Voor jezelf werken en zorgen i.p.v. profiteren
 

Kom die hangmat uit.
Stop met zagen en klagen over vermeende armoede.
Steek beide handen uit de mouwen in plaats van er eentje op te houden vanuit je luie zetel.
Lach de crisis-Cassandra's in hun gezicht uit.
Leg de aangekweekte hulpeloosheid af.
Zorg voor jezelf en je gezin.
Pluk de vruchten van je eigen arbeid in plaats van op andermans kap te teren.
Zeur niet dat er geen werk is: het ligt te grabbel voor je neus.
Gewoon DOEN!!
Hoed af voor Pam Warhurst en Mary Clear, geen zeurende hangmatvrouwen, maar actieve creatievelingen.


http://www.trosradar.nl/columns/arch...nd-initiatief/

Incredible edible: hoopgevend initiatief

vrijdag 31 augustus 2012

In het Engelse plaatsje Todmorden met ongeveer 15.000 inwoners besloten twee vrouwen zich niet langer gek te laten maken door verhalen over klimaatverandering, kredietcrisis en andere actuele problemen, maar er zelf iets aan te doen. Ze willen - binnen een jaar of tien - dat de stad zelfvoorzienend is. Haalbaar of te hoog gegrepen?

Supermarktcultuur ombuigen? Just do it!
Pam Warhurst en Mary Clear (oma van 10 kleinkinderen) constateerden dat er veel werklozen en armoede in hun woonplaats waren. Ook merkten ze dat kennis van hun ouders en grootouders om zelf voedsel te verbouwen en bijvoorbeeld bijen en kippen te houden grotendeels was verdwenen. In plaats van zelf iets te produceren en dat te ruilen of te verkopen op een markt, zijn de inwoners van Todmorden terecht gekomen in een supermarktcultuur, waar alles geld kost.

Warhurst en Clear ontwikkelden een concreet plan om dat helemaal te veranderen. Zonder geld te vragen, eindeloos te vergaderen en te wachten op toestemming zijn ze domweg begonnen. Ze organiseerden een bijeenkomst waar direct zestig vrijwilligers op af kwamen die graag wilden meedoen. Pam Warhurst legt het hele verhaal kort en krachtig uit tijdens een TED-lezing.

Groenten verbouwen in de openbare ruimte
Het begon met het aanleggen van moestuinen op verlaten stukjes grond. Zo ontstonden er overal kleine en grote tuinen en kweekbedden. Zes lagere scholen deden mee en betrokken de kinderen bij de activiteiten. Een school die zelf geen plek had voor een tuin kreeg toestemming om op ‘t nabijgelegen kerkhof te beginnen met zaaien en planten. Niets werd ‘ontzien’ tot parkeerplaatsen, trottoirs en plantsoenen toe. En het gaat daarbij niet alleen om de stad te vergroenen met bloemen, planten en bomen, maar ook om voedsel te kweken voor de bevolking.

Veel werk begint thuis. In potten en bakken zaait men van alles. De kleine plantjes gaan daarna naar een definitieve plek buiten. De verzorging is geheel in handen van de vrijwilligers, die van elkaar leren hoe het precies moet.

De angst voor vernielingen of dat er misbruik gemaakt wordt door extreme hebberigheid is inmiddels verdwenen. Dat komt doordat een groot deel van de bevolking erbij betrokken is of ervan af weet. Wel zijn er problemen met het water geven. Dat moet soms van een afstand worden aangevoerd en komt van particuliere huizen, pompen of watertjes. Op den duur wil men daar een betere permanente voorziening voor treffen. Veel voorbeelden zijn te vinden op de site van Incredible Edible. Ook de BBC maakte er een korte reportage over.

Voorbeeldfunctie
Het aanleggen, bijhouden, verzorgen en oogsten verloopt uitstekend, dankzij duidelijke informatieborden aan muren overal in de stad. Los van de tuinen zijn er honderden vruchtenbomen, bessenstruiken en bloemen te bewonderen waar men van mag plukken. Todmorden is inmiddels een inspirerend voorbeeld voor andere steden. Men ontvangt geregeld delegaties die hartelijk ontvangen worden met uitleg, rondleidingen en maaltijden van eigen geteelde producten. Inmiddels zijn er soortgelijke initiatieven in onder andere Afrika, Azië, Australië, Canada en Hong Kong.

Grappige namen
Een deel van het succes is ongetwijfeld te danken aan de aansprekende benamingen van hun acties. Incredible edible betekent letterlijk ‘ongelofelijk eetbaar’. Dat klinkt een stuk minder in het Nederlands; hier hebben we het over ‘eetbaar park’ of ‘eetbaar schoolplein’. Een andere grappige naam heeft het Eggciting-project waarmee men stimuleert kippen te houden voor vlees en eieren. Dat is nog eens wat anders dan plofkippen. De eieren zijn voor een deel gratis af te halen of te ruilen voor spullen.

Enthousiasme en gezond verstand
Het kopen en verwerken van plaatselijke producten wordt krachtig gestimuleerd met markten, feesten en andere evenementen. Het gemeentebestuur staat ook zeer positief tegenover het hele gebeuren. Pam Warhurst en Mary Clear zijn al vele keren in de prijzen gevallen met hun initiatief, dat in deze crisistijd de sfeer van malaise, werkloosheid, winkelsluitingen en dergelijke een krachtig halt heeft toegeroepen.Een langere reportage (in het Engels) met leuke voorbeelden voor hoe je zelf zo’n actie kunt opzetten is op Vimeo te bekijken. Er is geen opleiding of ervaring nodig; enthousiasme en gezond verstand, daar gaat het om. Iedereen kan het!

Hanneke van Veen

De hangende tuinen van Babylon om de EU gebouwen in Brussel en Straatsburg?

Het zou een mooie verfraaiïng betekenen.
Eet Europa op!

Dat is wat ik ook bepleit heb in mijn gemeente in de aanloop van de gemeenteraadsverkiezingen...

Helaas heb ik redelijk anti-groene vingers, en zelfs schimmels overleven mijn tedere aandacht niet. Anders had ons stukje plat dak al lang een hoopje leuke en nuttige planten gekregen.

De ene heeft groene vingers, de ander kan groenten kuisen en klaarmaken, en nog een ander kan de irrigatie construeren en fixen...

Fijn, maar deze dames omzeilen de burokratie en gaan aan de slag, zonder eerst onderdanig aan een van de talloze overheden vergunninkjes en toestemmingkjes te vragen.

Wie wil er met mij en mijn vrouwke samenwerken voor een daktuintje? Mijn bijdrage gaat dan de technische kennis zijn, en materialen om 3 daktuinen goed te verwezelijken.

In ruil voor vijf tomaten schenk ik uw vrouw mijn zaad.

Inderdaad. Zo heb ik het ook voorgesteld gehad.

Dat gaat ons beider dakterrassen niet echt een bloeiperiode opleveren.

Eerder U een Bloedende periode. Of mij een verhuis. Naar gelang de wens van mijn al dan niet ex-echtgenote.

Zeer tof initiatief.
Ook zo'n reparatie-café ( http://www.repaircafe.be ) lijkt een goede toekomst te hebben.
Hoe dat allemaal wettelijk geregeld is weet ik eigenlijk niet.
Ik dacht dat zo'n vrijwilligerswerk snel wordt aanzien als zwartwerk.
Iemand een idee?

Heb zelfs last gehad met de overheid omdat ik op mijn dak een serre had gezet en geen vergunning had aangevraagd.
De vergunning zou toch geweigerd zijn geweest, want de serre verstoort volgens de overheidsinstellingen het zicht en is horizonvervuiling.
Afbreken of 5000€ boete was hun oordeel.

Het idee van deze dames is dus wel uitvoerbaar in het VK, waar er minder strenge regels zijn buiten de grootsteden, maar niet in Vlaanderen, waar je zelfs een vergunning nodig hebt om 6 kippen te mogen houden.
Zelf voor 6 goudvissen heb je volgens de regel van de wet een vergunning nodig in dit apenland.

Voor zulke dingen neem ik mijn spreekwoordelijke hoed af.

Laten staan en afwachten.
Als de boete komt x-aantal verwittigingen en laatste maningen afwachten.
Dan 50€ betalen als blijk van goede wil en een afbetalingsplan aanvragen van 5€ in de maand.
Weerom wachten.
Vijf € per maand betalen.
Genieten van de serre.
De buur die je overdroeg eens flink (laten) aframmelen.
De overheid aanklagen voor hun windmolens die horizonvervuilend zijn en het zicht verstoren.

De beweging moet op grote schaal georganiseerd worden en zodanige afmetingen aannemen dat de overheid onmogelijk alles kan aanpakken.
Ook een fonds oprichten voor juridische bijstand.
De sociale media als uitvalsbasis voor burgerlijke ongehoorzaamheid gebruiken.

Gogogogo!!!

Kloten aan wrijven!
Zaaien zult ge, begot!

Het maakte ook mijn snipperdag vrolijk.

Ho maar, dan wacht ik wel een weekje hoor als ze er tijdens 'those special days' geen zin in heeft.


Ik ken een verhuizer.
Eens polsen of jij iets voor hem kan betekenen.

Een groendak mag en wordt in bepaalde gemeenten zelfs gesubsidieerd dacht ik.
Of daar nu vetplantjes op staan of een bos radijzen het zal hun allicht wel worst wezen.
Maar zo een dak weegt heel erg zwaar, best vooraf één en ander goed controleren.

Een serre op een dak vind ik dan weer ook overdreven. Ik weet er een paar staan die van hun bovenverdiep één serre hebben gemaakt. Je geraakt daar van je leven niet meer bovenop om die dikke 10 cm pel mos te verwijderen.
Het zijn vuilbakken.

Beter idee is op een plat dak plantenbakken te zetten met een serreglas er bovenop. (vier planken verticaal met een glas op) Veel praktischer en ook nog eens veel beter.

Maddox kan hier helpen.
Voor een bosje radijzen bezweert hij uw mos met zijn anti-groene vingers: