Politics.be - BUB : europese unie bedreigt vlaams nationaal project

Op 16 september 2013 verklaarde de vice-president van de Europese Commissie, Joaquin Almunia, dat een “afgescheiden deel van een lidstaat [...] niet langer meer deel zou uitmaken van de Europese Unie”. Dat is natuurlijk de logica zelf. Nochtans had de Europese Commissie zich wat deze gevoelige materie betreft tot op heden op de vlakte gehouden. Maar nu zegt ook de Commissie expliciet haar steun toe aan de visie van Almunia: een belangrijk en nieuw politiek feit in Europa.

Almunia had het in de eerste plaats over zijn eigen land Spanje, waar in Catalonië in 2014 een referendum over onafhankelijkheid wordt gehouden. Maar ook voor andere staten heeft dit standpunt van de Europese Unie vergaande gevolgen, niet in het minst voor het Verenigd Koninkrijk, maar ook voor België.

In wezen zijn er vier manieren waarop een staat kan ophouden te bestaan: door aanhechting door een andere staat (bv. Oostenrijk door Duitsland in 1938), door een burgeroorlog (bv. Joegoslavië), door wederzijdse toestemming (bv. Tsjechoslovakije) of door een eenzijdige afscheiding (bijvoorbeeld Zuid-Soedan). De Vlaams-nationalisten verkondigen steeds dat de E.U. een bondgenoot is in hun strijd. Volgens hen zal België “verdampen” omdat enerzijds de Belgische deelstaten en anderzijds de Europese Unie steeds meer bevoegdheden zullen verwerven.

Bij de N-VA heerste er dan ook totale radiostilte na deze historische uitspraak van de Europese Commissie. Het is alsof Groen niets zou zeggen over de nucleaire ramp in Fukushima.

Andere nationalisten zoals die van het « Vlaams » Belang pleiten openlijk voor een ‘Eenzijdige onafhankelijkheidsverklaring’ via het “Vlaams” “parlement”. In dat geval is het evident dat België blijft voortbestaan en dat er een zogezegd “Vlaamse” rompstaat ontstaat, zonder Brussel, de faciliteitengemeenten en delen van “Vlaams”-Brabant. Net als Catalonië zou het noorden van België dan buiten België vallen, met alle gevolgen vandien: een exit uit de Europese Unie, een exit uit de eurozone en de Schengenzone, een torenhoge staatsschuld die de nieuwe « Vlaamse » staat grotendeels alleen zal moeten torsen enz.

Toch verschilt volgens het V.B. de situatie in België fundamenteel van die in Schotland of in Catalonië. Op welke argumenten beroept de partij zich?

1. Het “Vlaamse” separatisme (sic) is geen afscheuringsbeweging, maar een streven om een staat volledig te ontbinden.

Indien het V.B. logisch is met zichzelf en het principe van “eenzijdige onafhankelijkheid” toepast, gaat het uiteraard om een afscheuringsbeweging en geen opdeling-met-wederzijdse-toestemming van België. En zelfs als België op een onderhandelde (lees: ondemocratische) manier gesplitst zou worden, dan betekent dat helemaal niet dat de reststaten automatisch lid worden van de E.U.

2. De “Vlamingen” (sic) vormen de meerderheid in België, waardoor “Vlaanderen” (sic) de erfopvolger van België kan worden (de staatsschuld incluis).

Dat het zogenaamde “Vlaanderen” de opvolgersstaat van België zou worden is te gek voor woorden. Rekent het V.B. soms op een eenzijdige afscheuring van het zogenaamde “Wallonië”? Welke echte nationalistische stroming wil nu de opvolgersstaat worden van het land waartegen het zich zo verzet? Zou Catalonië ook de opvolgersstaat van Spanje willen worden?

Zijn de nationalisten overigens bereid om de hele Belgische staatsschuld over te nemen? Die bedraagt nu al meer dan 370 miljard euro. Een astronomisch cijfer. Maar België is (alleen al omwille van zijn naam) kredietwaardig. “Vlaanderen” en “Wallonië” zijn dat niet. De gevolgen van zulke waanzin op de noordelijke economie laten zich raden.

3. De E.U. kan “Vlaamse” onafhankelijkheid (sic) niet tegenhouden, want dat konden ze ook niet in Tsjechoslovakije, Joegoslavië en de Sovjet-Unie.

Dat is niet relevant aangezien de opgesomde staten toen ze werden opgesplitst helemaal geen deel van de Europese Unie uitmaakten. We zien dan ook niet in wat de E.U. had kunnen of moeten tegenhouden.

Overigens wordt Kosovo – een deelgebied van ex-Joegoslavië – bijna zes jaar na zijn afscheiding van Servië nog steeds niet erkend door een aantal EU-landen, m.n. Slovakije, Spanje, Griekenland en Roemenië en Cyprus. En zonder toestemming van alle EU-landen kan geen nieuw land lid worden. Voor de onafhankelijkheid van Montenegro in 2006 eiste de internationale gemeenschap een referendum waarin minstens 55% van de bevolking zich bereid moest verklaren om zich van Servië af te scheuren. Het wordt er bepaald niet gemakkelijker op om in Europa een nieuwe staat op te richten. Blijkbaar zijn de “Vlaams”-nationalisten zich daar nog niet bewust van.

Regionalisten die onafhankelijkheid van hun regio willen, zijn niet alleen tegen hun land, maar ook tegen Europa. Zij wensen eigenlijk de terugkeer naar de feodaliteit van het ancien regime. De B.U.B. draagt deze boodschap al een decennium uit, maar het is goed dat de E.U. dit benadrukt. De nationalisten die zeggen dat de Europese Unie hun bondgenoot is, vergissen zich. Ze misbruiken de E.U. als “argument” om hun separatisme te rechtvaardigen. Het separatistische project van deze kleine minderheid gaat hoe dan ook in tegen de globalisering en de europeanisering en is derhalve gedoemd om te mislukken.

Bron: politics.be