Wederzijdse solidariteit met werklozen.
 

De werkende mens, of hij nu werkgever of werknemer is, ergert zich hoe langer hoe meer aan het feit dat de vruchten van zijn arbeid voor een groot stuk afgeroomd worden door de overheid met de bedoeling om een grote kaste werkloze profiteurs allerhande te onderhouden.

Deze diefstal wordt gepresenteerd als 'solidariteit', terwijl dat natuurlijk onzin is.
Authentieke solidariteit is enkel op basis van vrijwilligheid, en als het kan ook wederkerigheid.
Net dat schort er aan onze 'solidariteit-van-staatswege': ze is noch vrijwillig, noch wederkerig.

Om hieraan iets te veranderen, toch maar eens een ideetje i.p.v. er enkel (terecht) over te zeuren.
Het percentage dat van onze lonen, wedden, winsten en verdiensten wordt afgehouden voor leeflonen allerhande, zou kunnen in de vorm van uurloon-cheques teruggegeven worden en met die cheques kan je dan een hangmatter opeisen om voor jou te klussen.
De hangmatter moet op zijn beurt voldoende cheques kunnen binnenbrengen om zijn leefloon te verrechtvaardigen.

Pro's en contra's?

Geniaal idee.

OF ..... Je koopt als individu of ondernemer bij de overheid/ bevoegde dienst bons werkuren/ dienstencheques .

Wie bij U komt klussen betaal je geen geld , maar geef je een dienstencheque en daarmee krijgt hij geld .

No work no money no money no honny .


Mijn idee over een aanvaardbare bescherming tegen inkomsten verlies is .
Wanneer je tijdelijk je job verliest worden vb voor een bepaalde tijd je kredieten van je huis of gezin over genomen of bevroren , zodat je zo snel mogelijk een nieuwe job kan zoeken en opnieuw verder bouwt aan je leven.
Een mens die zijn werk verliest, mag niet leiden tot gezinsdrama of verlies van bv zijn woning. Maar men moet ook geen eigendom verwerven op kosten van de belastingbetaler via een oneindige werkloosheidsvergoeding .

Ik heb eigenlijk alleen maar contra's, ik ga ze kort proberen weer te geven:

- slechts een minderheid van de ruime groep van werkzoekenden zijn effectief 'hangmatters', dus profiteurs.
- op die manier creëer je een parallel en inferieur arbeidscircuit, deze tendens zien we overigens nu al met de uit de hand gelopen interimarbeid en de talloze dienstenchequebedrijven. Het is moelijk zo niet onmogelijk voor die 'werknemers' om zich nog op te werken uit dit circuit.
- 'solidariteit' in handen van privé-bedrijven ipv De Staat leidt alleen maar tot puur winstbejag en profit waarbij 'de mens' uit het oog wordt verloren.
- moeten dan ook hooggeschoolde werklozen noodgedwongen klusjes gaan verrichten die ver onder hun opleidingsniveau liggen ?
- wat met de SZ in zulk systeem en hoe zit het dan met de patronale bijdragen, verzekeringen, ... moet dit dan op kap van de belastingbetaler ?

Kortom, deze typisch Amerikaanse redenering heeft weinig positieve punten, toch zeker met de toepassing op het Belgische systeem. Betaal maar braaf je belasting, wees solidair met de mensen die het nodig hebben en geniet ondertussen van het leven !

Denkt u nu werkelijk dat er veel werklozen zijn die nog een woning kunnen aankopen ? Van wereldvreemheid en naïeviteit gesproken. Misschien een aftandse stacaravan op een camping in de Ardennen.

Ook mee eens . Behoudens dat van die kleine minderheid , daar heb ik een vraagje bij .

Hoe klein is die groep ?

Ik denk dat die groep vandaag net niet klein genoeg is om aanvaardbaar te blijven en zeker om betaalbaar te blijven .

Ok , vanuit de werkloosheid, een woning kopen zal niet realistisch zijn, behoudens dat er een aanzienlijk privé startkapitaal is . Maar ook deze groep bestaat . Vetpotje van de ouders, heb een dak boven het hoofd, en dan den boom in ....... profiteren .

Maar ook zij die een woning financiering hebben lopen van vb 25 jaar en na 15 jaar zonder werk vallen, betalen rustig verder het kapitaal af met hun uitkering, niet vaak als alleenstaande , maar toch. een 15 jaar oude hypothecair krediet kan minder bedragen dan een huidige huur .

De verhouding profiteurs/niet profiteurs is in deze discussie irrelevant.
Met de profiteurs hoeven we geen consideratie te tonen.
Wie niet wil profiteren, zal helemaal geen bezwaar hebben, en via dit soepele systeem heel snel (desnoods tijdelijk) een welverdiend inkomen genieten.


Daar heb je een punt.
Misschien is een oplossing om bedrijven uit te sluiten om via deze cheques mensen in het bedrijf aan het werk te zetten?
Dus enkel voor privee-gebruik.


Juist, maar de overheid bestaat ook gedeeltelijk uit een profiterende politieke kaste, die nu het 'gratis' geld gebruikt om kiesvee te kweken.

Een 'klus' hoeft niet noodzakelijk een laag-loon-werkje te zijn.
Voor sommige diensten kan er per uur misschien een dubbele of driedubbele cheque betaald worden.

Maar ik denk dat het aantal hooggeschoolden dat lang in de werkloosheid hangt niet zo een grote groep is.
En ik denk dat diegene die ondanks hun scholing toch langdurig werkloos zijn, op de duur toch hun eisen naar onder bijstellen.

Het systeem is een SZ op zich.
Ik ben zo al geen voorstander van belasting op arbeid.
Waarom zou dan op dat minimumloon nog betaald moeten worden?
Dat gebeurt nu ook niet dacht ik.

Het spreekt voor zich dat profiteurs, hoe klein of hoe groot die groep ook mag zijn, hard moeten aangepakt worden. Elk weldenkend mens, van links tot rechts, is daar voorstander van. Zelfs al is er maar één profiteur bij wijze van spreken, dan nog moet die aangepakt worden.

Dus u vindt dat iemand zijn woning na 15 jaar mag verliezen als hij door pech en buiten zijn eigen wil om zijn job verliest ? De dop is juist in het leven geroepen om dan een vervangingsinkomen te hebben en zijn huis niet te verliezen. Die persoon heeft ondertussen ook 15 jaar bijgedragen aan de samenleving, dus niet meer dan normaal dat de SZ nu voor hem in de bres springt. Op voorwaarde natuurlijk dat die persoon actief naar werk blijft zoeken, ik geef toe dat deze 'zoektocht' soms nog steeds 'laks' wordt opgenomen en dan krijgt men natuurlijk de spreekwoordelijke hangmat.

Zelfs mensen die het minimumloon vedienen genieten alle rechten van de SZ omdat hun werkgever er ook voor afdraagt. Ons progressief belastingsysteem zorgt er uiteraard voor dat wie weinig verdient bruto in verhouding ook minder moet afgeven dan iemand die bruto veel verdient. Een weinig verdienend personeelslid is uiteraard ook in verhouding goedkoper voor de werkgever, maar geenszins vrijgesteld van sociale lasten die op rekening van de werkgever komen (speciale uitzonderingen en vrijstellingen niet te na gesproken). Daarom wordt er tegenwoordig ook misbruik gemaakt van het statuut van zelfstandigen en 'freelancers', want daar heeft de werkgever praktisch geen enkele sociale of fiscale verplichting tegenover, voor arbeiders en bedienden wel.

Harde aanpak ben ik tegen;
Je hoeft iemand niet te straffen omdat hij niet wil of kan werken.
De genereuze softe Sinterklaaspolitiek, waar de werkende de dupe van is, stopzetten dat is het oogmerk...

Bla bla bla...

Is dit niet voor een deel wat al kan met dienstencheques? Het bedrijf dat diensten levert moet minimum een aantal leefloners in dienst nemen.

Ik zou er totaal niet mee inzitten om een aantal mensen een het werk te zetten op deze manier. Maar wat baat het indien ze het werk niet uitvoeren aan de kwaliteit dat ik ervan verwacht? Dan moeten ze nog niet eens gratis komen werken.

So what? We hebben het over de werkende mens die per extra uur gewerkt meer dan 60% moet afdragen aan de staat.

Indien men het geld haalt waar het zit dan hoeft de werkende mens geen 60% af te dragen. Solidariteit over ALLE grenzen heen!

Indien men het geld zou halen waar het zit dan loopt dit landje sneller leeg dan een badkuip waarvan de stop net is uitgetrokken.

Ik ben het hier helemaal mee eens. Wat wel zou kunnen is dat hooggeschoolden voor hun dop mee zouden kunnen werken ( op vrijwillige basis) in de academische wereld of R&D van bedrijven , want daar is er wel werk maar geen budgetten. Bovendien zou dat interessant werk zijn dat men graag doet. Men neemt ook geen plaats af van een onderzoeker want door gebrek aan budget wordt dat werk toch niet gedaan.
Dat zou dan kunnen leiden naar een echte job met normaal loon, indien de R&D bijv. een nieuw product oplevert, of indien de opgedane kennis ergens anders vereist is.

zever.