Kan theater Vlaanderen redden?
 

Dikke aanrader : "Massis the musical". Toert nu door Vlaanderen. In het stuk heeft wijlen John Massis het o.m. over de enggeestigheid en het bekrompen nationalime in Vlaanderen. Meesterlijk vertolkt door Johan Heldenbergh.

http://www.zuidpool.be/producties/massis.html

Hartverwarmend tegengif voor de alomtegenwoordige haat

Correctie: wordt niet meer opgevoerd :-(

Dan maar naar "De Leeuw Van Vlaanderen" van de Blankenbergse Chokri ben Chikha :-) :

Recensie "De Leeuw van Vlaanderen"

De Leeuw van Vlaanderen (De Morgen, 22 september 2003)

22-09-2003 Liv Laveyne

Vlaamse Leeuw heeft Tunesische roots

Union Suspecte gaat clichés aan Vlaamse en Tunesische zijde te lijf .
'De Leeuw van Vlaanderen' in het publiekstheater/arca

Ze zullen hem niet temmen: de fiere West-Vlaamse Chokri. Toen Conscience zijn Leeuw van Vlaanderen schreef, had hij waarschijnlijk niet zoon Ben Chikha voor ogen. Union Suspecte, het pas opgerichte gezelschap van Chokri Ben Chikha, gaat met de grove borstel de clichés aan Vlaamse en Tunesische zijde te lijf. Geen angry coloured men-verhaal of zielig 'het is allemaal de schuld van onze omgeving'-litanie, maar een Leeuw van Vlaanderen die lacht. Chokri spreekt platter West-Vlaams dan de doorsnee-inboorling van
het vlakke land, zijn broer Zouzou achter de draaitafels en Antwerpenaar Rudi Genbrugge ontwikkelen zich in hun dialoogjes tot een komisch duo: je
mondhoeken zouden voor minder omhoog krullen in dit schrijnend hilarisch autobiografisch stuk.

De Leeuw van Vlaanderen is het verhaal van Chokri en zijn vader Habib,
naamgenoot van de grote Habib Bourgiba, de vrijheidsstrijder die Tunesië van het Franse juk bevrijdde zoals ons aller De Coninck en Breydel voor Vlaanderen streden. Vader Habib emigreert naar België want "daar is werk
met hopen en zelfs wie niet werkt, krijgt geld". Hij knapt klusjes op bij mijnheer den docteur in De Haan. Terwijl Habib zijn vrouw de westerse tafeletiquette aanleert, voert hij in stilte zijn combat personnel. Die vuile christenhonden hebben immers de befaamde zwart-gele leeuwenvlag tijdens de Kruistochten geroofd en naar Vlaanderen gebracht en Habib zal er persoonlijk voor zorgen dat die leeuw terug in Tunesië belandt. Helaas zijn zijn zoons niet zo geïnteresseerd in vaders jihad: waarom "werken voor een vlag in de Sahara als ge kunt flikflooien met Tamara".

Dat Ben Chikha over behoorlijk wat danstalent beschikt, was al geweten,
maar in De Leeuw van Vlaanderen heeft hij nu ook ten volle de comedian in
zich ontwikkeld. Zo weet hij ongedwongen de vinger op de zere wonde te leggen, op de misplaatste ideeën inzake integratie en multiculturaliteit als eufemisme voor exotisme. Als Vlaamse zanger brengt Rudi Genbrugge het hilarische 'Niemand die aan Mohammed verhuurt', het publiek klapt enthousiast mee. Op zulke momenten weet je niet of je moet lachen of huilen.

Van skild en vriend, van goedendag tot fatwa, de leden van Union Suspecte
amuseren zich als kinderen in de speeltuin van het Publiekstheater. De
migrantenthematiek dansen ze op middeleeuwse troubadourlyriek, Chokri
kruipt in de vaderrol met bretellen en een bril op zijn neus of transformeert tot hiphoppende ridder op een hobbelpaard. Maar net als onstuimige kinderen weet Union Suspecte soms van geen ophouden: de anekdote van Chokri verkleed als visser in de Bloemenstoet spreekt genoeg tot de verbeelding zonder klompen en vismand. Te veel gimmick doodt nog altijd zichzelf, daar hebben we geen Fransen voor nodig.
Liv Laveyne