Buitenlandse solidariteit
 

http://forum.politics.be/showthread.php?t=3110

In dit onderwerp maakte ik al eens een rekeningetje van de Vlaamse solidariteit met het buitenland, ik kwam toen op een cijfer uit van 8,4 miljard euro, waarvan er 98% naar Wallonië gaat. Dit is een scheefgetrokken situatie, daar moet ik een gezond denkend mens niet van overtuigen.

Wetende dat het BRP van Vlaanderen ongeveer 150 miljard euro is (exacte cijfers heb ik helaas niet, iemand?), is dit 5,6% van zijn BRP aan solidariteit. Dat is meer dan er verwacht wordt in Europa (0,7%). Bravo zou ik zo zeggen. Hiervan is het grootste deel echter ondoorzichtig en onvrijwillig, nl. naar Wallonië. Die problematiek is ons allemaal bekend.

Na de onafhankelijkheid zullen we ook onze solidariteit blijven uiten met het buitenland. Elke vorm van solidariteit met het buitenland zal nu vrijwillig zijn, zelf bepaald dus, en doorzichtig. Alleen... Hoe gaan we die verdelen?

Ik ben zelf nogal een sterke voorstander van het Marshallplan voor Wallonië, zodat ik voor stel om een groot deel van het kapitaal dat we besteden te investeren in Wallonië. Niet om er overdreven veel facteurs en dokters mee te handhaven, maar om werkelijk te investeren in werk dat de Waalse economie ten goede komt.

Maar ik vind dat we ook in het buitenland meer moeten investeren. Deze buitensporige "solidariteit" met Wallonië is gewoon asociaal tov de rest van Europa. De rest van Europa moet meer krijgen, onvoorwaardelijk.

En last but not least, zou ik ook de ontwikkelingssamenwerking verhogen in derde wereldlanden. Onder bepaalde voorwaarden, zodat de landen via social learning geneigd zijn naar meer democratie te streven.

De totale som zou ik echter terugschroeven naar 5 miljard euro. Asociaal? Ter vergelijking: Duitsland, de zahlmeister van Europa, besteedt zo'n 9 �* 10 miljoen aan Europese steun, en zij zijn met 80 miljoen.

Maar genoeg over wat ik wil. Hoe zouden jullie de buitenlandse steun organiseren in een onafhankelijk Vlaanderen?

Wat jij zei lijkt me goed: we mogen in geen geval de indruk scheppen dat we ons opsluiten in een egoïstisch Vlaanderen.

tuurlijk moeten we de walen proberen te helpen op de ene of andere manier. Met een arme buur zijn we niets. Dus investeren is best ok, zolang het geld maar niet in een bodemloos vat gaat, zoals nu het geval is

Makkelijker gezegd dan gedaan. Hoe pak je zoiets aan?

Investeren in de economie en een aandeel behouden (?)

Solidariteit moet je zelf bepalen en mag niet opgelegd worden, zoals nu het geval is.

We steunen in de eerste plaats gebieden waar er nederlands gesproken wordt.

Kijk die zogenaamde solidariteit met Wallonië is niet echt efficiënt. Het geld wordt opgeslokt door de overbevolking op de overheidsdiensten en de doplegioenen. Ik stel dan ook voor dat Vlaanderen na de onafhankelijk solidair blijft met Wallonië door iniatieven en bedrijven die proberen de Waalse economie van overheidseconomie (40 % van de beroepsbevolking werkt aan de overheid, in Vlaanderen 25 %) om te bouwen tot een moderne economie die ook in de rest van de 21ste eeuw zijn mannetje kan staan.

Ik denk dat de Hollanders en hun (ex)kolonies zich economisch wel weten te redden. ;-)
Of moeten we onze prioriteit soms geven aan die 2 dorpjes over "de Schreve" waar in een paar rusthuizen nog "Vlaamsch" gebabbeld wordt?

Trouwens, ter duiding: De Amerikanen zijn met hun Marshallplan na de Tweede Wereldoorlog niet uit grote solidariteit hun centen over arm Europa komen uitstrooien. Ze wilden een afzetmarkt voor hun industrie, en door middel van consumptie wilden ze het communisme bestrijden.

Als Tantist (of zijn inspiratiebron Antoon Roosens) het heeft over een Marshallplan voor Wallonië, heeft hij waarschijnlijk geen liefdadigheidsactie voor ogen, maar wel een puur welbegrepen eigenbelang dat Vlaanderen economische bonussen gaat opleveren ( en als extraatje Wallonië uit de put kan helpen).

Bingo!

En ik zie mezelf als een rechts-liberaal. Als ik een tekst van Roosens goed vind, dan zal het wel zijn omdat de tekst correct is.