| D'ARTOIS |
17 november 2013 18:40 |
@ Derk II
In de VS is jacht nog steeds nadrukkelijk verbonden met overleving en plaatselijke cultuur.
Terwijl jacht in Europa politiek duidelijk niet correct is, zijn er landen waar de omstandigheden nog van dien aard zijn dat jacht in vele gevallen zelfs tot noodzakelijkheid geworden is. Veel mensen jagen in de VS puur voor de pot.
Zonder dat, zouden ze moeite hebben om te overleven. Niet allemaal, maar wel veel. Het feit dat nog zo'n grote populatie kan jagen, en dat onder stringente voorwaarden, zegt toch aardig wat (ten gunste) van het VS faunabeheer dat in het gros van de gevallen uitstekend geregeld is.
Een voorbeeld. De jacht op de Kodiak beer in delen van Alaska is een uitermate gecultiveerde affaire. Er is een groot bestand aan deze behoorlijk gevaarlijke diersoort en afschotvergunningen worden op een duidelijke basis afgegeven. Je moet een gids hebben die weet wat hij doet en ervoor zorgt dat niet jij het slachtoffer van de jacht wordt. Je krijgt ook maar een enkele vergunning per seizoen. Tig malen beter geregeld dan het domme faunabeheer in Nederland zoals bijvoorbeeld de toestand in de Kennemerduinen laat zien en die in de Oostvaardersplassen.
Michelle Bachman is een betaalde ambassadrice van de Winchester Corporation, een fabrikant van vuurwapens in het algemeen, munitie in het algemeen en jachtwapens in het bijzonder. Ze is geen TV presentatrice zoals het wordt voorgesteld die een beetje bijhobbiet en zomaar dieren doodschiet.
Dat is een faliekant en opzettelijk verkeerde voorstelling van zaken.
Het is een vrouw die weet hoe ze met een geweer om moet gaan en die weet wat ze doet. Ze wordt er dan ook voor betaald. Door Winchester, die gebruik maakt van haar fraaie voorkomen en haar vaardigheid om hun diverse producten te promoten.
De leeuwenjacht in Afrika is mogelijk omdat de stand in bepaalde regio's niet slecht is en in zekere gebieden overpopulatie een feit is. Hier is afschot noodzakelijk bij gebreke waarvan de groepen (vnl leeuwen) aan de wandel gaan en ander prooien opzoeken zoals die van niets vermoedende dorpelingen, die zelf geen echte wapens hebben behalve een panga en/of een oude assegaai.
Daarnaast brengt de jacht op de big 5 nog eens veel valuta in het laatje en verschaft aan honderden mensen werk. Een echte safari, nog steeds mogelijk, vereist een zeer gevulde geldbuidel plus laat een hele hoop geld achter bij een bevolkingsgroep die het goed kan gebruiken.
Michelle Bachman doet derhalve niets illegaals, ze is geen stroper en schiet alleen die leeuw die op haar vergunning staat. Meestal een oud mannetje dat is uitgestoten uit de groep en sowieso niet lang meer te leven heeft. Of een vrouwtje dat mensenbloed heeft geproefd en nu weet hoe gemakkelijk het is een mens te verschalken.
De habitats voor de Big 5 worden steeds kleiner door de toename van landbouwgronden die door smallholders in bezit worden genomen. Aangezien deze nog steeds traditionele landbouwmethoden gebruiken door bos en savanne af te branden, daarna te bebouwen totdat de grond uitgemergeld is en om dan weer een volgend stuk in beslag nemen.
Dus zal het grootwild moeten wijken en vandaar de afschotregelingen in de diverse Afrikaanse landen. Zelfs in de grote natuurparken en Gamereservaten is afschot een verplichte zaak. Afschotvergunningen worden verkocht en geleverd aan de outfitter die daarna de verantwoordelijkheid neemt voor z'n klanten en zorgt dat ze alleen datgene mee naar huis nemen dat voor Faunabeheer acceptabel is.
Juffrouw Bachman is een beroeps, en geen amateur. Als zij een soort Claudia de Brey was geweest die plotseling op leeuwenjacht moest, had ik er anders over gedacht, maar in dit geval speel ik advocaat voor de duivel.
|
