| De schoofzak |
26 juli 2013 05:55 |
Nieuw niet-regeer-record: 541 dagen
Eerst was er het record van een niet-regering.
Nu is er een record van een regering-die-niet-regeert.
541 dagen na zijn "inventaris" ... en nog zijn de sleutelfuncties niet verdeeld. Geef de schuld maar aan de ambtenaren, voor de manier waarop ze zelf geleid worden.
En blijf maar stemmen op die sukkels van vertegenwoordigers van de oude machtspartijen. De staatsschuld kan gerust nog wat Griekser en de chaos nog wat Spaanser.
titel: Neem de regering de benoemingen af
link: http://www.standaard.be/plus/20130726/ochtend/2
Citaat:
Guy Tegenbos
In de krokusvakantie van 2012 liet premier Di Rupo een ‘kadaster’ aanleggen van alle benoemingen – ruim honderd – die zijn regering moest doen in overheidsbedrijven. Hij wou ze netjes oplijsten om ze dan, volgens een puntensysteem uit de jaren tachtig, schaamteloos te verdelen onder de regerende partijen.
Zowat 541 dagen later heeft zijn regering die postjes nog niet verdeeld. Headhunters inhuren om een schijn van onpartijdigheid te wekken, heeft niet geholpen.
De ministers waren de strijd woensdag moe; ze wilden vakantie en verschoven de benoemingen zonder schaamte tot september; plots waren ze niet meer dringend.
Er is maar één conclusie mogelijk: men moet de regering de bevoegdheid voor die benoemingen afnemen.
Er zijn immers maar twee mogelijkheden:
Ofwel is het blijven uitstellen van die benoemingen helemaal niet erg en zijn die bestuurders en managers niet zo belangrijk en maakt het niet uit wie het wordt. Dan hoeft de regering er zich ook niet mee in te laten.
Ofwel is het wel van belang hoe en door wie die bedrijven geleid worden. Als de regeringspartijen dan – niet een weekje of zo, maar al bijna 541 dagen lang – hun politieke schaakspelletjes belangrijker vinden dan goed leiderschap in die openbare bedrijven, dan gedragen ze zich onverantwoordelijk.
In beide gevallen zijn er genoeg argumenten om de benoemingsbevoegdheid af te nemen.
Hoe kan dat gebeuren?
De burgers moeten duidelijk maken dat ze die aanpak niet pikken. Niet-gepolitiseerde ambtenaren en kandidaten voor die functies moeten een klacht indienen bij de Raad van State omdat ze geen gelijke kans krijgen in een gepolitiseerd stelsel. De Raad van State moet gepolitiseerde benoemingen stelselmatig vernietigen, zoals hij deed in de jaren negentig toen hij de plaag van de politieke benoemingen in de ministeries grotendeels uitroeide.
Hoe moeten de benoemingen in die functies dan wel gebeuren? Er zijn twee modellen.
Het Selor-model geldt al voor de toplui van de ministeries: Selor selecteert enkele kandidaten en de regering kiest daaruit. Dat stelsel kan geblokkeerd raken, zo blijkt, maar is alleszins beter dan de methode-Di Rupo.
Het tweede model is dat van de Hoge Raad voor de Justitie: die selecteert één kandidaat; de minister kan die weigeren.
En als men toch wil doorgaan met de schaamteloze politieke verdeling van benoemingen? Dan nog moet men de ministers die bevoegdheid afnemen. De huidige schaak- en beurscomputers zijn zo intelligent dat er ook een benoemingscomputer te maken is die deze goed betaalde jobs wel in minder dan 541 dagen politiek kan verdelen.
|
|
