De reclamesector, en andere parasitaire processen bestrijden
 

Vanaf een bepaald punt wordt het in een economie speltheoretisch voordeliger om zich bezig te houden met randprocessen dan hoofdprocessen in een bedrijf. Dit wordt als volgt verklaart:

Vanaf een bepaald niveau begint de wet van de diminishing returns ervoor te zorgen dat extra investeringen in het hoofdproces van een bedrijf, bijvoorbeeld productie, minder teruggeven dan eerder op de curve. Vanaf dat punt kan het meer rendabel zijn om te investeren in zaken als:

-reclame;
-marketing en verkoopsstrategie;
-juridische oorlogsvoering (in de VS een groot fenomeen, het hebben van heelder juridische divisies van een bedrijf die niet anders doen dan de concurrenten een lapje te willen steken)

Speltheoretisch gezien zit het zo: alle bedrijven kunnen investeren in productie-optimalisatie, maar als 1 bedrijf investeert in juridische terreur of marketing, zal dit bedrijf met evenveel investeringen meer winsten maken door concurrenten te verdringen. De kwaliteit van productie hoeft hierbij zeker niet te stijgen en mag zelfs dalen. Bijgevolg gaat iedereen op termijn meedoen met het proces.


Bijvoorbeeld neonreclame. Economische waarde nihil, sociale waarde negatief: lelijke straatbeelden, lichtvervuiling, stoort nachtelijke dieren, consumeert energie en grondstoffen, vervuilend bij utilisatie van afgeschreven lampen.
Echter moet een bedrijf investeren in lichtreclame om te blijven opvallen, waardoor straten er vol van zijn. Ook gaan producenten lichtreclame beginnen ontwikkelen, wat grondstoffen en energie onttrekt van belangrijker processen.
Bijgevolg zien wij het volgende: productiecapaciteit stijgt, maar de surplussen worden gestoken in het elkaar een lapje draaien. Armoede blijft en technologische vooruitgang wordt sterk geremd.

Nu, aangezien het volk dom is (gemiddeld iq 100, zeker te laag voor om beslissingen te mogen nemen in een hoogtechnologische maatschappij! ) en gierig, zal het deze parasitaire processen niet willen bestrijden: veel zogezegd harde werkers hebben een warm plekje als juridisch terrorist of marketeer, en volgens economische analyses, die allen per definitie fout zijn omdat alle economen het fout hebben (niemand zag de crisis aankomen, feitelijk voeren zij steeds wichelroedebeleid) zijn deze mensen wel productief omdat zij winsten genereren.

Een sterke beperking op reclame (geen neonreclame in straten, marketing onderhevig aan strenge wetten en torenhoge belastingen), het tegengaan van juridisch terreur door het aanpakken van patentwetgevingen (die de oorzaak zijn van bijvoorbeeld Monsanto-toestanden) en het verplichten van bedrijven om te investeren in innovatie en onderzoek lijkt mij iets wat DRINGEND nodig is in een maatschappij in diepe systeemcrisis.

De hordes nuttelozen die hun job als marketeer, patentjurist, human resources consultant, reclameontwerper, ... dan verliezen kan men laten verhongeren (verhoogt het BNP) of het laten leren in een knelpuntberoep zoals metser, loodgieter, lasser.
De meesten van deze dikbetaalde nuttelozen zijn toch van mening dat armen het aan zichzelf hebben te danken, dus zie ik niet in waarom zij nog recht zouden hebben op brood.


Iemand steekhoudende tegenargumenten?

Hoeveel daken kan men isoleren voor hulpbehoeftigen als men alle investeringen in neonreclame heralloceert? Hoeveel extra apparatuur voor wetenschapsopleidingen kan men dan aanschaffen?

Hier hebben wij een typisch argument pro-reclame dat zich steunt op omzetcijfers. Dit bedoelde ik dus: de omzetcijfers gaan omhoog voor een bedrijf dat via randprocessen de markt tracht in te palmen.

Ook termen als "branding" en "brand management", waarbij veel middelen worden gealloceerd naar het maken van een imago zijn hier gevallen. Speltheoretisch moeten bedrijven inderdaad gebruik maken van deze processen om te overleven.

Indien voor iedereen de regels dezelfde zijn, dus crackdowns op branding en overdreven alloceren van middelen naar imagovorming, blijven de omzetcijfers dezelfde want geen bedrijf kan een inferieur product door het maken van hypes nog blijven verkopen.

Hoeveel zieken kunnen worden geholpen met de middelen die naar "brand management" gaan? Hoeveel medische apparatuur kan worden aangemaakt met middelen die naar reclametechnologie gaan?

lol six, nog steeds de strijd aan het aangaan tegen neonreclame?

Het bedrijf Apple bijvoorbeeld, heeft wel een vrij goede kwaliteitscontrole en goede hardware, maar onttrekt enorm veel middelen door met juridische terreur en massieve uitgaven naar branding de gebruiksmogelijkheden van haar producten sterk te beperken.

Het viel mij van de zomer op, toen ik op rondreis doorheen Europa was, hoeveel aangenamer steden die minder neonreclame hebben zijn.

Maar blijkbaar gaan wij dood van de honger als er geen neonreclame is, want dan koopt niemand nog eten.

sprekend uit ervaring. Mond aan mond reclame werkt veel te langzaam. De enige manier om een nieuw, al dan niet innovatief product, aan een groot publiek kenbaar te maken, is door reclame.

Dat weet ik. Informatieverspreiding is een zeer groot probleem en je weet goed genoeg dat ik hier een hyperbool maak. De vraag is echter hoe men het informatieprobleem oplost zonder op fenomenen te stuiten die ik boven heb beschreven.

Zonder juridische oorlogsvoering gaat ook iedereen dood van de honger zeker?

geen idee, ik heb een hekel aan IP-rights

De klassieke economische theorie eist een vrije markt transparantie.
De overheid moet dus zorgen voor een website waarop alle goederen, diensten , de details en prijzen te vinden zijn alsook de (web)adressen van de aanbieders.
Reclame is dan niet meer nodig.
Gedaan met leugens en bedrog.
Objectivisme.

Ja maar je kunt niet aan branding doen zonder IP-rights he.

lol

het laten afhangen aan de overheid...

niet helemaal

maar ik zit wel in een sector waar de overheid het monopolie bepaalt, toch voor een bepaalde tijd

Een goed begin. Alleen kunnen wij er modernere en intelligentere technologie voor inschakelen. Adaptieve algoritmes die ervoor zorgen dat de juiste selecties voor de juiste doelgroepen opborrelen. Iemand die een mp3-speler wilt en iemand die Hi-Fi audio-apparatuur voor studiogebruik wil kopen, hebben gelijkaardige maar toch verschillende noden.

Dit is er nog altijd niet: er wordt amper informatie meegegeven met reclame. Enkel dat het product bestaat, dat het een paar dingen kan doen (wordt zelden volledig uitgelegd), en dat je een keiharde loser bent zonder. Als je tandpaste kiest, of ontstopper, moet je toch wel weten waar je naar op zoek bent want louter op reclame ga je niks afleiden.

Tegelijk kan men op die manier intelligenter doen aan inputs vanuit de markt naar de producenten toe.

In mijn sector (electronica) is dit sterk gelijkaardig.

Begin de reclame op TV aan banden te leggen, dat stoort mij meer dan Neonreclame.

Zeker en vast een goed idee. Er vloeien ook zeer veel middelen naar die reclame. Terwijl dat hetgeen eruitkomt is: 30 seconden een auto die door een berglandschap rijdt, dan een heel vaag iets over saloncondities en een minimumprijs, wat kleine letterkes, en in ZEER GROOT het logo van het bedrijf.

Is er in België veel neon reclame?

Hier in Nederland valt dat reuze mee. Verder ben ik het er helemaal mee eens dat wij de hoeveel neon reclame flink moeten inperken. Liever helemaal een verbod, maar ik ben bang dat dat niet realistisch is.

Ja, zeer veel. Nagenoeg elke zaak in een straat zal een afgelikt ogend uithangbord hebben met het logo van het bedrijf, dat zeer veel licht produceert.

Helemaal een verbod is niet realistisch want je zit met:

-liberalen die vinden dat het gewoon moet kunnen, zomaar.
-de reclamelobby: zeer veel mensen werken in de sector.
-het volk dat niet begrijpt dat deze maatregelen serieus veel geld kunnen uitsparen.