de geniepige tegenwerking van hofkringen, van de hogere vrijzinnige milieus en van de machtige 'haute finance'?" Maurits van Haegedoren in 'Na honderd dertig jaar' (1960)
"Het 'Belgisch' establishment met zijn vele tentakels die het maatschappelijk leven omvatten, denkt belgisch. Dat geldt uiteraard voor het Hof, maar eveneens voor grote ondernemingen, de top van de sociaal-economische beroepsfederaties, de sportsector, de kerkelijke overheid, de georganiseerde vrijzinnigheid en de vertegenwoordigers van de allochtone groepen". Manu Ruys in Wij van 13 juli 2000.
En, tenslotte,een mening vanuit een onverwachte maar politiek correcte bron RAPPORT COUDENBERG: 'Naar en nieuw België?' Lannoo 1987: << Besluitvorming door elitaire consensus van het establishment was bij ons van oudsher de regel. Wie tot het establishment behoort is, voor de burger, niet altijd even duidelijk. Het is een geheime combinatie van zuilen, politieke partijen, financiële wereld, sociaal-culturele organisaties, media en een paar grote families. Wie tot het establishment wou toetreden en behoren moest een reeks van politieke waarden en normen aanvaarden. Eén van de meest gewichtige was de eenheid van het land.>>
De macht van het consortium is zò groot en de ineenstrengeling tussen politiek, zakenwereld en standen, zò sterk, dat de uitslag van vele belangenconflicten op voorhand gekend is. Eens dat een of andere ondemocratische beslissing gevallen is, grijpt de overheid terug naar het gebruikelijk politiek discours: ten einde de "zaak te verkopen" naar het geheel of het betrokken gedeelte van de bevolking toe. Nadien mag de bevolking eventueel instaan voor de financiële gevolgen van die beslissing. Daartoe dient ze. In het politiek discours zijn onze politici wél en bijzonder bedreven. Denk aan Doel bijv.: of aan de onzindelijke saga rond Boelwerf, of aan de smerige smeerpijp: of aan de miljarden van de Limburgse mijnen. Er zijn boeken te vullen met de wazige 'verklaringen' daaromtrent. Verklaringen die ten andere geen uitleg verschaffen. De daarover gepubliceerde werken worden doodgezwegen. Wat betekent ten andere de prik van een mug op de huid van een olifafant?
Doelstelling:
De doelstelling bestaat in de onvoorwaardelijke verdediging van de eenheid van België: als vertrouwd en nuttig kader voor de behartiging van de eigen belangen van de diverse machtscentra die deel uitmaken ven het Consortium. Zijn buitensporige en quasi onaantastbare machtspositie kan echter enkel bestendigd worden en operationeel nuttig blijven, wanneer al de componenten van het Belgisch machtskluwen hun deel van de macht in het Consortium behouden.
Dit aspect heeft rechtstreekse en verregaande gevolgen voor de Vlaamse zaak. Het veronderstelt o.a. het vrijwaren van de positie van het Hof als bindteken van een unitair staatsbestel dat fungeert als operationeel kader voor het Consortium: waar het Hof zelf een integrerend deel van uitmaakt. Dit impliceert het bestendigen van de, na 170 jaar, nog steeds 'Franstalige' en Vlaams-onvriendelijke dynstie der Saksen- Coburgers.
Dit Consortium is uiteraard 'Belgischgezind'. Daar is normaliter natuurlijk niets verkeerds aan. Het is tevens belgicistisch in die zin dat het zich wel bewust is van het democratisch deficit dat het watermerk is van het huidige regime, maar toch alles in het werk stelt om het regime te bestendigen.
Instrumentarium
Het Consortium beschikt over zowat onbeperkte overheids- en privé middelen. Financiële; maar ook politieke en maatschappelijke. Het kan een beroep doen op een aantal geëigende instellingen; zoals de "vaderlandse' Koning Boudewijnstichting en het prins Philppefonds.
De overheid, maar ook de groot-kapitaalsector, onderhoudt of bedruipt een onoverzichtelijk aantal verenigingen allerhande. Verenigingen waarvan het bestaan afhankelijk is van subsidies en schenkingen. Wiens brood men eet... Het Consortium beschikt aldus over een leger van 'verplichte' megafonen. Ook organisaties die niets van doen hebben met de staatshervormingen schakelden zich in: of werden 'ingeschakeld': of omgeschakeld: zoals VAKA, thans "Hand in hand'.
Via de overheid beschikt het Consortium verder over de openbare radio-en tv-zenders. De privé-zenders zijn, evenals de pers, in handen van de meest kapitaalkrachtige van zijn leden. In de praktijk van de dagdagelijkse beïnvloeding van de vluchtige publieke opinie en van de bewuste opinievorming op langere termijn, sorteert dit soort media het meeste effect. Iedereen heeft de collectieve hysterie kunnen vaststellen die de media verwekken rond evenementen zoals de dood van Koning Boudewijn, de verloving van Mathilde met Prins Filip, het Dutroux-schandaal en dies meer. Uit hoofde van sommigen journalisten gebeurt die sfeerschepping hoogstwaaarschijnlijk onbewust en wordt ze hoogstens bijkomend beïnvloed door het eigen temperament en hun persoonlijke overtuiging. De idee, de inspiratie en de organisatie van die bewust gegenereerde massa-evenementen zijn minder 'onschuldig'. De campagne wordt geprogrammeerd vanuit de onzichtbare 'commandobrug' waar vast of occasioneel overleg wordt gepleegd en doorgespeeld voor uitvoering aan de daartoe geëigende organen van het 'instrumentarium'.
Het systeem werkt en is efficiënt. Zo kijkt de publieke opinie, demodereerd door de media (onderdeel van het instrumentarium), nog altijd even naïef op naar haar getrouwe 'groten der aarde': zoals het even verdwaasd opkijkt naar de vedetten van om het even welke rang. Efficiënt; aangezien de belgicistische propagandamachine er ook in geslaagd is de Vlaamse wens tot ontvoogding via zelfbestuur en de democratische pogingen daartoe te diaboliseren. Vreemd, als men ziet dat de verenigde naties, in hun Convenaten over burgerlijke en politieke Rechten, en over Enonomische, Sociale en Culturele rechten, uitdrukkelijk erkennen dat elk volk recht heeft op zelfbeschikking.
De Coudenberggroep vlaggenschip van het Consortium.
Maar daarover later meer.
Al deze informatie komt uit het boek"het Belgicistisch regime en de Vlaamse maar versnipperde Beweging van Hubert de Sy
Wat ik ermee wilde zeggen is dat het wel erg naïef is te denken dat het Hof geen macht heeft in dit land. Wat ik er ook mee wil zeggen is dat het Hof ondemocratisch is en evenzo handelt.
Trek jullie conclusies.
|
