Hugo Camps en zijn strijd tegen de verzuring in Vlaanderen
 

Velen weten dat De Morgen, onder leiding van Yves Desmet, en Hugo Camps de strijd hebben aangevat tegen de verrechtsing en de verzuring.
Voor die verzuring stellen ze meestal de N-VA verantwoordelijk.

Maar ik lees (bijna) nergens zo veel haat en verzuring als in de opiniestukken van Yves Desmet en Hugo Camps.

Lees nu bijvoorbeeld dit artikels eens van de gezelligste pennenlikker van Vlaanderen:
http://m.demorgen.be/dm/nl/2461/Opin...ullingen.dhtml
Lees ook de reacties van de lezers op dit stuk.

Hugo Camps is een stuk uitschot.

Artikel dat getuigt van de hoogst mogelijke graad van uitschot-achtigheid als krant in Vlaanderen.

Doet me denken aan die reeks over notaris X en jaren later de ontknoping, waar nog geen verontschuldiging over hun lippen te krijgen was.

.

Wat is het probleem?

Camps vindt Delphine een aanstellerige troela. Ik vind dat ook. Altijd maar op andere mensen hun gemoed werken: "ik ben de dochter van", "papa erkent mij niet", "naar zijn centen kan ik wel fluiten", "boe-oe-oe"...

Stom wijf.

Echt een mooie,u bent helaas niet beter in de categorie "stom wijf" wat uw commentaar betreft....:lol:

Ze gaan dan nog veel werk hebben denk ik.

http://www.youtube.com/watch?v=HbObw...D02xquJtJsjXjQ
http://www.youtube.com/watch?v=xquJt...D02xquJtJsjXjQ

Camps heeft hier gelijk. Men doet dat niet, zijn bedaffaires met een oud-minnaar publiekelijk bekend maken op een TV-zender. Wellicht als een soort ultieme wraak. Dat is allemaal zeer laag bij de grond. En dat een TV-zender zoiets wil uitzenden, is minstens even laag.

'Verzuring', 'kerktorenmentaliteit', 'azijnpisser', 'op zichzelf terugplooien' zijn allemaal woordjes die in het leven zijn geroepen om kritische stemmen het zwijgen op te leggen zonder zelf met argumenten op de proppen te moeten komen.

Het probleem is vooral dat topic starter niet schijnt te beseffen dat Camps dagelijks zo een satirisch stuk schrijft. Hij haalt alle dagen iemand door de mangel.

Verder heb je natuurlijk groot gelijk dat het een aanstellerige troela is.
Laat ons alvast hopen dat die moeder ons de bedfoto's bespaart.

allemaal ok, maar je kan er niet omheen dat de stukjes van Camps altijd wel heel verzuurd overkomen ...

ik erger mij elke keer aan z'n ongenuanceerdheid en zijn venijn.

op een speelplaats zou die jongen een bully zijn, dunkt me, of overcompenseert hij iets ?

in elk geval, ik hou niet van zijn afschuwelijk bijtende stukjes, en tegelijk kan ik er geen enkel overslaan, voor mezelf gebruik ik de uitvlucht dat ik ze lees omdat ze zo kort zijn :-)

Ach, Camps is telkens steevast op zoek naar een beetje persoonlijke betekenis in deze wereld. Het is zijn manier om zijn onbeduidende rol toch wat kleur te geven. Deze draad bewijst dat hij daarin slaagt.

Vind ik ook. Een uitgebluste, cynische oude zak is de indruk die hij op mij maakt.

Men doet dat niet ?
Naar mijn opinie, doet men dat veel.

Ik denk dat het minder gebeurt, als de koppeltjes op een fatsoenlijke manier uit mekaar gaan.


En het zou laag zijn om als tv-zender zoiets uit te zenden ?
Er zijn figuren in onze maatschappij die een voorbeeldfunctie toegemeten worden. Er zijn zelfs figuren die zichzelf een voorbeeldfunctie aanmeten. Tsja, als je om de haverklap afkomt met kerst- en andere boodschappen, zoals vb soberheid in de crisis prediken met de bestelbon van een yacht zonder btw maar met militaire bemanning nog op zak ...

Ik zeg niet dat het hoogwaardige journalistiek is, maar toch ...

.

Smet en Camps denken dat ze een maatschappelijke rol vervullen met hun schrijfsels.

Ze zaaien en ze denken te oogsten.
Inderdaad, ze zullen oogsten, maar niet wat ze verwachten.
Want ze zaaien iets anders dan ze vermoeden.

Wie wind zaait, zal storm oogsten.

.

Voila

Camps schijt op de kop van de Vlaming en denkt dat hij bij de hogere klasse behoort. That's the spirit.

Ben jij "de Vlaming"?

Akkoord dat men deze affaire naar buiten mag brengen, maar men kan zich de vraag stellen wat de relevantie is decennia na de feiten.

Bovendien dient deze aandacht hoofdzakelijk om de prijzen voor de mooie knutselwerkjes van de juffrouw op te krikken. Zonder heel de affaire hadden we wellicht nog nooit gehoord van deze begenadigde knutselaares.

Aan de Camps zal ik geen woorden vuil maken (Nu doe ik het toch!)

dat is ons Vlaanderen niet!!

Meh. Dat mens boeit me evenveel als haar ex-minnaar. Kijken naar groeiend mos is boeiender.