Dubbele nationaliteiten
 

In Duitsland willen de christendemocraten dit afschaffen (op niet EU burgers)

http://www.knack.be/nieuws/wereld/du...mal-96821.html

Migrantenkinderen moeten voor hun 23ste verjaardag kiezen of ze de Duitse nationaliteit of die van hun ouders willen.

Nu zou ik willen vragen: wat zijn de voordelen en nadelen hiervan? De Duitsers moeten er toch voordelen in zien, anders zou men dit niet doen.

Het voordeel is alvast dat ze dan ofwel Turk of Marokkan, ofwel Belg/Duitser zijn.

Nu kan Erdogan in Duitsland komen fulmineren dat de Turken niet mogen integreren, waarbij de bipatride personen zich als turk aangesproken voelen. Dan gaat het over Duitsers en heeft Erdogen noch de koning van Marokko er nog iets over te zeggen.

Tweede voordeel is: Wat is de nationaliteit van die mensen in het buitenland? Recent werden "belgische marokkanen" in Frankrijk opgepakt wegens het smokkelen van een grote hoeveelheid drugs.
Wat zijn het dan volgens Frans gerecht: Belgen? of Marokkanen? Aan welk land worden ze uitgeleverd? Willen wij die "marokkanen" wel met ons plaatsgebrek in de gevangenissen? Kunnen ze niet beter als "marokkaans" worden beschouwd?

Nog een voorbeeld: het Iqra schooltje (neenee, geen moslimschool, geen marokkanenschool). Er lopen daar buiten 80 "marokkaanse" kinderen (waarom moet dat marokkaans zijn? zijn ze geen "belg"? maar ook twee "portugese" kinderen (ziejewel, geen marokkaanse school). Weet iemand of die Portugezen geen Marokkanen zijn met een tweede Portugees paspoort? Nee dus.

dit zal alvast geen probleem meer zijn indien ze slechts beschikken over één nationaliteit, zelf gekozen.

Je hebt het artikel duidelijk niet begrepen. Het is reeds zo sedert 2000, en het zijn de sociaaldemocraten die dit willen laten afschaffen wat de christendemocraten van Merkel dus weigeren.

Dubbele nationaliteit is eigenlijk een onding. Rechten, maar dus ook plichten hebben in twee landen kan tot onmogelijke situaties leiden. Voorbeeld : stel dat Turkije morgen de oorlog verklaart aan Syrië of Irak, en een mobilisatie verordent. Puur principieel kan ze dan jongeren die al heel hun leven in west europa leven opvorderen voor legerdienst.
Wat het al helemaal problematisch maakt is dat een hele resem landen het onmogelijk maakt hun nationaliteit te laten verliezen. Zo kan een fransman zijn nationaliteit niet verliezen. Ook Turkije, Marokko, Tunesië, Algerije, Griekenland, Mexico, Argentinië, Syrië en nog wat kleinere landen maken dat onmogelijk. Of wij die mensen nu naturaliseren tot Belg of niet, die blijven hoedanook hun andere nationaliteit behouden zelfs al willen ze die afstaan.
Ik vind dat problematisch.

Turken kunnen zeker wel hun nationaliteit afzeggen. Marokkanen naar het schijnt niet. Maar waarom die mensen dan steeds opnieuw en opnieuw hun pasgeborenen gaan aangeven op hun respectievelijke ambassades is me een raadsel. Als ze dat niet doen, hebben die kinderen gewoon de Belgische nationaliteit en basta.

Even een vraagje:
welke 'plichten' heb ik tegenover het land waarvan ik de nationaliteit heb ?

Stel dat ik verhuis naar Thailand met de bedoeling me er te vestigen tot aan mijn dood.
Ik verkocht al mijn bezittingen vooraleer te verhuizen.

Welke zijn dan nog mijn plichten ?

(ik weet:
vroeger na je legerdienst kon je nog een eindje opgeroepen worden, maar dat is nu niet meer;
en ik behoud een aantal 'rechten', bijvoorbeeld, ik mag ten allen tijde terugkomen, ik moet daar niet op voorhand een visum of wat dan ook voor vragen).

.

Ik denk dat het eerder om "rechten" gaat ipv "plichten".

Dat dacht ik ook, daarom mijn vraag. Hij had het over 'rechten en plichten' die zouden vastkleven aan nationaliteit.

Verder heb ik mijn gedachten over de kwestie nationaliteit nog niet afgerond.

Enerzijds: we hebben via die nationaliteit een 'band' met een staat. Maar we hebben zo'n band nooit tegenover een gemeente, of een deelstaat (vb. in Amerika ...).

In wezen is nationaliteit , naast je intieme identiteitsgevoelens,
- in een modern land een gegeven dat een beetje ordening brengt in je internationale handelingen, zoals reizen, zaken doen ...
- in een ouderwets land daar bovenop nog een verplichting dat je naar hun leger moet gaan dienen

Andere 'verplichtingen' zoals belastingen betalen hangen niet af van je nationaliteit, maar wel waar je werkt, waar je woont, waar je bezittingen hebt ...


Heel aan de andere kant,
als ik met mijn huidige nationaliteit (als Vlaming dus, heel voorlopig nog b.) een band heb gecreëerd met een ander land, door er lang te werken, te verblijven, er handel mee te drijven ... whatever ... waarom zou ik die band niet mogen 'bezegelen' met het aannemen van een tweede (derde ...) nationaliteit ? Wie doe ik hiermee pijn ? Wie hinder ik hiermee mee ?
(natuurlijk zonder het recht om in dat land plots een levensminimum inkomen te gaan eisen voor mijn twee bomma's, mijn drie ex-en en mijn zeven aangenomen kinderen ...)

.

Ooit, in een niet zo ver verleden, gaf nationaliteit ook het recht om deel te nemen aan het democratische stemproces.

Nu mag iedereen hier komen stemmen (mits een paar flutvoorwaarden), én tegelijkertijd gaan stemmen in de 27 andere landen waar men de nationaliteit heeft verworven.

Ooit, in een niet zo ver verleden, gaf nationaliteit ook het recht om deel te nemen aan het democratische stemproces.

Nu mag iedereen hier komen stemmen (mits een paar flutvoorwaarden), én tegelijkertijd gaan stemmen in de 27 andere landen waar men de nationaliteit heeft verworven.

Heel dit gegoochel heeft als ultiem doel (spleet verhofstad in gedachten) om de nationalistische gevoelens te elimineren. Geef toe: wie wil nu nog gaan vechten om "het vaderland" te verdedigen? Ik alvast niet. Ik verhuis nog liever.

Weet iemand trouwens waarom we vroeger of "vaderland" spraken en tegenwoordig over "moederland". Of zou dit het zoveelste arabisme zijn?