Politics.be - Di Rupo: ‘Belgisch model werkt’

Citaat:

Voor het openingscollege van zijn vak politicologie had de Gentse professor Carl Devos niemand minder dan premier Elio Di Rupo (PS) gestrikt. Gedurende anderhalf uur verdedigde hij het beleid van de federale regering, om daarna enkele studenten te woord te staan.
‘Politiek is een passie’, begon Di Rupo zijn uiteenzetting, overigens integraal in het Nederlands, met een antwoord op de traditionele vraag wat politiek is. ‘Politiek is de kunst om te regeren. Het gaat over mensen’, en dus moet het algemeen belang centraal staan. Politici mogen het wel oneens zijn. ‘Politiek heeft een scherp debat nodig’.

In een vijf punten tellend programma legde de premier vervolgens de totstandkoming, het beleid en de toekomst van de huidige federale regering uit. ‘Niet alles gaat perfect’, gaf hij meteen toe. ‘Dingen kunnen beter.’

541 dagen

‘Als professor Devos denkt dat het moeilijk is jullie stil te krijgen, nodig ik hem uit voor een ministerraad of comité met zes of acht partijen’, had Di Rupo het over de lang aanslepende - 541 dagen, red. - regeringsvorming. Toen er eindelijk een regering was, stond die voor drie grote uitdagingen: een staatshervorming die voor communautaire rust en stabiliteit zorgt, de overheidsfinanciën op orde krijgen, en de economie voorbereiden op relance. Als startpunt daarvoor werkte hij een basisnota uit, en die ‘ging soms ver van het PS-programma’.

Nu de zesde staatshervorming een feit is, zorgt die er volgens de premier voor dat er ‘beleid op maat’ gemaakt kan worden. België zal er volgens hem alleen maar sterker op worden, ‘als de gemeenschappen en gewesten de tijd krijgen hun nieuwe bevoegdheden zo efficiënt mogelijk in te vullen’.

Blij bleek de premier ook te zijn dat BHV gesplitst werd. ‘Dat probleem heeft de politiek jarenlang verziekt.’ Hij herhaalde ook zijn persoonlijke voorkeur voor een federale kieskring. ‘U zou voor mij kunnen stemmen!’

Kanker

Veel aandacht ging naar de financiële situatie van ons land. ‘Een begroting op orde is een absolute voorwaarde om uit de crisis te raken en voor economische groei.’ Er heerste in ons land een ‘onaanvaardbare toestand’ en een afbouw van het sneeuwbaleffect - ‘een soort kanker’ - was hoognodig. De PS’er hamerde erop het cliché dat met socialisten ‘geen begrotingsbeleid mogelijk’ is, te ontkrachten. ‘Wij slagen erin om het tekort te verminderen. De schuldtoename was zonder socialisten in de regering’, oogstte hij applaus.

‘Relance is een recept dat de burgers helpt’, verdedigde Di Rupo het federale financiële beleid. Met verschillende voorbeelden toonde hij aan hoe België als een van de sterksten uit de crisis aan het komen is. Daarbij werden ‘geen mirakels toegepast’, maar wel een ‘beleid op maat’. Zo werd aan sommigen - grote bedrijven, banken, financieel sterkeren... - een haalbare inspanning gevraagd, en werd niet aan het loon geraakt of geen loonlastenverhoging doorgevoerd. ‘Doordachte en passende antwoorden om ons Belgisch model te vrijwaren. Het Belgische recept is een mix van noodzakelijke besparingen, de economie stimuleren en de koopkracht van de burgers vrijwaren.’

Grote uitdagingen en ecofiscaliteit

Maar ‘het werk stopt niet’, volgens de premier. ‘We staan de komende jaren nog voor grote uitdagingen’, maakte hij een bruggetje naar zijn pleidooi voor een rechtvaardigere fiscaliteit. ‘Welvaart is één zaak. De verdeling ervan is een andere zaak.’ De essentie is volgens Di Rupo ‘onze welvaart gebruiken om het leven van zo veel mogelijk mensen te verbeteren.’

Di Rupo verdedigde ook het belastingsbeleid van zijn regering. ‘Niemand wil veel belastingen betalen, maar niemand wil inboeten op kwaliteit van bijvoorbeeld onderwijs of zorgverlening.’ Hij herinnerde eraan dat bijvoorbeeld lage inschrijvingsgelden voor studenten ook enkel maar mogelijk zijn door de huidige belastingen, al erkende hij wel dat er op zoek gegaan moet naar een ‘verschuiving fiscaliteit naar andere bronnen van inkomsten. Arbeid wordt momenteel te zwaar belast.’ Zo’n verschuiving ‘betekent ook de stap zetten naar echte ecofiscaliteit: wie meer vervuilt moet ook meer betalen.’

Afsluiten deed de premier met een boodschap van geloof in de toekomst. ‘We hebben genoeg troeven om ons land aan de top te houden. België maakt van diversiteit een kracht, en die wordt overal ter wereld geapprecieerd. En de nieuwe deelstaatdynamiek zal de positie van ons land nog versterken en verbeteren.’ De studenten riep hij op zich bewust te zijn van hun potentieel. ‘Aarzel niet om uw dromen na te jagen. Grijp je kansen!’

De Block wordt verdedigd

Vervolgens kregen enkele studenten de kans hun prangende vraag te stellen. Een eerste vraag ging over de erg actuele zaak rond Navid Sharifi. Di Rupo wou niet ingaan op dit ene geval, maar uitte zijn vertrouwen ten aanzien van Staatssecretaris Maggie De Block (Open VLD).

Daarop aansluitend kreeg hij vervolgens de kritische vraag ‘waarom blijven we immigranten die iets verkeerd doen bepampelen?’ Hij erkende dat er ‘af en toe problemen’ zijn, maar dat die er soms ook uitgelicht worden door de pers. ‘Het aantal migranten daalt’, verdedigde hij De Block opnieuw. ‘Migratiebeleid is moeilijk beleid’, en is geen strikt Belgische kwestie. ‘Er is ook een Europese- en een wereldvisie nodig.’

Specifiek over Syrië stelde hij dat het Belgische standpunt ‘duidelijk’ is: ‘Geen actie zonder VN-beslissing.’ Want ‘niemand weet wat de gevolgen zijn, de toestand in Syrië is erg moeilijk.’ Een diplomatieke oplossing blijft voor de premier het beste, ‘bijvoorbeeld met nieuwe verkiezingen over een jaar’.

Respect voor N-VA

Gevraagd naar zijn houding tegenover N-VA, bleef Di Rupo beleefd. ‘Ik heb veel respect voor de leden van de N-VA.’ Op ‘persoonlijk vlak’ stelde hij geen probleem te hebben met iemand als Bart De Wever, ‘maar beleidsmatig is dat helemaal anders. We zijn helemaal verschillend.’

Bij de volgende twee vragen danste de zich stilaan zenuwachtig voelende Di Rupo wat rond de kwestie heen. Waarom de Franse gemeenschapsregering en de Waalse gewestregering niet samengesmolten konden worden? Dat is een ‘moeilijkere situatie dan in Vlaanderen. Het is een geschiedeniskwestie.’ Maar ‘ze dragen bij aan de federale inspanningen’, verdedigde hij het tweespan.

Dexia en NMBS

Dat er over Dexia geen open parlementaire commissie opgericht werd, was volgens de premier de verantwoordelijkheid van de parlementsvoorzitter. Maar hij erkende wel dat het beheer van Dexia de laatste jaren ‘vreemd’ te noemen was.

Ook op een vraag rond de benoeming van de nieuwe NMBS-topman, antwoordde hij eerder ontwijkend. Frank Van Massenhove werd volgens de correcte procedure, via Selor, het selectiebureau van de federale overheid, gekozen. ‘Voor hem was het onmogelijk. Daarom hebben we een andere persoon gekozen.’

Goede resultaten

Gevraagd naar een concrete aanpak van de jongerenwerkloosheid in Vlaanderen stelde Di Rupo ten slotte dat die in Vlaanderen best wel meevalt. ‘Brussel is een ramp, en ook in Wallonië is het niet goed.’ Maar de ‘impact is zeker’ en een relancestrategie zal helpen om de jongerenwerkloosheid opnieuw te doen dalen. Maar belangrijk was volgens hem in de eerste plaats dat elke jongeren goed studeert en ‘zo goed mogelijke resultaten’ haalt.

De man is een meester in het ontwijkend antwoorden op netelige kwesties en het ophemelen van voorbijgestreefde zaken (België)