Over postmodernisme
 

Beste levensbeschouwende forumleden,

Ik stel vast dat ik een modernist ben, hou van nieuwe dingen die bestaande/historische/conservatieve "dogma's" op elegante en onderbouwde wijze onderuit halen. Ik heb een sterk voortuigangsdenken en een wetenschappelijke reflex. Dawkins, Max More, Sagan, dat zijn mijn mannen.

Dan is daar zoiets als postmodernistische filosofie, wat, uiteraard, lijnrecht ingaat tegen die mooie "constructies". Modernist zijnde daag ik natuurlijk steeds mijn eigen denkpatronen uit, dus mag ik de postmodernistische kritiek niet negeren.

Ik heb Heidegger geprobeert (echt waar), een beetje Lacan, Zizek ook een beetje, wat algemene stuff, doch, ik geraak niet voorbij de "modernistische" conclusie over postmodernisme, nl. dat het (1) zinloos en (2) obsure zwaarwichtige nonsens propageert. Dat betekent dat ik het ofwel niet begrijp, of dat het effectief onzin is.

Om te vermijden dat ik in een star (modernistisch) denkbeeld blijf hangen, moet ik mijn denken blijven uitdagen; ik heb wat hulp nodig betreffende het postmodernistische gedachtengoed.

Kan iemand mij helpen inzichten te verschaffen?...

Knipp?... :)

Bid elke dag een indekopvanknippke.

Er is nog hoop voor U mijn zoon.

Ik wil iets meer substantieels knipp. :p

Iets waarmee ik "mijn denken" kan "verbeteren" (of is verbeteren misschien al een te modernistische reflex?)

Ja ja. Ik zie dwars door.

Je wil meer Knipp worden.

Je wil gratis les in creativiteit :-P

Oefenen Voltian Oefenen.

neen.

pfft.

Tip
Amarant geeft zondagschool over Lacan e.d.

:-P

Kom. Ernstig.

1. Ik ben geen postmodernist. Eerder een kabbalist met een barok brein.

2. Spectres v Derrida is een beter boek dan God delusion v Dawkins.

3. Bepaalde mystieke tradities houden het denken scherp.
Vergelijk met the theoretical minimum v Leonard Susskind.
Drie uur Susskind online wekt slaap.
Een half uur Isaac Luria zet mn witte materie in rep en roer.

4. Als 'transhumanist' woon ik nochtans niet ver uit je buurt.
M a w ik zie het probleem niet :-)

'k heb es gekeken; ziet er niet zo slecht uit, al "voel" ik toch een zeker postmodernistisch uitgangspunt :)

Ik heb geen tijd voor zo'n cursus, en al zeker niet in Gent...

Dat moet ook niet; ik zoek enkel een zinvolle discussie over postmodernisme zodat ik wat van kan opsteken (en zie, weer die expliciet modernistische reflex van "verbetering" ;))

Ik heb Kapelaan van de duivel gelezen en een beetje opinie van Dawkins; Spectres van Derrida....brrrr....ik ben niet echt overtuigd na wat ik snel kan vinden. Maar goed, ik moet ten minste één werk diepgaande aandacht schenken. (... maar ik ben zo lui...)

aha, maar transhumanisme, althans als ge vertrekt vanuit Max More's perspectief is toch dé modernistische gedachte bij uitstek. Hoe kunt ge dat dan rijmen met, ik zeg maar wat, Zizek z'n gewauwel (behalve dat het misschien inzicht geeft in tijdsgeest)

5. Over semantiek en metaforen vind ik relatief weinig in neurobiologische spits
En maar een afgekloven botje bij Chomsky. Over individuatie nog minder.
Jung, Lacan, Ricoeur. Ik drink wat te vinden is. Als een hardere brouwerij die niche pakt,
no problemo. Alcool is alcool :-D

Gij zoekt dus geen coherent wereldbeeld (is dat de essentie van postmodernisme?...)

Ik lees gewoon graag Zizek. Ik luister ook graag naar Bach.
Moet dat ergens mee rijmen ?

Over wat postmodernisme is , spreek ik me niet uit.

Maar coherent zijn is inderdaad niet mn Graal.

Ik ben een zwerver. The swerve al gelezen by the way ? ( geen pomo )

Als we een Grand Unified Theory en een wereldregering hebben.
Dan zal de honger naar mystiek en individuatie nog groter worden.

Tja, dat moet niet natuurlijk. In wiskunde is het natuurlijk zo dat als je aanneemt dat 1+1=2, volgens dezelfde regels 1+1 niet gelijk kan zijn aan 3. Ik wil maar zeggen, er zijn implicaties als je een construct hebt waarin je voorkeuren wil verklaren. Moet je die voorkeuren verklaren?, dat moet niet. Wil je inzicht krijgen in waarom dit of dat uw voorkeur is?, ja dan moet dat wel.
m.a.w. vanuit een vooruitgangsperspectief heb je een construct nodig om "vooruit" te kunnen. Dat we nu al sinds "dawn of man". In die zin vind ik postmodernisme zinloos want lijkt precies niet echt een punt te willen maken. Uiteindelijk lijkt postmodernisme de zaken dan nodeloos complex te willen maken.

Dat betekent niet dat er geen wiskunde kan zijn waarbij 1+1=3, doch, dat past nog altijd in een modernistisch denkkader.

Dat betekent ook niet dat ge elke voorkeur moet kunnen verklaren; overvallen worden door schoonheid, zonder te willen weten waarom, is ook leuk en een deel van mens zijn.


Maar allé jong, Zizek. Van de keren dat ik hem heb bezig gehoord probeert-ie gewoon een zeer intelectuele-lijkend punt te maken, maar als je wat doordenkt houdt het gewoon totaal geen steek. Obscurism noemen ze dat zeker. Intentioneel mist spuien om het gebrek aan coherentie van uw punt te verbergen. Ik ben dan altijd enorm gefrustreerd om de tijd die ik erin stak om van een kale reis terug te komen.

Allé, als em mooie zinnen schrijft, dat kan, da's leuk, maar het punt dat em probeert te maken is gewoon volstrekt onnozel. Ik vind het zelfs een populistisch kantje hebben; hij speelt gewoon retorisch in op de tijdsgeest.
Of zie ik het mis?

nee, ziet er interessant uit

Denk ik ook; de "waaromvraag" zal er altijd blijven. Ik ben soms ook wel jaloers op overtuigd religieuze mensen. Het moet leuk zijn zo'n sterke externe, categorische houvast te hebben. Doch, ik kan me niet overtuigen in een onwaarheid te geloven...

Ik vind trouwens mensen die een zekere "finaliteit" voor de mensen voor ogen zien ook maar kortzichtig.

... Moet nu Duvel gaan drinken met 'Den Artiest' , de lokale godheid ... ;-)

Over religie en finaliteit later meer...

On Zizek ( en Lacan ) heb ik al een startkabel in k&k.
Zie 'Is Allah petit a ? '

ok, ik spring even binnen

Ik kan met postmodernisme niet overweg. Ook al heb ik nooit geprobeerd van Derida te lezen.

Voor mij is postmodernme dit

Waarschijnlijk is mijn analytisch ingesteld brein te lomp voor de subtiliteiten van postmodernisme.