Boze brief buurvrouw: Kunt u uw kind niet euthanaseren
 

Leden van een familie uit de plaats Newcastle in het Canadese Ontario zijn geschokt nadat ze een wanstaltige brief ontvingen, waarin 'een ontzettend boze buurvrouw' anoniem haar ongenoegen uitte over het gedrag van hun autistische zoon Max van dertien.

De toonzetting van de brief is uiterst agressief en bedreigend, zo schrijft de boze buurvrouw: 'Ik woon ook in deze buurt en u heeft bewust besloten om met een mentaal gehandicapt kind hier te komen wonen (...) U zet vervolgens dit kind de halve dag in uw tuin, maar het geluid dat het maakt is verschrikkelijk, mijn (normale) kinderen schrikken zich een ongeluk.'

De tirade gaat daarna pas echt goed los: 'Het kind is iedereen tot last. Niemand zal zich ooit echt over hem ontfermen. Niemand zal 'm ooit werk aanbieden, geen meisje zal ooit met 'm trouwen, laat staan van 'm houden. Doe het juiste en voer hem af of euthanaseer 'm, dan zijn we allemaal beter af. De niet achterlijke lichaamsdelen kunt u wellicht nog aan de wetenschap doneren.'

De zwaar aangeslagen moeder van de gehandicapte Max kon in een TV-interview haar tranen niet bedwingen. Ze verklaarde aangifte te hebben gedaan bij de politie, die op haar beurt zegt de zaak in onderzoek te hebben.

http://www.ad.nl/ad/nl/1013/Buitenla...anaseren.dhtml

Ondanks dat ik de frustratie van de desbetreffende buurvrouw begrijp is dit natuurlijk erg bot zeggen/schrijven. Bijna niemand vraagt om overlast. Zeker niet van een autistisch kind, die om 1 uur snacht,s nog wel eens een brandweeralarm na willen doen (eigen ervaring :P ) . Toch had dit allemaal veel subtieler en sympathieker gekund.

Hoe denken jullie erover? Staat de buurvrouw is haar volste recht of is het een botte doos? Of is het nog wat genuanceerder dan dat?

ziekelijk.

Mwau, ik vind het ook nogal bot.

Maar "ziekelijk" lijkt mij overdreven. Ik kan de frustratie van de buuvrouw goed begrijpen. Jij niet?

frustratie eventueel, maar daarom moet je zo niet reageren.

Tja, mensen reageren nu eenmaal niet zo subtiel meer als ze gefrustreerd zijn.

Weet jij veel hoelang dit al speelt?

Nee, maar het is wel duidelijk.

Doet me denken aan de garnaal-mongool commotie over de acteur uit le huitieme jour

Een open gesprek herhaald in de tijd zou misschien soelaas kunnen bieden.

Ik heb ouders geweten met een zwaar mentaal gehandicapt kind en de vader ging dikwijls rijden met het kind om het tot rust te brengen. Op een dag is hij met het kind het kanaal ingereden. Beiden zijn omgekomen. Dat is niet om mee te lachen.

Daarom pleit ik voor euthanasie van zwaar mentaal gehandicapte kinderen (NIET van zwaar fysisch gehandicapte kinderen want die kunnen in het algemeen goed hun plan trekken met de technologie die voorhanden is).

Het kind was autistisch ... ik weet te weinig over extreme vormen van autisme en kan dus niet oordelen.

Maar er zijn altijd oplossingen: ofwel plaats je het kind in de buitenlucht in een groter geheel, ofwel voeg je er geluiden bij die horen in de buitenlucht zodat die storende geluiden 'verzinken'.

Als een wezen langdurig (voor altijd) niet gelukkig is (krijsen, tieren, kermen), dan moeten er dus oplossingen gevonden worden om wel geluk (of rust) te bewerkstelligen. En is dat niet mogelijk, dan moet euthanasie in overweging genomen worden. Elk geval apart.

De buurvrouw kan ook oordoppen of een mp3-speler met 30-volume gebruiken. Ik doe dat ook als mijn zes buurkinderen in de tuin spelen. Die zijn heel gezond maar het lawaai is voor mij niet te doen.

Ik ga zeker voor abortus als duidelijk is dat de foetus later als kind, als puber, als volwassene een heel team nodig zal hebben om het te voorzien in basisbehoeften.

Tja, die zullen maar naast jou komen wonen dan, hé...Nét als je na 20 jaar afbetalen eindelijk eigenaar geworden bent .:lol:
Ernstig nu : mensen met zulke écht overlast veroorzakende kinderen zouden best van al een woning zoeken die een minimum afgezonderd is van de andere, normale mensen.
Ik zou dit uit mezelf doen denk ik.
Ik ken een koppel die een abnormale dochter hebben. Wat ze juist heeft weet ik niet, wel dat ze 27 jaar oud is, een meter zeventig , flink uit de kluiten gewassen, maar met het begrip van een kind van vijf. Soms krijgt die het op haar heupen, word ze kwaad, maakt enorm veel kabaal, doet van alles stuk. Haar vader heeft dan de grootste moeite om ze kalm te krijgen, dit ondanks de medicamenten die ze dagelijks pakt om zich kalm te houden.
Die mensen wil je écht niet als buren, geloof mij

100 % akkoord.

Jij pleit voor euthanasie voor zwaar mentaal gehandicapte kinderen omdat jij een vader en een kind hebt gekent die omgekomen zijn bij een auto-ongeluk?

De logica van die redenering moet je mij toch eens uitleggen.

Ze ziet misschien aliens door de tuin vliegen?

Er zijn hier toch wel mensen die meer deugd zouden hebben van euthanasie, dan die gehandicapte kinderen.

Laat de Aliens hier even buiten, Jackske. Ik weet dat die heel belangrijk voor jou zijn, maar dit gaat over iets heel anders.
Ga nog maar een pintje drinken, straks kom ik met u nog wat over die goeie ouwe Aliens praten, beloofd.:-D:-D:-D

Wat bedoel je, je wil mensen die voor de euthanasie van ongeneeslijk zieke, en levenslang ongelukkige mensen zijn laten terecht stellen ?

Wel ik ken ook zo'n geval (mischien hetzelfde ?) en dat ongeval (verdrinking in het kanaal) was toen een bewuste zelfdoding omdat de last ondraaglijk was geworden voor de man...

Dat voorbeeld is maar een illustratie om te zeggen dat het hebben van zo'n kind de levens van meer dan één mens volledig ten gronde richt; het leven wordt een uithoudingsmarathon. Het was geen ongeluk, het was moord en zelfmoord, juridisch bekeken.

Mijn jonge neef doet nachtdienst in een instelling van zwaar mentaal gehandicapte volwassenen. Hij staat er, slecht betaald, alleen voor 50 man die hun bed niet uitkunnen en af en toe 'geaspireerd' moeten worden.
Wij zien op TV alleen maar ouders die zichzelf opofferen, daarover heel bescheiden getuigen, en heel voorzichtig melding maken dat ze het niet aankunnen, ... maar heel veel van die zwaar mentaal gehandicapte mensen worden gedumpt en dat laat de TV niet zien. Ik heb het niet over mensen met het Down-syndroom maar over mensen die vegeteren en misschien toch sensuele ervaringen nog hebben en misschien een teken van leven geven als de pamper vol is en begint te plakken op de huid, ik zeg zomaar wat. Welke invulling aan menselijkheid moeten we dan geven? Als ik zie dat mijn zonnebloemen er niet genoeg van krijgen en hun zesde meter hoogte ingaan? Zonnebloemen zijn planten.

Op het vlak van het ethische, zitten we hier in België - zelfs als atheïst- nog steeds met een katholieke erfenis waarvan een segment zegt dat je eerst moet lijden om een beloning te ontvangen (cru gezegd). En dan komt een soort loutering. En je moet je kruis dragen en je moet werken om den brode in het zweet enz. Het is moeilijk om daar los van te komen en objectief een ander soort ethiek in te vullen.

Ik probeer me daar los van te maken en vraag me af welk verschil er zou zijn als zo'n zwaar mentaal gehandicapte persoon met een drankje of een spuitje zou inslapen. Welk verschil er zou zijn voor die persoon en voor die persoon alleen.

Het geval van de boze buurvrouw die klaagt over geluiden van een autistisch buurkind is ook maar een illustratie die meer vragen oproept. Autistisch in welke mate en de frequentie van de geluiden en de gemoedsgesteldheid van de buurvrouw zelf... Die buurvrouw heeft het woord 'euthanasie' laten vallen en dat gaat me te ver. Maar preventief handelen (abortus dus), daar ben ik voorstander van.

En ik ben absoluut tegen elke vorm van lijden. Daar zie ik geen enkel heil in.

Misschien hetzelfde? Neef met nicht getrouwd, Hageland? Jaren geleden al.

Het is een mogelijkheid, he meneer?
We mogen dat niet onmiddelijk als onzin weglachen, he meneer?

Ik woon toch niet in Canada, en ben geen vrouw.

Daarentegenover, ik doe zo'n dingen niet anoniem, en normaal gezien begin ik een pak minder grof, al was het maar om de moeite die erbij komt te minimaliseren.
Maar voor de rest kan ik er prima inkomen dat na een tijd gezever mensen extreem uit de hoek komen.