Vergelijk de geschiedenis van de Godsdienst met het levensverloop van een mens
 

Ik ben een tientallen jaren geleden naar iemand gaan luisteren die voorstelden om de ontwikkeling van de mensheid en van de Godsdienst te vergelijken met de normale evolutie van een mensenkind.
Vanaf de geboorte zijn wij heel nauw verbonden met onze moeder, die ons voedt, geborgenheid en liefde geeft. Onze moeder is heilig, want zij is de houwvast die ons in leven houdt, zonder haar zijn we verloren. Zo moet het ontwakende mensenras de aarde, de natuur rondom zich ook aangevoeld hebben zodat ze met hun groeiend inzicht hun omgeving hebben omgedoopt in de eerste godin moeder aarde, Gea. Zoals we ook nu nog bij de meeste primitieve stammen zien is de natuur en alles wat eraan verbonden is doordrongen van heiligheid; men kapt geen boom om, doodt geen dier zonder een offerande of zoenoffer te brengen. Die mensen zien over het algemeen ook geen definitieve scheiding tussen het aardse leven en de voorouders, zoals het zaad is alles cyclus en velen geloven dat hun voorouders terug geboren worden in hun nazaten. Alles is heilig en van de gewone aardse geplogenheden durven afwijken is een groot taboe doorbreken.
Een kind groeit op en heeft meer zelfstandigheid nodig en de vaderfiguur is daar om de symbiose tussen de moederfiguur en het kind te doorbreken anders zou het falikant kunnen aflopen. Deze evolutie wordt in de godsdiensten waargenomen en gesymboliseerd door de opkomst van het mannelijke godenrijk, waarin het mannelijke aspect zich meer en meer versterkt en op de voorgrond treedt tot uiteindelijk alleen God de Vader overblijft, de moeder is gewoon 'verswunden'. Gelijk hiermee of eraan verbonden heeft een andere evolutie zich voorgedaan, waar vroeger het goddellijke overal rondom was en heilig was, is het goddelijke nu overgegaan in de vaderfiguur, die zich geleidelijk aan uit het aardse leven heeft onttrokken (de Griekse Olympos) om uiteindelijk in de hemel te gaan zetelen; de aarde en alles erop en eraan is zo ontheiligd geworden en de mensheid kon aan zijn ontginning beginnen, wat een enorme vooruitgang in de menselijke evolutie heeft meegebracht. Een andere verandering is dat vroeger iedereen in contact met het heilige stond terwijl nu de priesters die plaats opeisten en de mensen verkondigden dat alleen contact met God nog mogelijk was via hun tussenkomst. De directe lijn tussen de schepper en zijn schepping was dus definitief verbroken. Van één werd twee gemaakt.

We kunnen zeggen dat we vandaag op dat punt zijn aangekomen en waarschijnlijk al zijn voorbij gestoken. Wat houdt de toekomst in petto?
Zoals vroeger, zonder de tussenkomst van de vader, de te grote en de te veeleisende moederliefde de ontwikkeling van het kind ernstig zou hebben kunnen verstoren, vertragen en zelfs smoren, zou nu de te grote gestrengheid, de te grote inmenging en het weigeren van zijn plaats af te staan van de Vader aan zijn zoon of dochter die volwassen zijn geworden opnieuw voor enorme problemen kunnen zorgen.
Voor mij is de mensheid (het kind) op het punt gekomen van het einde van de adolescentie, een gevaarlijke toestand, zal de jongeling of het jonge meisje aanvaarden eindelijk volwassen te worden en durven zij eindelijk de verantwoordelijkheid van hun eigen daden op zich nemen ipv zich steeds weer achter de rug van de vader te verbergen en zal de vader, de huidige gezagdragers, die zich steeds weer beroepen op hun grootheid, het gezond verstand hebben om af te zien van hun, nu gecorrompeerde macht om de plaats te laten aan hun volwassen kinderen?
Bekijk de wereld vandaag en vele conflicten zullen vanuit een heel andere invalshoek bekeken kunnen worden.
Godsdienstig gezien zijn de kinderen van God de Vader, zelfs vader en moeder geworden en waar men vroeger voor alles de liefde bezong denk ik dat men nu meer de nadruk moet gaan leggen op de wijsheid. En de wijsheid is iets van hier en nu; de hemel begint hier op aarde.
Werelds gezien, indien de overgang zich niet gunstig voordoet en de vader weigert de plaats te ruimen voorspel ik het einde van een menselijk tijdperk.

er ontbreekt het stuk waar een kind inziet wat voor onzin het allemaal is en een briljante wetenschapper wordt : DE VERLICHTING !!!

Marvelous!

De verlichting kan alleen maar komen met de jaren van verstand; welke opgroeiende puber denkt niet dat hij het allemaal beter weet en dat hij het wel eens beter zal gaan doen; of DE VERLICHTING (?). Maar ondanks die verlichting staat de wereld er vandaag zoveel beter voor dan gisteren en zijn de gevaren voor de wereld vandaag kleiner dan gisteren nu de mens, misschien juist dank zij die verlichting, zich, ik weet niet hoeveel malen, zelf kan vernietigen en heel wat leven op aarde met hem?

Een hele boterham om over te filosoferen, niet?:-(

ONDANKS ?

DANKZIJ !

Niet echt.
Je kan dat overal op plakken : de fabrikatie van een toaster.
Van eten tot naar de WC gaan.
Ontstaan van sterren

Niet echt origineel om het zacht uit te drukken. Alles heeft een begin en einde.

Oke, uw wil geschiede; dankzij en hoe moet het nu verder? Of was het u die dacht dat de evolutie nu verder zou gaan dank zij de uitbreiding van ons hersenvermogen via de computers?

En wat of waar is dan het einde? En is dat einde definitief of gewoon een nieuw begin?

Ik was dat niet maar dat is inderdaad één optie.
Even wachten op wetware. De exoskeletons zijn er al.
http://www.hln.be/hln/nl/33/Fit-Gezo...xoskelet.dhtml

http://www.newscientist.nl/nieuws/ex...-mensen-lopen/

Mits een beetje goed ontwerp, kan alles gerecycleerd worden

http://nl.wikipedia.org/wiki/Cradle_to_Cradle

Ik worstel al lang met de gedachte van het heilige vrouwelijke.
"Is God een vrouw?" Ik denk dat die vraag al even in mijn geest ronddwaalt.
Nu de natuur als de moeder en God als de vader inleiden maakt enigszins zin.
Ik vind dat "marvelous" :)

Het is tijd dat wij ons bewustzijn overzetten in daden. Maar het valt op hoe traag dat gaat en hoe weinig belang er aan gehecht wordt. Of dat de ondergang van de mens is, weet ik niet. We zijn taai, maar lang niet opgewassen tegen alles.
Daarom moeten we meer betrokken worden bij het bestuur en ons niet laten afleiden met staatshervormingen en oorlogen. Maar voorbeelden nemen aan Zweden.
Bijdrage aan de wereld en niet grijpen grijpen grijpen.

Een symbiose tussen mens en natuur kan veel van onze ellende vandaag oplossen.
Maar de nauwste symbiose tussen mens en natuur vandaag is .... olie.
Insanity ! :D

Zeg dat eens tegen de miljarden (paar kilo als je ze weegt) bacteriën in en op je lichaam.

Ik bedoel in onze hedendaagse -economische- maatschappij Havanna.

Symbiose (uit het Griekse: συν: samen; βιοσις: levend) is het langdurig samenleven van twee organismen van verschillende soorten waarbij de samenleving voor ten minste één van de organismen gunstig of zelfs noodzakelijk is. Vaak echter wordt de term symbiose alleen gebruikt in de betekenis van wederzijds voordelige co-existentie. De beide partners heten symbionten. De grootste partner wordt ook wel gastheer genoemd.

Dat wij zullen ontdekken dat wij de kinderen van de microwezentjes zijn en dat wij het heelal zullen veroveren en ombouwen tot een volledige ruimtevaartcultuur, zoals de microwezentjes voor ons ook al hebben gedaan in het klein.

Religie is dus veel meer dan een mensenleven, maar van de mensheid als geheel en nog veel groter: die van de microwezentjes, die de ware goden zijn.

Wanneer geef je ons de blauwdrukken voor die microscoop eens?

Het is een illusie te menen dat vroeger iedereen in contact stond met het heilige.
Ook toen waren er speciale mensen (priesters en priesteressen of hoe je ze ook wil noemen: sjamanen) die begenadigd waren om contact te hebben met god of de geesten.

Hier is een grote taak voor de wetenschap weggelegd.

Opvallend hoe het steeds om de Burden of Proof draait
en de gekkies, hoe uniek hun claims ook zijn of hoe hard ze er tegen gekant zijn, dat altijd overlaten aan de wetenschap.

http://www.youtube.com/watch?v=KayBys8gaJY